Evet ilk bölümle karşınızdayım.Biraz depresif girdik ama ilerde ne olduğunu ve neden böyle olduğunu öğreneceksiniz.Yorumlar benim için çok önemli şimdiden teşekkürler :)
İntikam Giriş
"Güç, kendine sahip olanları yokeder."
Yeni bir güne gözlerimi açarken sadece geçmişimi düşünüyordum.Bu hayatta hiçbir zaman istediğim olmadı.Hep kaybeden ben oldum.Sadece annemden ve kardeşimden sevgi görmüştüm.Hep ezilen ve umursanmayan biriydim.
Ama son 5 yılda çok şey değişti.Önce hayatımı karartan insanlardan intikamımı aldım sonrada kusursuz denilecek bir yaşama sahip oldum.Artık geriye tek ve en önemli hamlem kalmıştı.
O adamdan intikamımı onun en değerlisini alarak yapacaktım.Onun kendisinden bile sakındığı kızını alacaktım.Beni bitiren adamı bende bitiricektim.Bu düşünceyle dudaklarım yana kıvrıldı.Bugün her şey istediğim gibi olacaktı ve bende 5 yıldır uğraştığım intikamımı sonlandıracaktım.
Artık intikam zamanıydı .
Artık yıllardan sonra ilk kez gülümseme zamanıydı...
________________________________________________________
Gözlerine gelen güneş ışınlarıyla gözlerini açtı.Hayatı şuan tamda istediği gibiydi.Babasıyla beraber çok şey atlatmıştı.Bu sene hayatı tamamen değişmişti.Çok çalışarak kazandığı ve hayal ettiği okuldaydı.Onu seven muhteşem bir babası ve arkadaşları vardı.
Kendisini bildi bileli hayatında hep babası vardı.Annesi o doğarken ölmüştü.Annesinin ölümünden sonra babası çok iyi bir kadınla evlenmişti.Derya ablayı hep sevmişti.Derya abla ona anne özlemini hiç tattırmamıştı.Onu kendi kızı gibi sevmiş,büyütmüştü.Hayatı kusursuz denilecek türdendi.
Fakat 3 yıl önce her şey değişti.Derya abla bir iş seyahatı dönüşünde trafik kazasında öldü.O günün anıları beynimi doldururken gözyaşlarım yavaş yavaş akmaya başladı.Derya abla annem gibiydi.Babamla beraber bu acıyı çok zor atlatmıştık.
Yatağımda hissettiğim ağırlıkla gözlerimi yatağına çevirdim.
"Uykuccuu hadi uyansana abla babam seni çayıyorr..ablaaa.."
Kardeşimin sesiyle yumduğum gözlerimi tekrar açtım.Doruğu çok seviyordum.Derya abladan bize kalan en önemli şeydi Doruk.Babamla Derya abla onu çok zor bir durumda bulmuştu.Onu bulduğumuzda ufacık bir bebekti.Sonra Derya ablanın isteği üzerine onu evlat edinmiştik.Kısa bir süre içerisinde o da bizden biri olmuştu.Çok ama çok tatlı bir bebekti.
"Tamam ablasının birtanesii...Hadi gel buraya sarılayım sana..Ayy yerim ben seni aşkımmm..."diyerek onu üzerime çektim.Onunla oynamak çok hoşuma gidiyordu.Onu öz kardeşim gibi seviyordum.
"Abla duyy sayılma eykek adam böyle oyun oynamaz.Babam bana öyle dedi eykek adam bebek gibi davyanmaz."dedi büyük bir ciddiyetle.Bu sözü üzerine sesli bir şekilde kahkaha atmaya başladım.Babam şimdiden kendi gibi dimdik ve yıkılmaz bir oğlan yetiştiriyordu.
Babam her zaman dimdik ve yıkılmaz bir insan olmuştur.Çevresi tarafından hep asi ve deli bir insan olarak bilinir.Etrafında insanlarda onun soğuk bir insan olduğunu düşünür.Halbuki o içi sevgiyle dolu bir insandır.
"Hadi ablaa kocaman kız oldun hala bebeklik yapıyosun kalk hadi.."dedi.Bende sırıtarak yataktan kalktım.Gerçekten bazen Doruğun benden daha büyük olduğunu düşünüyorum.
Dolabımdan mini kot şortumu ceketimi ve içine beyaz tshitümü çıkarıp giydim.Saçlarımı düz haliyle bırakıp hafif bir makyaj yaptım.
Giyindikten sonra kahvaltıya indim.Kahvaltı da babamla sohbet edip Doruğun söylediklerine güldüm.Daha sonra Doruğu ve babamı öpüp kahverengi çantamı aldım.Babam her zamanki gibi dikkatli olmamı söyledi.Gözlerimi devirip dışarı çıktım.Bugün hava güzeldi biraz yürümeye karar verdim.Zaten okul en fazla 20 dakika uzaklıktaydı.Sahil tarafına geçip yürümeye başladım.
Biraz ilerledikten sonra önümde siyah bir araba durdu.Sürücüyü veya arabanın içini göremiyordum.Arabanın camları siyah filme kaplıydı.Şaşkın şaşkın arabaya bakarken sürücü dışarıya çıktı.
O anda donup kaldım.
Bu adamın kim olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu. Bu adam da kimdi böyle? Bu yeşil gözler bana hiç tanıdık gelmiyordu.
Benim bu şaşkınlığımdan yararlanıp elindeki şeyi ağzıma doğru yaklaştırdı.
Sonrası mı? Sonrası karanlık....
_____________________________________________________________
İşte tam 2 yıldır izlediğim kızın sonunda tamamen yalnız ve korumasız yakalamıştım.Kız bana iyilik yaparak arabayla da gitmemişti.Bu kadar kolay bir şekilde almama şaşırıyordum ama yapılacak başka bir şey yoktu.
Kollarıma düşen kızı iyice kavrayıp kucakladım.Aslında kız gerçekten çok güzeldi.Onun kızı olmasa gerçekten onunla eğlenebilirdim.Ama böyle zengin ve şımarık kızlardan hoşlanmazdım.Kızı izlemeye devam ederken bacakları dikkatimi çekti.Uzun pürüzsüz bacaklara sahipti.Minicik bir şort giymişti.Gerizekalı kız, ne mal olduğu belliydi. Böyle bir adamın kızından da daha azı beklenmezdi.
Gözlerimi devirip kızı izlemeyi kestim.Zaten uzun bir süre yanımda kalacaktı.Ona istediğim her şeyi yapacaktım.Bu fikirle iyice sırıtıp kızı arabanın ön koltuğuna koydum.
Artık her şey değişecekti.
Artık intikam zamanıydı...
Artık onun acı çekme zamanıydı...
_________________________________________________________
Evet arkadaşlar ilk bölümün sonu...Olay örgüsü gerçekten çok uzun ve güzel.Umarım beğenilir.Yorum ve votelerinizi eksik etmezseniz çok sevinirim :)
YOU ARE READING
İntikam
General Fictionİntikam almak isteyen bir insan sınırları ne kadar zorlayabilir? Her şeyini kaybeden bir insanın artık durma sınırı var mıdır? Peki bu işin içine masum bir kız ve diğerleri girerse?Sonuç ne olur? *** Herkes kendi içinde oyunlar peşindeydi. Kimi cesa...
