İntikam

İntikam-Ayrılık

İNTİKAM 22.BÖLÜM

AZRA

Araba yolculuğunun ardından tekrar hapishaneme geldik.Sanırım artık buradan kaçma zamanım geldi.En kısa sürede geçitimi büyütüp burdan çıkmalıyım.Yoksa burada sıkışıp kalacağım.

Beni arabadan indirip sertçe bileğimi tuttu.Kapıya elini okutup kapının açılmasını sağladı.Sonrada beni sertçe peşinden sürüklemeye başladı.Berk'in bir öyle bir böyle davranışlarından nefret ediyorum.Bana böyle acımasız davranması beni delirtiyordu.Neden bu kadar dengesiz ki?

Kapıları hızlı bir şekilde geçip benim kaldığım odaya girdik.İçeriye girdiğimde yataktağımda uyuyan bir Poyraz'la karşılaştık.Sanırım bizi beklemekten sıkılıp burada uyuyakalmıştı.İçim birden cız etti.Beni bu kadar çok düşünmesi haksızlıktı.Ben ona onun kadar değer veremezdim.

Yanına yaklaşıp bir süre onu izledim.Sonra da canavarımın homurdanmalarıyla ona ölümcül bakışlarımdan attım.Bu kadar iyi bir insan böyle davranılmayı hak etmez.Zaten Poyraz gibi bir insanın böyle bir canavarla ne işi olur anlamıyorum.Poyraz canavarımdan çok daha iyilerine layık.

Canavrıma dönüp 'ben uyandırırım' bakışı attım.Gözlerini devirsede bir şey söylemedi.

-Poyraz. dedim yumuşacık bir sesle.

Bir süre cevap vermesini bekledim ama cevap vermedi.Bende bu sefer kolundan sarstım.Birkaç dakika içerisinde yerinden hoplayıp kalktı.Önce çevresindekileri algılamaya çalıştı.Algılayınca da beni kollarımdan tutup kendine çekti.Bana sımsıkı sarıldı.

Ben şaşkın şaşkın onu izlerken dudağımın kenarından öptü.Tamam beni öpmesi hoştu ama nedense bunu canavarımın yanında yapması rahatsız ediciydi.

-Azra iyi misin? dedi endişeli bir sesle.

-Poyraz ben iyiyimde sana ne oldu? dedim.

-Ben..sana bir şey yaptı sandım.Bayılmışsın.İyi olduğuna emin misin? dedi.Sonrada beni tamamen kucağına çekip oturttu.

-Merak etme bir şeyim yok.İyiyim. dedim.Sonrada kucağında rahatsızca kıpırdandım.Canavarımın karşısında böyle yakın olmak istemiyordum.Poyraz benim yüzümden kızmasına izin veremezdim.

Ona dönüp baktım.Gözlerini dikmiş bize bakıyordu.O dişlerini mi sıkıyordu?Neyse deyip Poyraz'a döndüm.

-Berk bana senin bayıldığını söyledi.Bende burda seni bekliyordum.İyi olduğuna çok sevindim. dedi.Sonrada başını boynuma gömüp oraya bir öpücük bıraktı.

Bir süre sonra canavarım tarafından çekilerek Poyraz'dan ayrıldım.Bunu şimdi neden yapmıştı ki.Nedenini bilmiyordum ama kendimi Poyraz'ın kollarında güvende hissediyordum.

Poyraz da bende şaşkın şaşkın ona bakarken kılını kıpırdatmadan beni kendine doğru çekti.

-Poyraz senin burda işin bitti.Artık gidebilirsin. dedi.Neden durduk yere Poyraz'ı gönderiyordu ki?Hiçbir şey anlamıyordum.

-Olmaz daha iş bitmedi.Ben neden gidiyorum ki? dedi Poyraz.Şaşkındı evet.Neler olduğunu anlıyamıyordu?

-Üzgünüm ama dostum artık gitmen gerektiğini düşünüyorum.Azrayla işim henüz bitmedi.Ona yapacaklarımı kaldırabileceğini sanmıyorum. dedi.

İçimi ilk kez böylesine bir korku kaplamıştı.Sesi öyle tüyler ürperticiydi ki.Poyraz'a dönüp kal dememek için kendimi zor tuttum.Ona bunu yapamazdım.Bunca iyiliğinden sonra olmazdı.