Dük Dur Lütfen Çünkü Acıtıyor (+18)

76

"Ç/N: Bir süredir yoktum bölümlere kaldığım yerden devam ediyorum seriyi ne kadar sevdiğinizi belli ederseniz sevinirim"

Bir söylenti kendi haline bırakıldığında genellikle gücünü kaybeder ve sonunda yok olur. Söylentiler iki ucu keskin bir kılıç olarak görülebilir. Bu söylentilerin nasıl ele alındığına bağlı olarak, söylentinin yuvası onlara fayda sağlayabilir ya da hatta zarar verebilirdi.

Halen Kont'un kızı olarak görüldüğü dönemle kıyaslandığında durum şu anda farklıydı. Molitia şu anda Linerio Dükü'nün gururlu bir üyesiydi. Dük'ün itibarı artık onun davranışlarına bağlıydı.

"Gilbert, lütfen bana yaklaşan salon partilerinin bir listesini verebilir misin? Ben de oldukça utangacım ve bilgi birikimim oldukça yetersiz, bu yüzden bana bazılarını önermeni istiyorum. Eğer benim için önceden hazırlanmış bir davetiye varsa, bu daha da iyi olur."

"Herhangi bir özel şartınız var mı?"

"Um... Dürüst olmak gerekirse, genç ve çalkantılı bir parti yerine istikrarlı bir partiyi tercih ederim. Bu benim Düşes olarak ilk seferim."

"Tamam."

"O halde, lütfen bugün bana tekrar çalışma talimatı verebilir misiniz?"

"Elbette."

Uşak gülümsedi ve daha önce yaptığı işler hakkında bilgi vermeye başladı. Molitia biraz beceriksiz gibi görünse de çabuk öğrenen biriydi. Kont'un çalışma odasında sık sık okuduğu kitaplardan edindiği bilgiler ona çok yardımcı olmuştu.

Kâhya, yönetim konusunu takip ederken zihni bilgiyi kolayca emebilen bir sünger gibi olan Molitia'dan memnun görünüyordu.

Raven ancak gece mavi gökyüzünü kararttığında eve döndü. Sonunda, Raven'ın gitmesine zar zor izin verene kadar çok fazla şeye katlanan Terrance tarafından yakalandı.

Yalnızca devlete karşı değil, kendi tebaasına karşı da zeki bir nöbetçiydi. Yine de, bir kez patladığında diğer yardımcılarından daha korkutucuydu. Öfke ne zaman onu sarsa, Kuzgun'un geri adım atmaktan başka çaresi kalmıyordu.

Çalışma odasına vardığında hemen boynundaki sıkılmış kravatı gevşetti, bitkin görünüyordu.

"Molitia?"

"Yemeğini çoktan bitirdi ve doğruca yatağına gitti."

"Öyle mi?"

Raven kısa bir süre kapıya baktı. Onunla birlikte yemek yeme isteği anında yok oldu.

Sarkık bir omuzla ceketini isteksizce uşağa teslim etti.

"Efendim."

"Ne?"

Bunun üzerine uşak hemen bugün olanları kısaca sıraladı. Molitia'nın Dükalığın işleyişiyle ilgili planını dinledi. Planın biraz farkındaydı ama salon partisine nasıl katılmayı planladığını duyduğu anda Raven'ın eli hemen durdu.

"Bunu Molitia mı istedi?"

"Evet, o istedi."

Aslında hiç davet almamış da değildi. Uzun süredir boş olan Linerio Düşesi pozisyonu şimdi yeniden doldurulmuştu. Bu durum soylu hanımların merakını uyandırmış ve doğal olarak ona yönelmelerine neden olmuştu.

Ancak Raven tüm bu davetlerin daha eline ulaşmadan havada kaybolmasını sağlamıştı. İlk başta, onda gördüğü beceriksiz doğasından kaynaklanıyordu ama şimdi tamamen farklı bir nedenden dolayı. Kolayca kırılacak gibi göründüğü için artık onu dışarı çıkarmak istemiyordu.

Raven bir süre sessiz kaldı. Şimdiye kadar bunları sadece onun arkasından yapmıştı ama bugünlerde bunu isteyen o olduğu sürece artık saklayamazdı. Bu konuda istekli değildi ama ne yazık ki onu kısıtlamak da istemiyordu.

"Bırak ne istiyorsa yapsın o zaman."

"Tamam."

"Şimdilik daveti reddetme ve ona teslim et."

Uşak, Raven'ın sözleri üzerine hemen başını eğdi. Raven, Molitia'yı arzulayan ani bir dürtüyle dolup taştı. Yine de, uşağı çalışma odasının çoktan iş yığınlarına gömüldüğünü bildirdiğinde, onlarla ilgilenmekten başka seçeneği yoktu.

----

"Madam, bu daha önce talep ettiğiniz liste."

"Teşekkür ederim."

Molitia daha sonra bu birkaç davetiyeyi kabul etti. Gönderilen davetiyelerin her biri neredeyse benzer bir ambiyansa sahipti, ancak kendi salon partilerine uygun farklı yönleri vardı.

Molitia büyük bir merakla birbiri ardına gelen davetiyeleri okumaya devam ederken elleri aniden durdu.

"Nibeia Markizi'nin Salon Partisi..."