Dük Dur Lütfen Çünkü Acıtıyor (+18)

107

"Umarım Arjan Clemence de bu kadar akıllıdır."

En azından biri perde arkasında manevralar yaparken bunu hemen fark edebilirdi. Raven başını sallayarak onu daha da kucakladı.

"Madem öyle diyorsun... o zaman tamam, yapacağım. Ama kendi görevini her zaman unutma."

"Eğer bu senin konuşma tarzınsa... Kendimi çok zorlamayayım mı?"

"Evet."

Molitia onun sıcak sözleri karşısında usulca gülümsedi.

"Anladım."

"O zaman Leydim. Lütfen şimdilik giyinmeyi erteleyebilir misiniz? Bu oda ne kadar sıcak olursa olsun, yine de bu arzularımı yatıştırmaya yetmiyor."

"Ne?"

Mevcut havayı bozacak böyle bir şey yoktu. Molitia ona öyle rahat bir ifadeyle baktı ki.

"Neden? Kendin de itiraf ettin. Kocanızın fiziksel gücü muazzam."

"Neden şimdi ortaya çıksın ki?"

"Neden? Şu anda bile durum aynı Molitia."

Raven onu yanağından hafifçe öptü. Ardından eli soğuk bedenine dokunmaya başladı.

"......!"

Molitia poposunda hissettiği zevkten utanarak başını çevirdi. Bu ince simülasyon yanaklarını ısıtmaya yetmişti.

"Sen, gerçekten..."

Molitia gözlerini yumuşatmadan önce ona ters ters baktı. Sadece bugünlük şımarmanın iyi olacağını düşünmüyor musun? Mırıldanan ağzı hafifçe aralanmıştı.

"...burada değil."

"Yani burada olmak yerine yatak odasına gitmemiz gerektiğini mi söylüyorsun?"

Başını salladı. Gözleri şirin şirin kırpışıyordu.

"Ama yarına kadar forma girmem gerekiyor, o yüzden geceleri kendini olabildiğince kontrol etmeye çalışmalısın... Raven, bekle-kyaa!"

Şehvetine daha fazla dayanamayan Raven hemen ayağa fırladı. İrkilen Molitia içgüdüsel olarak onun boynuna sarıldı. Raven daha sonra onu hızla giysilerine sardı ve doğruca yatak odasına yöneldi.

Molitia onun sırtına vurmadan önce küçük yumruğunu sıktı. Ancak, kapıyı kapatırken hızla yatak odasına doğru döndü.

***

Dönüş

Kısa bir süre sonra Molitia gözlerini elindeki mektuba dikti. Kont Clemence'ın mührüyle damgalanmış olan davetiye, nihayetinde bir kabul anlamına geliyordu.

"Nihayet bugün."

Bunu zaten bekliyordu. Molitia tarafından kovulurcasına dükalıktan ayrılmak zorunda bırakılan Arjan'ın kıpırdamadan durması mümkün değildi.

Yine de babası tarafından iletilen teklif Kuzgun tarafından hiç gündeme getirilmemişti.

Çaresizce dişlerini sıkmaktan başka bir şey yapamazdı. Arjan'ın başkaları tarafından yenilgiye uğratıldığında bunun bedelini ödemek isteyecek kadar hastalıklı bir kişiliği vardı. Molitia'nın Raven'a böyle bir eylem planından bahsetmesinin nedeni de buydu.

"Daha dikkatli olmalı ve iyice hazırlanmalıyım."

Molitia mektubu yavaşça köşedeki çekmeceye yerleştirdi. Onu giydiren Pillen ve Lili şimdi çok daha meşguldü.

"Önceden çıkmamız gerekmez mi?"

Molitia, Lili'nin endişeli sözleri karşısında içten bir kahkaha attı.

"Ev sahibinin erken gelmesi için hiçbir neden yok, değil mi?"

"Ama genelde böyledir."

Ortalama bir çay partisi bunu bir erdem olarak kabul ederdi. Bu yüzden Molitia'nın vaktinden önce gelmekte bu kadar ısrarcı olmasına inanamıyordu. Lili o anda duyduğu endişeyi gizleyemedi.

"Varır varmaz, en azından zihinlerini boşaltmak için biraz zamanları olmalı. Ayrıca, ancak organizatör henüz hazır değilken dile getirilebilecek pek çok şey var."

"Neymiş onlar?"

"Şey..."

Molitia konuşmasının sonunu ağzından kaçırdı.

Pencereden bakıldığında görülebilen güzel dekore edilmiş bir bahçe vardı. Muhteşem bir şekilde inşa edilmiş bir bahçe. Ancak, bahçıvanların büyük çabaları olmadan bu güzellik düzgün bir şekilde sürdürülemezdi.

"En azından bundan sonra ne yapacağımıza karar verebiliriz."

Molitia sonunda nefesinin altından mırıldandı.

-------

Zaman geçtikçe, partiye davet edilen katılımcılar birbiri ardına gelmeye başladı. Henüz yerine oturmamış olan Molitia'nın yerine hizmetçiler onlara hararetle hizmet ediyordu.

Her masaya, söz konusu masa için gerekenleri hızlı bir şekilde hazırlamak için kasıtlı olarak bazı görevliler yerleştirdi, böylece hiçbir rahatsızlık yaşanmayacaktı.

İnsanlar partinin ev sahibinin neden hala gelmediğini merak etmeye başladılar ama aynı zamanda kendi meraklarına da engel olamadılar.