En Derin Yansımalar / Deepest Reflections (3.cilt)

2. Bölüm - Ben, Kendim ve Damy

2. Bölüm - Ben, Kendim ve Damy

Harry asasını yerde oturmuş, serseme dönmüş bir ifadeyle ona bakan çocuğa doğrulttu. Kendi gözleri de çocuğa sabitlenmişti. Kesinlikle kendisiydi. Harry Potter'a bakıyordu. Sorgulanacak bir tarafı yoktu. Yavaşça, aynı hareket yerdeki Harry tarafından da gösterilirken izleyerek asasını indirdi. Damien hala bir ona bir diğerine bakıyor, ağzı ses çıkaramadan bir açılıp bir kapanıyordu. Diğer Harry, gözleri büyük Harry'nin yüzünden hiç ayrılmadan ayağa kalktı.

Koridor karanlık olmasına rağmen, Harry diğer Harry'nin içinde olduğu durumu açık bir şekilde görebiliyordu. İlk fark ettiği şey çocuğun ne kadarsıska olduğuydu. Net bir şekilde çuval gibi ve epey yıpranmış görünen kıyafetlerin sıska formundan sallandığını görebiliyordu. Zümrüt gözleri zayıf yüzü üzerine tuhafça oturmuş siyah çerçeveli gözlüklerin ardına gizlenmişti.

Sesini ilk bulabilen Damien oldu.

"Ne oluyor?"

Bu iki çocuğu da sersemlemiş hallerinden çıkarmayı becerdi.

"Bence birinin ne olduğunu açıklaması gerekiyor, hemen?" gözlüklü Harry söyledi, sesi ne kadar tedirgin ve korkmuş olduğunu ortaya koyuyordu.

Zihni seslerinin de ne kadar benzer olduğunu not ederken Harry başını kaldırıp baktı. Ama bu Harry'nin hala büyük bir masumiyeti vardı. Sesi doğru dürüst bir tehditkarlıkta değildi ve ses tonu da sert dahi değildi.

Harry genç Harry'den başka yöne döndü ve hala kendi elinde duran altın pusulaya baktı. Daha önce pusulanın ne olduğuna dair şöyle böyle bir fikri vardı ama tam emin değildi. Şimdi ihtiyacı olan tüm kanıt elindeydi.

Alternatif bir boyuta seyahat etmişlerdi.

Damien da altın pusulaya bakıyordu ve ne olduğunu Harry'le aynı anda fark etti. Ela gözleri şaşkınlıkla daha da büyüdü.

"Hadi oradan! Başka bir boyuttayız?! Başka bir boyuta seyahat ettik?!" sordu şok ve hayret içerisinde.

Harry diğer Harry'e doğru işaret eder ve konuşurken pis pis sırıtmaya engel olamadı,

"Burada bizden iki tane olduğuna bakacak olursak, ben evet derdim,gerçekten de başka bir boyuta seyahat ettik."

Genç Harry epey kayıplarda görünüyordu ama gözleri diğer iki çocuğun bakıyor olduğu parıldayan pusulayı yakaladı. Mümkün müydü? Gerçekten de başka bir boyuttan olabilirler miydi? Büyük Harry'e baktı ve kılık değiştirmiş Ölüm Yiyenler olduklarına dair duyduğu paranoyayla mücadele etti. Eğer durum bu olsaydı, şimdiye kadar saldırmış ya da onu öldürmüş olurlardı.

Harry yavaşça diğer Harry'e doğru yürüdü. İki çocuk da gözlerini dikmiş birbirlerine bakıyor, görünüşlerini detaylıca gözden geçiriyorlardı. On beş yaşındaki Harry diğer Harry'nin ne kadar daha uzun ve yapılı olduğunu gördü. Kesinlikle ondan büyüktü. Saçı da biraz daha uzundu ama aynı onunki kadar dağınıktı. Saçları alnına düşüyordu, o yüzden ünlü şimşek biçimli yara izine sahip olup olmadığını göremiyordu.

"Bu...vay canına, bu inanılmaz. Yani, sen bensin, ama ben değilsin. Anlatabiliyor muyum?" dedi Harry ikisi birbirleri etrafında daire çizerken.

"Benim anlayacağım kadar." Büyük Harry karşılık verdi, kendi gözlemlerini yaparken. Çocuk ufaktı, çok ufak, büyük ihtimalle, on iki, ya da on üç yaşında. Oldukça sıskaydı ve kıyafetleri yorum yapmak için bile fazla iğrençti. Saçları kendisininki kadar dağınıktı ve gözleri de öfkesi doruklarda gezmiyor iken, kendi gözleriyle tam olarak aynı tondaydı.