En Derin Yansımalar / Deepest Reflections (3.cilt)

37. Bölüm - İnancı Kaybederken

Büyük ama CİDDEN BÜYÜK bir bölüm okuyacaksınız!

Keyifli okumalar herkese

37. Bölüm – İnancı Kaybederken

Dumbledore'un ofisinin kapısı açıldı ve McGonagall içeri girdi, bu kez beraberinde iki Gryffindor öğrencisi getirmişti. Ron ve Hermione endişeli görünerek içeri girdiler. Daha önce hiç Okul Müdürünün ofisine çağrılmamışlardı. Ama onları bekleyenin kim olduğunu gördüklerinde, ifadeleri şok dolu bir sürprize değişti.

Harry arkadaşlarının yüzlerindeki sersemlemiş ifadelere sırıttı. Hermione ciyaklayarak ona doğru koşup kollarını boynunun etrafına sardı.

"Harry! Geri geldin!" dedi heyecanla.

Harry samimi bir şekilde arkadaşlarını yeniden gördüğüne mutlu olarak sarılmaya karşılık verdi. Ancak şimdi, onları tekrar gördüğünde Ron ve Hermione'yi ne kadar özlediğini fark etmişti.

Hermione ona parlakça gülümseyerek geriye çekildi. Ron da onlara katıldı, o da arkadaşına kocaman gülümsüyordu.

"Tekrar hoş geldin, dostum." karşıladı.

İşte o zaman Hermione'nin bakışı odayı dolaştı ve gözleri diğer dört ziyaretçinin görüntüsü üzerine neredeyse komik bir şekilde büyüdü. James ve Lily ona gülümserken Ron, Hermione'nin bakışını takip etmişti ve şimdi o da onlara bakakalmış vaziyetteydi. Ron'un kaşları ufak kardeşinin on yedi yaşındaki versiyonunu Lily'nin yanında dururken gördüğünde yukarı fırladı.

"Ginny?" sordu.

"Merhaba Ron." Ginny el salladı, ona sırıtarak.

Ron ve Hermione, Ginny'nin yanında duran, siyah saçlı, ela gözlü, onlara gülümseyen çocuğu fark ettiler. Onun Damien olduğunu tahmin ettiler ama konuşmak için bir girişimde bulunmadılar, fazla şok olmuş haldelerdi. Tekrar arkadaşlarına döndüler.

Harry ailesine yaklaşarak, yüzünde bir gülümsemeyle onları arkadaşlarına tanıttı.

"Ron, Hermione, bu benim babam, James Potter ve annem, Lily Potter." dedi, kelimelerin ne kadar tuhaf geldiğine neredeyse kıkırdayarak. "Ginny'i biliyorsunuz," Ron ve Hermione kıza yalnızca bakakalırken güldü. Damien'a döndü ve tanıtma şekline kalbi gururla doldu. "Ve bu da Damien, kardeşim."

"Merhaba" Damien el salladı.

"Merhaba" Ron ve Hermione karşılık olarak geveledi.

Okul Müdürü sonunda araya girdi, Harry'nin arkadaşlarıyla özel bir anı olmasına izin vermişti.

"Mr Weasley, Miss Granger, sizi akşamın bu kadar geç bir vaktinde çağırdığım için üzgünüm." başladı, iki Gryffindor'un yüzlerindeki mutlu ifadelere hafifçe gülümseyerek. "Ama bize yardımcı olabileceğinizi umuyordum."

Bir kerede Hermione Okul Müdürüne dönerek bütün dikkatini ona verdi.

"Evet, Profesör?" sordu.

"Mr Potter'ın şu an nerede olduğunu bilme ihtimaliniz var mı?" Dumbledore sordu.

Ron ve Hermione birbirleriyle bakıştı, ifadeleri ufak bir parça karardı.

"Hayır, Profesör," Ron cevapladı. "Akşam yemeğinden kısa süre sonra ortak salondan çıktı. O zamandan beri onu görmedik."

James ikilinin nasıl bakıştığını fark etti. Lily'le birbirlerine baktılar. İkisi de iki Gryffindor'un bir şey sakladığını söyleyebiliyordu.

"Nerede olabileceğine dair hiçbir fikriniz yok mu?" Dumbledore sordu.

Hermione ve Ron başlarını salladı. Hermione yüzünde çok fark edilir bir suçluluk ifadesiyle gözlerini yere düşürdü. O ve Ron, Harry'nin nerede olduğunu bilmemelerine rağmen, Hogwarts'da olmadığını biliyorlardı. Harry'nin Hogwarts'dan cisimlendiğini hiç şüphesiz biliyorlardı ama bunu Dumbledore'a söylemek Harry'nin güvenine ihanet etmek olurdu.