En Derin Yansımalar / Deepest Reflections (3.cilt)

26. Bölüm - Babalar ve Oğullar

Uyarı! Büyük bir cliffhanger!

Keyifli okumalar...

26. Bölüm - Babalar ve Oğullar

AU Dünya

Hogwarts, Noel için giyinmişti. Büyük Salon dekorasyonlarıyla birlikte çok güzeldi. On iki devasa Noel ağacı ışıklarla ve süslerle donatılmıştı, yerler simle kaplanmış, parıldıyordu ve duvarlar bile pul ve çobanpüskülleri ile süslenmişti.

Damien ufak tefek tılsım öğretmeni Profesör Flitwich asasını sallar ve süslü şeritlerden biraz daha fazla uçarak duvara iliştirirken izledi.

"Damien, bundan emin misin?"

Çocuk bakışını tekrar arkadaşına döndürdü ve başını salladı.

"Evet, kesinlikle." karşılık verdi.

İkili kendi bina masalarında oturan tek öğrencilerdi. Diğer binalardan birkaç öğrenci de kendi binalarına dağılmış, yaklaşan tatil hakkında birbirleriyle muhabbet ediyorlardı. Öğrencilerin çoğu dışarıda, haftasonunun keyfini çıkarıyordu.

Hermione önündeki ahşap kutuya hayret ve zar zor gizleyebildiği bir heyecanla baktı. Elini ahşap kapağın üzerinden dikkatle geçirdi.

"Hayatım pahasına koruyacağım, Damien. Bundan emin olabilirsin."

Damien yine başını salladı ve kutuya baktı.

"Sorununun ne olduğunu bulma ihtimalin olduğunu düşünüyor musun?" sordu.

Hermione bakışını tekrar kutuya düşürürken endişeli göründü.

"Dürüst olmak gerekirse, bilmiyorum. Eski yazılar projem bu konuda daha derin bir bilgi kazanmamı sağladı ama yeterli olup olmayacağını bilmiyorum. Fakat elimin altında kaynaklar var ve derinlemesine bir araştırma yapabilirim. Pusulanın üstündeki yazıların hepsinin anlamını çözdüm mü, pusulayı daha ayrıntılı inceleyebilirim ve belki, umuyorum ki, neden çalışmayı bıraktığını bulabilirim."

Damien uzak bir ihtimal olduğunu biliyordu. Hermione Hogwarts'dan daha yeni mezun olmuştu ve Eski Yazılar üzerindeki projesi boyutlar arası seyahat pusulasının karmaşıklığına yaklaşamazdı. Ancak geriye yaslanıp daha fazla zaman kaybetmeyi reddediyordu. Pusulayı tamir etmek için bulabildiği tüm yardımı kullanacaktı ki abisi eve geri gelebilsin.

"Pekala, yanına alıp neler bulabiliyorsun bir bak. Sandığımda durmasının hiçbir faydası yok." dedi Damien ona.

Hermione yeniden endişeli göründü ve kahverengi gözlerini Damien'a çevirdi.

"Ve annenle babanın pusulayı almamı dert etmeyeceklerine emin misin?"

Damien ona hıhladı.

"Fark edecekler de sanki. Aleti görmek bile istemediler. Gerçeği öğrendiklerinden beri, yeni oğullarıyla o kadar meşguller ki eskisinin başına ne geliyor umurlarında değil!"

"Damy, bunun doğru olmadığını biliyorsun." dedi Hermione.

"Keşke olmasaydı," Damien fısıldadı. Daha yüksek bir sesle devam etti. "Pusula hakkında hiçbir şey yapmayacaklar. En iyisi senin alıp ne bulabiliyorsan bulman."

Hermione bir şey demedi ama altın pusulayı tutan kutuyu kaldırarak dikkatle çantasına yerleştirdi.

"İhtiyacın olursa haber ver." dedi ayağa kalkmadan önce.

"Tamam" Damien cevapladı inançsızlıkla.

Hermione sessice ayrıldı, Damien geride masada tek başına kaldı.