Dük Dur Lütfen Çünkü Acıtıyor (+18)

103

Yumuşakça boynuna dokundu. Daha önce kuyumcudan aldığı süslü mücevher güvenle parlıyordu.

"Bu kadar çok şey aldığıma göre ne yapmalıyım? Sana henüz hiçbir şey vermedim."

"Hiç de öyle hissetmene gerek yok. Dükalığa bağlı olan paranın hepsi senin."

Bunu biliyordu ama Molitia hediyeyi birdenbire alınca yine de kendini biraz ağır hissetti.

"Ama yine de senin için bir şeyler yapmak istiyorum, bana verdiğin kadarını. Belki bir dahaki sefere mendilinizi işleyebilirim. Ya da belki yeni kurabiyeler yapmak için çalışmalıyım."

Raven elini uzatmaya başlamadan önce, saçmalayan kıza bakıyordu. Raven'ın eli parmak uçlarına değdiğinde Molitia'nın dudakları hemen kıpırdamayı kesti.

"O değil."

"Aklında bir şey var mı?"

"Daha önce aldığın mücevherleri tak."

"Şimdi mi?"

"Evet. Bütün giysilerini çıkarmanı ve sadece yeni aldığın şeylerle örtünmeni istiyorum."

"Ne?"

Kadının nefesi bir an için kesildi. Raven'ın alçaktan yanan gözleri doğrudan ona yönelmişti.

Ancak Raven onun gözlerini yakalar yakalamaz, sanki hiçbir şey olmamış gibi arkasını dönmeden önce sadece gülümsedi.

"Sadece şaka yapıyordum leydim. Soğuk algınlığınızı tamamen atlatamadınız, bu yüzden bir dahaki sefere erteleyeceğim."

Kadın mücevherlerini takarken kıyafetlerini her değiştirdiğinde aklına gelen düşünce buydu. Onu sadece zarif şeylerden oluşan o güzel giysiler içinde görmek için güçlü bir arzu dalgası vardı.

Yine de, sırf arzusu kontrolsüzce alevleniyor diye hâlâ hasta olan bir insanı rahatsız etmek istemiyordu. Raven'ın açgözlülüğünü bir güvence olarak yutmasının zamanı gelmişti.

"...Tamam."

"Ne?"

Raven bu ani söz üzerine hemen ona -boş boş- baktı.

"Sorun değil. Şimdi kendimi çok daha iyi hissettiğime eminim. Ayrıca burası oldukça sıcak...... o yüzden çıkaracağım."

Bombayı atan Molitia ayağa kalkmadan önce bunları çok temkinli bir sesle söylemişti.

Minik elleri hareket etmeye başladı.

Pop, pop. Sonunda hizmetçilerinin yardımına bile ihtiyaç duymadan kıyafetlerinin ön düğmeleri tamamen koparıldı. Süt beyazı vücudunu örtmek için kullanılan giysiler kısa süre içinde yere döküldü ve sadece iç çamaşırı yerine giydiği ince bir iç etek tabakasının vücuduna yapıştığı görüldü.

Elbisenin sadece ekrandan duyulabilen hışırtısı nihayet gözlerinin önünde açığa çıkmıştı. Süt beyazı vücudunu örten kıyafetler yere döküldüğünde, vücudunu örtmek için geriye sadece ince bir iç çamaşırı kalmıştı.

Bu güzel kadınla ne yapmalıyım? Raven ona doğru uzanmadan önce nefesini tuttu.

"Molitia, buraya gel."

Elini tuttuğunda üzerinde sadece ince bir iç çamaşırı vardı. Kristal gibi teni güneşte güzelce parlıyordu.

Kulaklarında bir çift sevimli büyüklükte küpe vardı. Daha önce kuyumcudan aldığı bir küpeydi bu. Üstelik ametist, güzel gözlerinin rengine benzediği için ışıl ışıldı.

"Bu kadar agresif hareket edeceğini hiç beklemezdim. Bunu daha önce bilmiyordum."

"Sadece sen..."

Molitia dudaklarını kapatarak, onun gibi her gün bu tür şeylere kalkışırsa, daha önce farkında olmadığı şeyleri mutlaka öğreneceğini söylemeye çalıştı. Seks hakkında sadece kitaplardan bilgi sahibi olan o cahil küçük hanım artık yoktu.

Artık seksin gerçekte nasıl bir şey olduğunu biliyordu, sadece elleriyle değil, jestleriyle de. Oldukça beceriksiz olmasına rağmen, kendi sırtını nasıl sallayacağını ve bunun da ötesinde, dilini onunkiyle nasıl dolaştıracağını bile biliyordu. Bu bilginin her bir parçası Kuzgun'un kendisi tarafından uyandırılmıştı.

"Peki ya ben?"

Sırıtarak kızın omzundaki kayışı indirdi. Kadının pürüzsüz teni, giysilerin sorunsuzca kaymasını sağlamıştı.