Dük Dur Lütfen Çünkü Acıtıyor (+18)

102

"Gitmeye hazır mısın?"

"Nereye gidiyoruz?"

"Oraya vardığınızda öğrenirsiniz."

Molitia'nın onun belirsiz sözleriyle Raven'a eşlik etmekten başka seçeneği yoktu. Raven yatak odasından çıkar çıkmaz çok uzakta olmayan salona yöneldi.

"Burası salon."

"Doğru ya."

Alışverişe gideceğimizi söylememiş miydi? Molitia başını bir kez daha öne eğdi. Bunu söyledikten sonra Raven ona kapıyı gelişigüzel açtı.

"Ha?"

Molitia'nın küçük dudakları o anda ardına kadar açıldı. Salon şimdiye kadar bildiklerinden biraz farklıydı. Hatta salonda daha önce hiç görmediği, tahta askılarda sergilenen rengârenk kıyafetler vardı.

Böylesine ışıltılı kıyafetler içinde bekleyen kadın başını eğmeden önce çifti fark etti.

"Memnun oldum Düşes Linerio. Benim adım Margareta ve Valleen salonunu işleten kişiyim. Mağazamıza uğramanız bizim için büyük bir onur."

"Raven, bu da ne?"

"Hâlâ kendini pek iyi hissetmiyorsun ve bunun da ötesinde, dışarıdaki esintinin seni sıyırmasına bile izin veremem. Bu yüzden onu buraya getirdim."

"Aman Tanrım."

Molitia şaşkınlıktan hemen ağzını kapattı.

"Bu senin için sorun olur mu? Valleen'in soyunma odası başkentte oldukça ünlüdür..."

"Lütfen endişelenmeyin, Madam. Bugün buraya çok makul bir fiyatla geldim."

Margareta yumuşak bir şekilde gülümsemeden önce Dük'e baktı.

"Görünüşe göre salonumuzu ilk kez kullanıyorsunuz. Bu yüzden kıyafetlere bir an önce göz atmanızın sizin için daha iyi olacağına inanıyorum."

Işıltı.

"Şimdi Düşes'e kıyafetlerinizi gösterelim."

Yardımcıları hemen hep birlikte giysilerini açtılar. Açan çiçekleri andıran muhteşem renkler ve danteller salonun her tarafına yayılmaya başladı.

"Madam, bu kıyafet hakkında ne düşünüyorsunuz? Başkentte oldukça popüler olan bir tasarım."

"Madam, bu kıyafete ne dersiniz? O kadar da moda değil ama tasarımı çok seviliyor..."

Salonun en sıcak yerine çoktan yerleşmiş olan Molitia'nın gözleri önünde bir anda açılan elbiseler karşısında kör olmuş gibiydi.

Sonunda, ancak Margareta ile tartıştıktan sonra bir çift giysi seçti ve onları giydi. Molitia kıyafetlerini salonun içinde, bir paravanın arkasına gizlenerek değiştirmişti.

"Çok güzel görünüyorsun."

Bir bahar çiçeğini andıran açık pembe bir kumaş vücudunda dalgalanıyordu. Bu elbise onun yumuşak atmosferiyle uyum içindeydi.

Molitia başını Raven'a çevirmeden önce garip bir şekilde aynaya baktı.

"Ne düşünüyorsun...?"

"Oh, çok güzel."

Molitia'nın yüzü Raven'ın sözleri karşısında hemen ısındı. Raven'ın dürüst iltifatı Molitia'nın yüzünü kırmızıya boyamıştı. Söz konusu çiftin çevresinden kabarık bir aura yayılıyor gibiydi. Molitia böyle alev alev yanan bir yüzle yakalanmamak için hızla başını tekrar çevirdi.

"Yine de bekleyip görmemiz gerekecek çünkü diğer kıyafetler bana daha çok yakışabilir."

Birkaç kez daha üstünü değiştirdikten sonra, sonunda en sevdiği kıyafetlerden bazılarını seçti. Çok geçmeden Margareta ile alışverişinin sona erdiğini düşündü çünkü Margareta yüzünde memnun bir ifadeyle nihayet geri çekiliyordu.

"Tanıştığımıza memnun oldum Linerio Düşesi. Adım Orlando, Merce mücevher mağazasını işletiyorum."

"Tanıştığımıza memnun oldum, Linerio Düşesi. Ben......"

Herkesin art arda yaptığı ziyaretler sayesinde Molitia sadece koltuğunda dinlenerek alışverişin tadını doyasıya çıkarabildi. Ancak insan kalabalığı onu terk ettikten sonra nihayet salona huzur geldi.

"Karıcığım, ben hâlâ buradayım, seninleyim."

İkisinin karşılıklı durduğu masanın üzerinde bir çay seti özenle yerleştirilmişti. Yayılan mis gibi çay kokusu sonunda zihinlerini yatıştırdı.

Kesinlikle alışverişe gitmek istediğini söylemişti ama bunun bu şekilde yapılacağını hiç hayal etmemişti. Bazen yaşlı eşlerinin onları eve çağırdığını duymuştu. Ancak, bu kadar çok insanı aynı anda bu şekilde çağırmak kesinlikle görülmemiş bir şeydi.

"Bugün için çok teşekkür ederim Kuzgun. Hiç dışarı çıkmadığımız halde kendimi dışarıdaymış gibi hissettim."

"Bir dahaki sefere şahsen çıkacağız. Ama tabii çok acıtmazsa."

Kesinlikle yapacağım. Molitia genişçe gülümsedi.