En Derin Yansımalar / Deepest Reflections (3.cilt)

23. Bölüm - Çabuk Sinirlenenler

23. Bölüm - Çabuk Sinirlenenler

AU Dünya

Damien elleri kucağında birleştirilmiş bir halde oturuyordu. Ela gözleri koltuğun kol kısmına yaslanan ve telefon kulağında odayı bir o yana bir bu yana yürüyen odadaki iki figüre sabitlenmişti. Damien zar zor gözlerini ayırabildi, dikkatini babasından alabildi. Yanında sessizce oturan diğer formun farkındaydı, ama onunla konuşma gücünü kendinde bulamadı. Harry'i bilmezden gelmeyi tercih etti, sadece şu anlığına, babası oğlunun, Harry'nin telefonunu yanıtlamasını beklerken.

James telefon bağlanır ve oğlunun sesi kulaklarını doldururken volta atmayı bıraktı. Lily, James'in olduğu yerde durduğunu gördüğünde ayağa fırladı. Hızlıca yanına gidip telefonun diğer ucundakinin gerçekten Harry olup olmadığını sordu konuşmadan.

"Harry!" dedi James, sesi hem içinin ferahlamasını hem de pür kızgınlığını belli ediyordu.

"Hoperlöre ver." Lily fısıldadı. Telefonu James'in kulağından birazcık uzaklaştırdı ve bir tuşa bastı, birdenbire Harry'nin sesi odayı doldurdu.

"Merhaba baba"

Damien sırtından bir titremenin geçtiğini hissetti. Abisinin başı çok fena beladaydı.

"Harry! Ne cehennem yaptığını düşünüyorsun sen?" James bağırdı kızgınlıkla.

"Ah, peki, kızgın olduğunu biliyorum ama seni geri arasam olur mu? Sadece şu an çok iyi bir zaman değil." geldi Harry'nin sesi.

Damien şu an bu kadar korkuyor olmasa gülerdi. James'in gözleri Harry'nin sözleri üzerine yuvalarından fırladı.

"Hayır! Hayır bizi geri arayamazsın! İyi bir zaman olup olmadığı umurumda değil! Senin sorunun ne?" James sordu inanamazlıkla.

"Konuşamam, burada olmaz. Beş dakika ver bana, sizi arayacağ..." Harry cevap verdi.

"Yüzüme kapatayım deme sakın!" James uyardı.

"Üzgünüm, baba. Başka seçeneğim yok. Arayacağım birazdan." Harry sesi duyuldu.

"Harry!" James bağırdı ama karşılığında tüm aldığı Harry'nin kapattığına işaret eden uzak bir klik sesiydi. Telefonu kulağından çekti ve cihaza dik dik baktı.

Damien manzara karşısında yutkundu. Babasını daha önce hiç bu kadar kızgın görmemişti , ve onu kızdıracak da epey bir şey yapmıştı, özellikle de şu son iki sene.

James yüzünü Damien'a döndü, gözlerinde o her zamanki sıcaklıktan eser yoktu. Elinde hala telefonla ona işaret etti.

"Açıkla, şimdi!" tükürür gibi konuştu.

Damien delicesine açıklama yapmak zorunda kalmamayı ümit ediyordu. Harry'le olan telefon görüşmesinin amacı buydu. James ve Lily önlerindeki 'Harry'nin gerçek formuna dönüştüğünü gördükten sonra, ikisi de ne olduğunu açıklamasını talep etmişlerdi. Damien çabucak onlara önlerindeki çocuğun Harry Potter olduğunu, ama bu evrene ait olan olmadığını söylemişti. Annesiyle babasının yüzündeki büyüyen ikaz işaretlerine aldırmaksızın devam etmiş, iki Harry'nin evren değiştirdiğini anlatmıştı. Damien daha fazla açıklama yapmamış ya da tam olarak nasıl olduğunu anlatmamıştı. Onun yerine hızlıca telefonu babasına vererek Harry'le kendi konuşup tam olarak ne olmuş olduğunu ve şimdi neler olduğunu öğrenebileceğini söylemişti.

Ama şimdi, Damien'ın açıklama yapmaktan başka bir seçeneği yokmuş gibi görünüyordu. Kendini dengelemek için derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.