En Derin Yansımalar / Deepest Reflections (3.cilt)

21. Bölüm - Sırlar

21. Bölüm - Sırlar

AU Dünya

Harry içinde panik hızla filizlenir, nefes almasını güçleştirirken James'e gözlerini kırpıştırdı. James'in ayağa kalktığını ve yavaşça ona doğru geldiğini gördü. Yanında Damien rahatsızca kıpırdandı. James'in bakışı onu delip geçerken Harry gözlerini kaçırmadı. Babasının canı cidden sıkkın görünüyordu.

James gelip önünde durdu. İlk birkaç saniye kimse konuşmadı, sonra iç geçirerek bir elini Harry'nin omzuna koydu.

"Harry, ne söyleyeceğimi bilmiyorum."

Harry başını kaldırıp yine gözlerini kırptı. Dönüp Damien'a bakarak onu konuşmaya teşvik etti.

"Babama her şeyi anlattım, Harry." dedi Damien alçak bir sesle.

Harry'nin kalbi göğsünde acı verici bir şekilde hopladı, her şeyi? Damien babalarına her şeyi anlatmıştı? Harry gerginlikle yutkundu, babasına bakmaya cüret etmiyordu şimdi, gözlerinde reddedilmeyi görmekten korkuyordu.

"Neden bana anlatmadın?" James sordu.

Harry yere baktı, gözleri ayaklarına sabitlenmişti.

"Anlat ona, Harry," Damien teşvik etti. "Ona Selena'yı anlat."

Harry kafası karışarak başını kaldırıp ona baktı.

"Selena?" sordu.

"Sana hafıza büyüsünden bahseden cadı. Babama onu anlattım." dedi Damien sakinlikle.

Harry ne olduğunu anladı. Damien babasına hakikati anlatmamıştı; yine bir çeşit yalan bulmuştu.

"Sen daha iyisini bilirsin diye düşünürdüm." dedi James, sesi üzüntüyle bezeliydi.

Harry o zaman ona baktı, babasının gözlerindeki empati ifadesini not etti. Bir şey söylemedi ama babasından gözlerini de kaçırmadı.

"Harry, o hatıraları kaybettiğin için nasıl hissettiğini biliyorum," James iç geçirerek başladı, omzundaki elin kavrayışı güçlendi. "Ama bir kere kişinin zihni obliviate edildi mi, büyü tarafından silinen o hatıralar geri gelemez, ne bir büyüyle ne bir iksirle ne de herhangi başka bir şeyle. Bunu biliyorsun, bildiğini biliyorum." dedi şimdi sesinde bir umutsuzluk notası vardı.

Harry başını yine eğdi, bu yeni bilgi parçasını sindirmeye çalıştı. Harry'nin hatıraları ondan alınmıştı, obliviate edilmişti. Başının döndüğünü hissetti, karşıtı için yolunda giden hiçbir şey olmuş muydu?

"Baba, bence Harry yeterince uğraştı bugün." Damien araya girdi öne adım atarak. "Bence nutuk yarına kadar bekleyebilir."

"Ve bence sen bunun dışında kalsan iyi olur, senin başın zaten yeteri kadar belada." James katiyetle konuştu.

Harry yana, Damien'a doğru baktığında surat yaptığını gördü.

"Sana söyledim, Harry'nin ne yaptığını düşünseline girmeden yalnızca birkaç dakika önce öğrendim." Damien öne çıktı.

"Bir kadının Harry'e obliviate edilen hatıralarını geri getirecek bir büyü sattığını biliyordun. Düşünselinde bunu denediğini de biliyordun. Dosdoğru bana ya da annene gelmen gerekirdi." dedi James, açık bir şekilde rahatsız olmuştu. "Merlin bilir o büyü neydi ve ne yapabilirdi..." sustu, birdenbire endişeli bir ifadeyle Harry'e döndü. "İşe yaradı mı?" sordu sessizce. "Bir şey hatırladın mı?"

Harry yavaşça başını salladı.

"Hayır, işe yaramadı." dedi Harry, sesi kendi kulaklarına dahi boş ve donuk geliyordu.