Dük Dur Lütfen Çünkü Acıtıyor (+18)

75

Kuzgun'un şefkatli dokunuşunu hisseden Molitia hemen ona doğru baktı.

"Bunca zamandır ona bakarak büyüdüğüm için, bu açıdan ona oldukça benziyor olabilirim, Molitia."

Aslında, Raven sakince eklerken zaten böyle hissediyordu. Bunu ancak daha sonra, nihayet Lyndon'ın kendisinden bir söz duyduğunda öğrenmişti. Terrance kaba davrandığı için onu azarlamıştı ama yine de doğruydu.

"Eğer benim iletişim tarzımdan dolayı hayal kırıklığına uğrarsan, bu sıkıntıyı kendi başına çekme ve bana söyle. Elimden geldiğince bunları gizlememek için elimden geleni yapacağım."

Molitia, Raven'ın düşünceli sözlerine boğuldu. Raven onun geçmişiyle ilgili hiçbir şeyi kurcalamamıştı bile.

Aksine, Kont Clemence'den söz ettiği için minnettarlık duydu, çünkü Kont Clemence sadece kendi davranışlarından utanmakla kalmamış, bir iyilik isteme cüretini de göstermişti.

'O güvenilir bir insan. Bana çok değer veren biri.

Birinin onu desteklediği hissi son derece baskındı. Geçmişteki Molitia'nın en ufak bir fikri bile olamazdı.

Kalbini tuhaf bir his dolduruyordu. Gözyaşlarını ne kadar tutmaya çalışsa da, gözlerinin kenarı anında nemlenmişti.

"Raven, kesinlikle iyi gidiyorsun. Bu benim gibi biri için bile çok fazla."

"Böyle düşünmen benim için bir onurdur."

İkili daha sonra güneş tamamen batana kadar bir sürü şey hakkında uzun uzun sohbet etti. Evlendiklerinden bu yana ilk kez vücutları birbiriyle örtüşmeden gerçek bir baş başa sohbet etmişlerdi.

"Yemek hazırlandı."

Raven uşağının sesiyle başını zar zor çevirdi.

"O kadar uzun zaman oldu mu?"

Kâhya kapıyı açarak onları yönlendirirken Raven hemen ayağa kalktı ve Molitia'ya doğru uzandı.

"O halde gidelim, karıcığım."

"Elbette."

Yumuşak bir gülümsemeyle elini nazikçe onun elinin üzerine koydu. Artık onun için yaslanabileceği bir yer de elde etmişti.

Molitia artık kaçmayı bırakmaya kararlıydı.

-----

"Lütfen bugünden itibaren bana yine iyi bak Gilbert."

Molitia çalışma odasında bir koltuğa oturdu.

Birkaç gün önce Raven ile yaptığı konuşma sırasında onunla bir bahse girmişti. İlaçlarını ve yiyeceklerini düzenli olarak alması şartıyla güvence altında çalışmasına izin verilmişti. Ve son olarak, Molitia'ya verilen sözlerin yerine getirilmesi yetkisi ancak bugün verilmişti.

Kâhya onun gurur ve sevinçle dolup taştığını görünce belli etmeden gülümsedi.

"Nazik işbirliğinizi dört gözle bekliyorum."

Bu arada Molitia vücudunu zinde ve sağlıklı tutmak için elinden geleni yapıyor, ilaçlarının yanı sıra yeterince pirinç tüketiyordu. Çökmüş yanakları yeniden şeftali gibi görünerek canlılığını geri kazanmıştı.

Madamları yavaş yavaş iyileşirken, Dükalık da doğal olarak gençleşmeye başladı. Hiçbir şey fark edilmiyordu, ancak rahat atmosfer çalışanların çalışma kabiliyetini bir anda artırmıştı].

"Ah evet, Gilbert. İmparatorluk içinde dolaşan benimle ilgili söylentileri biliyor musun?"

"Bu... "𝗇𝑂𝓋𝚎𝑙𝓊𝑠𝑩.𝐜𝗈𝔪

Molitia babasıyla karşılaşmasını hiç unutmamıştı. Etrafında dönen son söylentilerin bir yangın gibi yayıldığı her halinden belliydi.

Kâhya Molitia'nın sözlerini duyunca bir an tereddüt etti. Yine de sonunda ona gerçeği söylemeye karar verdi.

"Evet, biliyorum. Hatta bizzat Dük tarafından tanınanlar bile var."

"Elbette. O zaman bana kendimle ilgili söylentileri anlatabilir misiniz?"

Raven'ın kendisini bir noktada tanımış olması onu pek şaşırtmamıştı.

Kont Clemence ile bu konuyu oldukça sessiz bir şekilde ele almış olsa bile aslında söylentilere yabancı değildi. Sadece bu konuyla ilgilenmek için herhangi bir neden hissetmiyordu.

Kâhya kafasında dolaşan söylentileri kısaca sıraladı. Diğerleri arasında en kışkırtıcı olanlardan bazılarını da hatırladı.

Statüde beklenmedik bir yükseliş.

İki aile arasında bir birlik. Molitia, Kont'un Dük'ün başına büyük dertler açtığı gerçeği de dahil olmak üzere, bu tür tatsız söylentiler karşısında yüzünü hafifçe buruşturdu.

"Sanırım çok uzun zamandır yataktayım."

Molitia'nın kızı olmasına rağmen Kont Clemence kesinlikle yalnız bırakılacaktı. Ancak şu anda durum farklıydı. Tek başına Dük'ün prestijini alenen zedeleyemezdi. Molitia'nın parmak uçları masanın üzerinde gezinirken bir yandan da düşünüyordu.