İntikam

İntikam-Katil

İNTİKAM 18.BÖLÜM

" Bütün gerçekler üç aşamadan geçer: Önce, dalga geçilir; sonra, şiddetle karşı çıkılır, sonunda aşikar kabul edilir. .."

AZRA

Her kız babasına saygı duyardı.Onu kahramanı olarak görür ya da onu hayatında o kadar önemli bir yere koyar ki hiçbir şey onun sevgisiyle yarışamazdı.Benim için babam saygıdan,sevgiden veya bağlılıktan çok daha fazlasını ifade ediyordu.Ona hayrandım.O benim hayattaki en önemli varlığımdı.Onun için gözümü kıpmadan dünyayı yakardım.

Bu yüzden canavarımın söylediğinin yalan olduğunu biliyordum.Aklı sıra babama karşı cephe almamı sağlıyacaktı.Tamam ailesini kaybetmesine üzülmüştüm ama bunu babamın üzerine yıkıp beni kandırmasına izin vermezdim.Babamın suçsuz olduğundan adım kadar emindim.

Ona dönüp bağırdım.

-Yalan söylüyorsun.

Kılını kıpırdatmadan bir süre olduğu yerde kaldı.Artık duvarı yumruklamayı bırakmıştı.Onun yerine bana gözünü kırpmadan bakıyordu.Bir süre bana baktıktan sonra iğrenç bir kahkaha attı.Bu kahkahası mutluluktan çok uzaktı.Bu kahkaha da acı ve keder vardı.

-Yalan falan söylemiyorum.O baban olacak it bu hayattaki en değerlilerimi elimden aldı.Annemi ve kardeşimi aldı. Dedi.

Bir süre volta attıktan sonra tam önümde durdu.

-Lanet olsun.Kardeşim daha 15 yaşındaydı.15! dedi.

Bende sinirle ona döndüm.Tamam acısı vardı buraya kadar bir sorun yoktu fakat bu acıyı ne babamdan ne de benden çıkarmaya hakkı yoktu.Biz ne yapmıştık ki?

-Tamam bak anlıyorum.Aileni kaybetmişsin.Çok üzgünüm.Bende annemi kaybettim neler  hissettiğini anlıyorum.Fakat benim babam bir insan canına zarar verecek bir şey yapmaz.Ne kadar sert biri gibi gözüksede  böyle adi bir şey yapmaz yapamaz. Dedim.

Şimdi biraz daha sakin konuşmaya çalışıyordum.Belki de bir şeyleri yanlış biliyordu.Her şey olabilirdi.

-Sana da babana da lanet olsun.Baban suçsuz falan değil anladın mı?Bak bakalım bunu görüncede babanın suçsuz olduğuna inanacak mısın? Dedi.Sinirle televizyona yaklaşıp hızlı hareketlerle bir DVD yerleştirdi.

Bir süre hiçbir şey olmadı.Bu bir kameranın görüntüsüydü.5 dakika boyunca boş yola bakıp durduk.Sonunda ileride park halinde bulunan  bir araç gördük.Hemen ardından arkada farları kapalı bir halde bir aracın daha olduğunu gördüm.

Resimlerde gördüğüm anne ve kız sakin hareketlerle gülüşerek ilk arabaya doğru ilerlediler.Kız neşeyle bir şeyler anlatırken anne de gülerek onu dinliyordu.Fakat bu durumları çok kısa sürmüştü.Arabaya binip şoföre bir şeyler söylediler.Sonra da iki arabada hareket etmeye başladı.Sonra da ekran karardı.

Bir süre sonra daha aydınlık bir ekran açıldı.2 araçta hızlı bir şekilde ilerliyordu.Birden arkadaki araç öndeki aracı sollayıp aracın yoldan uçuruma yuvarlanmasına neden oldu.Bende dehşet içerisinde olanlara bakıyordum.Neredeyse her şey 5 dakika da olmuştu.

Sollayan aracın içerisindeki uzun boylu esmer adam aceleyle arabadan indi.Sonra düşen arabaya doru bakıp bir şeyler söyledi.Buradan ne söylediği anlaşılmıyordu ama adam lanet okuyor gibi geldi.Sonra aynı adam kameraya doğru döndü.Bende olduğum yerde kalakaldım.Bu adam..adam Timurdu.LANET OLSUN.

Ben donmuş bir şekildeyken canavarımda bana doğru yaklaştı.

-Timur. dedim fısıltıyla.Ne yani doğru muydu?Babam onları öldürtmek için Timuru mu göndermişti?

Lanet olsun.Ne yani babam bir cani miydi?

Hayır.Hayır.Hayır.

Kesinlikle bu işte bi iş olmalıydı.Ama görüntüler ortadaydı?Timur neden böyle bir şey yapmıştı?

-Artık bana inanıyorsundur herhalde.Yıllardır göremediğin gerçekleri gördün.Şimdi anlıyor musun?Senin baban bir katil.

Sözcükler adeta beynimde dönüyordu.

Senin baban katil.

Senin baban katil.

Senin baban katil.

Vücudumun titrediğini hissediyordum.İçimden çığlıklar atmak istiyordum.Böyle bir şey olamazdı.Benim babam katil olamazdı.Olamazdı değil mi?

Vücudum titremeye devam ederken kendimi durdurmaya çalışıyordum ama bir türlü başarılı olamıyordum.Bana neler oluyordu böyle?Gözyaşlarım gözlerimden akmaya başlamıştı.Sanırım bu her şeyin birikimi gibi bir şey olmuştu.İçim yırtılırcasına hıçkırıyordum.Artık kendimi durduracak gücü bulamıyordum.

Sanırım iplerimin koptuğu zaman işte tam şuandı.

Canavarımın bana yaklaştığını hissettim.Önüme geçip kollarımı tutmuştu.Ama buna rağmen yerimde duramıyordum.Yumruklarımı öyle bir sıkmıştım ki ekler yerlerim bembeyaz olmuştu.

Hayır böyle bir şeye inanmıyordum.Her şey yalandı.Benim melek gibi babam böyle bir şey yapmazdı.

-Yalan söylüyorsun.Yalan.Lanet pislik beni kandırıyorsun.Benim babam hayatta bir insana zarar vermez.Yalan tüm söylediklerin. diye bağırmaya başladım.Artık bir yandan bağırıp bir yandan da göğsünü yumruklamaya başlamıştım.Yumruklarım ardı ardına göğsüyle birleşirken o ise hiç kıpırtısız beni tutuyordu.

 Gözyaşlarımdan önümü göremeyecek hale gelmiştim.Sanki başımın içinde milyonlarca ton ağırlık vardı.Gözlerim kararıyordu.Gözlerimi kapatmadan önce şunları fısıldadım.

-Benim babam katil olamaz!

Sonrası ise kapkara bir boşluktu...

_________________________________________________________________

Evet gençler 18.bölümünde sonuna geldik.Bu bölüm benim çok içime sinmedi.Şu ara verdiğim süre sanırım beni biraz etkilemiş.Neyse yakında daha iyi bölümler atıp bunu telefi edeceğime emin olabilirsiniz.

Hataları düzeltecek zamanı bulamadım kusura bakmayın.Onları en yakın zamanda düzeltececeğim.

Yorum ve voteleriniz harika .Tam gaz devam :)

SEVİLİYORSUNUZ ^^