Appreciate the flower you wear

အပိုင်း(၁၀)

ကျုရှင်မှာအိမ်နှင့်အရမ်းတော့မဝေးလှပေ။ နေကြီးလဲဆိုင်ကယ်ဦးထုတ်ချွတ်လိုက်ပြီးဆိုင်ကယ်ပေါ်မှဆင်းလိုက်သည်။ထို့နောက်ဘက်ကြည့်မှန်မှတစ်ဆင့်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။

*သွားပါပြီ ဆိုင်ကယ်ဦးထုတ်ဆောင်းလာတာငါ့ဆံပင်တွေပွကုန်ပြီ အချိန်တွေအများကြီးပေးခဲ့ရတာကို*

"အောက်မလေး"

ထိုအချိန်အိမ်ထဲမှထွက်လာသောပုတီးမှာနေကြီးကိုတွေ့တော့လန့်ပြီးနောက်ဆုတ်တာအိမ်တံခါးနဲ့ခေါင်းနဲ့စောင့်သွားလေသည်။

"သေပါပြီနေကြီးရယ် ရောက်နေတာအိမ်ထဲဝင်ပါလား ဘာလို့ရှေ့ကြီးမှာရပ်နေတာလဲ လန့်တာ"

"နင့်ပါ့နင် အတွေးကမ္ဘာထဲမျောပြီးလွင့်လာတာလေ ငါ့ဆံပင်ပုံစံပျက်သွားလို့စိတ်ညစ်ရတဲ့ကြားထဲမှာ သူကတစ်မျိုး"

"ခုမှပဲကြည့်မိတယ် နေကြီးတယ်မိုက်နေပါလားဒီ နေ့cool👍"

"ဒီလိုပါပဲ လူတိုင်းကတော့ကျွန်တော့်ကိုအဲ့လိုပဲချီးမွန်းတက်ကြပါတယ်"

"ဪ"

တစ်ခါလေး‌‌ေမြှာက်ပြောမိပါတယ် အမြှောက်လွန်သွားသောနေကြီးကြောင့် ပြောမိသည့်ကိုယ့်ပါးစပ်ကိုသာအပစ်တင်ရပေမည်။

"ဒါနဲ့ကျန်တဲ့လူတွေရော"

"မရောက်ကျသေးဘူးလေ ဪ ဟိုမှာလာပြီခင်ကြီးတော့"

"မင်းတို့ကလဲအချိန်မတိကျလိုက်တာ လေးနာရီခွဲကွက်တိဖြစ်‌နေပြီကို"

ရောက်ချင်းဆောက်နဲ့ထွင်းလိုက်သောနေကြီးကြောင့်

"ဟုတ်ပါပြီ ကျွန်တော့်အမှားပါ"

*တွေ့မယ်သူ့အပျိုကြီးနောက်ကျမှအဲ့လိုမပြောရင် နေကြီး*

"ကဲကလေးတို့လာကြ"

"ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမနီ"

‌ဆရာမနီမှာပုတီးရဲ့အမေဖြစ်ပြီး 11တွေကိုmathသင်သောဆရာမဖြစ်သည်။အခုလဲနေကြီးတို့‌eng ပြီးရင်ဆရာမနဲ့ပဲ mathဆက်သင်မှာဖြစ်သည်။

နေကြီးတို့လဲစာကအပေါ်ထပ်မှာသင်မည်ဖြစ်၍ အပေါ်သို့တက်လာကြသည်။