Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" අයියේ.. "
" නගින්න.. මෙතන නතර කරන් ඉන්න බෑ.. "
තෙහස් අයියා හෙල්මට් එක මට දික් කරලා කිව්වම මන් බලාගෙන හිටියා.. කැම්පස් එකේ ළමයි තාම එහෙට මෙහෙට යනවා.. මට හෙන අමුත්තක් දැනුණා..
" මොනාද අනේ ඔච්චර හිතන්නේ නඟින්නකෝ.. "
" අයියා යන්න මන් බස් එකක් ගන්නම්.."
අපිව පාස් කරගෙන කැම්පස් එකේ ළමයි ටිකක් යද්දි මම සද්දෙන් කිව්වා..
" අනේ මේ විකාර නොකර මේක දාගෙන නඟින්න.. කෝ.. "
කරන්නම දෙයක් නැති තැන මම හෙල්මට් එක අරන් ඔළුවේ දාගෙන බයික් එකට නැග්ගා..තෙහස් අයියා වන්වේ එකෙන් බයික් එක හරෝලා 120 පාරට නොදා ශෝර්ට් කට් එකකින් බයික් එක ස්ලෝ කරගෙන යන්න ගත්තා..
" අයියේ ඔයා යන්න ගෙදර.. මාව බස් එකට දාන්න.. "
" ඇයි මා එක්ක යන්න අකමැතිද.. "
හුළගේ සද්දේ එක්ක තෙහස් අයියා සද්දෙන් කතා කලා.. ෆුල් ෆේස් හෙල්මට් එක දාලා යාන්තමට ඇස් දෙක විතරක් පේද්දි ඒ ඇස් වලින් පාර දිහා බලනවට වඩා වාර ගාණක් සයිඩ් කණ්නාඩියෙන් මා දිහා බලන හැටි මම හොඳටම දැක්කා..
" එහාටයි මෙහාටයි කොච්චර දුරක්ද.. "
" මොකක්ද කිව්වේ.. "
" මාව මඟින් බස් එකට දාන්න අයියේ.. "
මන් සද්දෙන් කිව්වම තෙහස් අයියා හිනා වුණා..
" ඇයි මන් ගෙදර ළඟට එනවට අකමැතිද "
" එහෙම එකක් නෑ අනේ.. ඔයාට කරදරේ.. "
" ඒ කියන්නේ අකමැත්තක් නෑනේ.. "
" අයියේ.. "
YOU ARE READING
NONIMI🌷✅
Non-Fiction❝ ප්‍රේමය නම් එහෙමයි.. දවා අළු වූ පසුත් අළු මතින් අවදිවෙයි.. එය හුදෙක් ෆීනික්ස් කුරුල්ලෙකුගේ ප්‍රාණය සේයී.. ඉතින් ප්‍රේමය ඇවිලෙන, නිවෙන, නවතින තැනයි ❞ සොල්හී ♡
