Dük Dur Lütfen Çünkü Acıtıyor (+18)

77

Çok tanıdık bir isimdi. Daha önce rahatsız olan Molitia'ya gönderilen sadece birkaç parti davetiyesi vardı. Birkaç parti dışında, daha fazla katılımcının iştirak etmesi daha iyi olurdu.

Küçük çaplı salon partilerine ve hatta çay partilerine bile nadiren davet edilirdi. Ancak her şeye rağmen kendisine sürekli olarak gönderilen ve "Nibeia Markizi'nin Salon Partisi" olarak bilinen bir davet vardı.

"Nibeia Markizi düzenli bir salon ev sahibidir. Salonun ev sahipliğini ve yönetimini bizzat kendisi yapıyor, salona karşı bu kadar sevecen olmasının nedeni de bu. Bu nedenle, kendinizi sosyal dünyaya yeniden adapte etmek için kötü bir yer gibi görünmüyor."

"Ben de öyle düşünüyorum. O zaman ben buraya gidiyorum."

"Tamam, onlarla temasa geçmeye çalışacağım."

Hasta olduğu için katılamayacağını bildiren mektupları gönderen kişi o olduğu için, o zamanki çabaları onun tarafından asla unutulmayacaktı. Nereye gideceğine karar verdikten sonra Molitia kendini eskisinden çok daha hafif hissetti.

Raven nihayet elbise ve aksesuar kombinasyonuyla ilgili seansının sonuna doğru eve vardı.

Bugün için Molitia ile yemek yeme arzusu neredeyse hiç karşılanmamıştı.

Raven gelir gelmez hemen çalışma odasına yöneldi ve Molitia tarafından karşılandı; Molitia ışıl ışıl parlıyordu.

"Gelmişsin bile."

"...Geri döndüm."

Bu gülümsemeyi gördüğünde, omuzlarının neden gevşediğini hemen merak etti. Raven'ın en ufak bir fikri yoktu ama yine de kötü hissetmediğini fark etti.

Molitia daha sonra Raven'ın ceketini yavaşça kendi başına çıkardı.

"Yakında Nibeia Markizi'nin salon partisine katılacağım."

Raven, Molitia'nın bu ani sözlerine şaşırmadı.

"Anlıyorum. Bir şeye ihtiyacınız var mı?"

"Hayır, onları çoktan hazırladım. Tabii senin için de uygunsa."

"Ben iyiyim, ne yapmak istiyorsan yapabilirsin."

"Teşekkür ederim."

Başka bir şey söylemeden kendisine izin vermiş olması büyük bir şanstı ve ona genişçe gülümsedi. Yine de, gülümseyen Molitia'ya bakınca kaşları çatıldı.

"...salona gelenler kimler?"

"Aslında tam olarak bilmiyorum çünkü ev sahipliğini yapan ben değilim. Ancak Barones Nisser, Kontes Leonid ve Barones Parvana'nın katılacağını duydum."

"Katılacak erkekler de yok mu?"

"Bu Nibeia Markizi'nin bir salon partisi. Erkekler katılamıyor değil, sadece gerçekten gelebilecek kocaları yok."

Raven onun sözleri karşısında gizli bir iç geçirdi.

"O zaman sorun yok. Ne zaman gidiyorsun?"

Molitia ona davetin tarihini söyledi. Birdenbire Raven'ın kaşlarında bazı kırışıklıklar derinleşti.

"Çok mu geç kalacaksın?"

"Öğle yemeği için bir çay partisi. Bu yüzden akşam yemeğinden önce döneceğime eminim."

"O zamana kadar seni göremeyeceğim."

Sessizce mırıldandı.

Ne kadar üzerinde durursa dursun, başkalarına karşı gülümsemesinin onu kesinlikle üzeceği düşüncesinden kurtulamıyordu. Bir Kont'un kızı olduğu zamanlarda bile sosyetenin bir toplantısına katılmasının ne kadar nadir olduğunu zaten duymuştu. Birdenbire neden katılmak istediğini tahmin edemezdi.

"Ben de partiye katılmalı mıyım?"

"Ne?"

Molitia şaşkınlıktan ağzı bir karış açık kalmıştı.

"Kocaların hanımların toplantısına katıldığını hiç duymadım. Özellikle de bir kadının ev sahipliği yapacağı bir salona."

"Ev sahibi olmak benim için hiç de fena olmazdı."

Bu saçma sözler Molitia'ya onun sadece şaka yaptığını düşündürmüştü. Hafif bir gülümsemeyle başını salladı.

"Linerio Düşesi olarak ilk etkinliğimi hiçbir aksaklık olmadan gerçekleştirmek istiyorum."

"Tamam. O zaman o gün tamamen işime konsantre olacağım."

Düşes ona uyarken eli usulca omzunu okşadı. Küçük sırtı onun gergin göğsüne yaslandığında başı doğal olarak döndü.

"Ama o zamana kadar benim devralmama izin ver."

"D... Dük mü?"

"Şu anda yalnızken bana gerçekten böyle mi sesleniyorsun?"

"O değil, Raven... umm."

Düpedüz onun küçük ama seğiren dudaklarını o anda yuttu. Dili, kendi ağzına geçen tatlılığı tatmadan önce onun dudaklarını araladı.

Nasıl olduğunu tahmin ederse etsin, karısının dışarıda tek başına olmaması gerektiği düşüncesinden kurtulamıyordu.