Hour of Death

24th HOUR: Devil's Hour

When the 24th hour strikes the clock, prepare your heart because the devil is now out.

KILLER’S POV

Akala niyo ba matatakasan niyo pa ko?

Hindi.

Imposibleng makatakas pa kayo mula sa kamay ko.

Iisa-isahin ko kayo.

I got my black notebook from my drawer and touch the symbols encrypted on its cover.  A devilish grin has formed in my lips when I heard the clock alarmed indicating that it’s already the time.

Time of reaping some souls.
I stood up in front of the mirror and look at my own reflection. I’m wearing all black clothes and holding a mask I’ll wear later.

Great. All is now set.

As I stepped outside my room, a great feeling of excitement has came on me.

It’s showtime!

Katulad ng inaasahan, bumaha ang kadiliman sa buong bahay. Sulit ang pag-aaral ko ng kaunting physics during my break dahil naging madali lang para sa’kin na magset-up ng device na makakapagtrigger para bumaba ang breaker. Bahagya pa akong nakarinig ng pagtili mula sa kalapit na kwarto. Napangiti ako. Kahit nasa dilim, ramdam ko ang presensiya nila’t galaw. Pumasok ako sa unang kwarto kung saan ko papatayin ang una kong biktima sa gabing ito.

“Miviel, okay ka lang ba?” nakita ko pang paghagilap ni Aaron sa roommate niya gamit ang backlight ng phone nito. Napataas ang kilay ko nang mapansin si Miviel na dahan-dahang lumapit dito, may hawak itong matalas na bagay, probably a kitchen knife.

“Ikaw… ikaw ang pumatay kay Wayne!” sigaw ni Miviel dito at pagkatapos ay sinaksak si Aaron sa tiyan. Oww… what a nice scene! Amused lang akong nanood sa kanila habang nakatayo sa may pintuan.

Tsk, pinapadali niyo na naman ang trabaho ko, napapailing na sabi ko sa sarili ko.

“N-no… I’m not…” nahihirapang sabi ni Aaron dito. Napabuntong-hininga ako. Mukhang kailangan ko ng kumilos para mas bumilis ang aksyon. Pumasok ako sa loob ng kwarto dala-dala ang isang flash light. Itinutok ko ito sa gawi nila.

“Oh Miviel! Teka anong—bakit mo siya sinaksak?” pag-aarte ko.

“Because he’s the murderer! Nakita ko yung lubid sa bag niya! It has Wayne’s blood!” parang nababaliw na sabi pa nito.

“No way! Hindi siya ang killer Miviel ano ka ba? Imposible ang sinasabi mo!” sabi ko pa at saka lumuhod sa harap ni Aaron. Sa tiyan pala ito napuruhan at halatang hirap na hirap na itong magsalita.

“Pero kasi—“

“Akin na nga yan at baka may magawa ka pa!” tumayo ako at saka inagaw sa kanya ang hawak niyang patalim na may bahid pa ng dugo ni Aaron.

“H-hindi ba talaga siya ang killer?” tanong niya na mukhang natauhan na sa ginawa.

“Hindi nga!” pilit ko sa kanya. “Mukhang nag-iwan siya ng mga evidences sa bawat kwarto,” sabi ko sa kanya habang nakatingin sa matalas na bagay na hawak ko. I really love the color and scent of blood.

“Teka anong ibig mong sabihin? Binabalak ba ng killer na—“

“Gusto ng killer na maghinala kayo sa isa’t isa para magpatayan kayo!” dugtong ko sa gusto niyang sabihin. Nanlaki ang mga mata nito at halata sa mukha nito ang pagsisisi sa nagawa.

“What have I—“napahilamos ito sa mukha habang naiiyak.

“Don’t worry hindi lang naman ngayon nangyari ‘to so no need to blame yourself,” sabi ko sa kanya. Napahigpit ang hawak ko sa patalim na nasa kamay ko. She’s coming out now.