İntikam

İntikam-Buz kütlesi

Merhaba gençler :)

Öncelikle bir konuyu açıklığa kavuşturmak istiyorum.Bu hikayenin geleceği için önemli bir şey.Bana artık aşık olsunlar ,artık konuya girmelisin gibi mesajlar geliyor.Bu mesajları anlıyamıyorum.Benim bu hikayede yakalamaya çalıştığım şey katilin kurbanına her türlü işkenceyi yapıp sonrasında ona aşık olması falan değil.Benim yakalamak istediğim şeyle beklenilen sanırım farklı.Ben burda bir aşk kitabı falan yazmaya da çalışmıyorum.Ben burda iki zeki ve inatçı insanın çatışmasını yazmaya çalışıyorum.

Bu hikayeye de şu düşünceyle başladım.

Neden kurban hep ezilen taraf oluyor?Acaba kurbanda dişli olursa ortaya nasıl bir olay çıkar?

düşünceleriyle başladım.Aralarında bir çekim olmadığını söylemiyorum ama bence büyük bir aşk,çiçek,böcek vs. beklenilmesi saçma.Ben bu hikayede bunu veremem.

Yorumlar ve voteler için çok teşekkürler.Gerçekten yapıcı yorumlar çok hoşuma gidiyor.Herkese teşekkürler :)

 Bölümü hiç bıkmadan usanmadan yorum yapan ve yorumlarıyla beni çok mutlu eden tatlı okuruma ithaf ediyorum. @jortini_ilayda bölüm senin :)

İNTİKAM 12.BÖLÜM

"Öfke, korkunun ilanıdır..."

AZRA

Kendimi düşüncelerimden ayırıp yatağıma oturdum.Neden böyle saçma şeyler düşünüyordum ki?Şuan bulunduğum yer ne bir filmden kareydi ne de bir roman sayfasıydı.Şu an bulunduğum yer gerçek dünyayaydı.Gerçek dünyada ne pembe kalplere yer vardı ne de iyi insalara.Burda sadece intikam isteyen kibirli insanlar vardı.

Ondan hoşlanmıyordum.Onu sevmiyordum.

İçimde ona karşı tek ve güçlü bir his vardı...Nefret...

Ben böyle düşünüp dururken yanıma doğru yaklaştı.Kırmızı sandalyeyi çekip yatağın kenarına koydu ve oturdu.Sonrada beni izlemeye başladı.Sanki anlaşmışız gibi ikimizde susuyorduk.Ne ben bir şey söyleyebiliyordum ne de o.Sadece aramızda sanki sonsuza kadar sürecekmiş gibi bir sessizlik vardı.Ama bu beni gerçekten çok korkutuyordu.

Sessiz insanlar en gürültülü zihniyete sahip insanlardır.Bu yüzden onun sessizliği beni korkutuyordu.Sessizliği bozmaya karar verip konuştum.

-Sen gerçekten bu kadar kötü biri misin? Seni anlıyamıyorum.Neden bunca şeyin acısını benden çıkarıyorsun?Bu kadar taş kalpli biri misin?Söylesene o kalbinin olması gereken yerde neden bir buz kütlesi var? dedim.Sustu.İlk defa bana cevap vermedi.Sadece boş boş bakıyordu.

-Senden nefret ediyorum.Biliyorsun değil mi?Senden o kadar nefret ediyorum ki bazen damarlarımdan kan yerine nefret aktığını düşünüyorum.Senden nefret ettiğim kadar kimseden nefret etmemiştim. dedim.

-Bak benden nefret etmen yada beni sevmen umrumda değil.Beni seversen kalbinde ,benden nefret edersende aklında olurum.Yani ne olursa olsun beni unutamazsın.Bu oyunda sen sadece gereksiz bir piyonsun.Ne duyguların,ne aşağılanman hiçbiri umrumda değil.Benim için sadece intikamım var anladın mı?Sadece o lanet babanın canını yakmak istiyorum.dedi bumbuz sesiyle.

-Babamın canını yakmak mı?Gerçekten bunu yapabileceğine inanıyor musun?İki tane şirketin üç adamın var diye babamı durduracağını falan mı sanıyorsun.Bak senin zeki bir insan olduğunu düşünüyordum ama biliyor musun şuan hiç öyle düşünmüyorum.Ne düşünüyorum biliyor musun sen harbi süzme salaksın.Bana ne yaparsan yap pes etmem.Çünkü arkamda babam var.Söylesene sen yıkıldığında arkanda duracak seni seven biri var mı? dedim.