İntikam

İntikam-Alçak adam

Selam arkadaşlar artık yavaş yavaş parçalar birleşiyor :) Poyraz hakkında ne düşünüyorsunuz?

Yorum ve votelerini bekliyorum.Bölümün hızlı gelmesi sizin yorum ve votelerinize göre değişir.

Bu bugün ikinci uzun bölüm oldu  yorumlarınızı bekliyorum gençler :D .Dİşte yeni bölüm :D

İNTİKAM 9.BÖLÜM

"Güçlü insanlar genellikle yalnızdır..."

BERK

Tam üç gündür odasına gitmiyordum.Sadece yemeğini götürmek için odasına giriyordum.Bunun için bile uyuduğu zamanları gözlüyordum.Onu görmek içimde anlamlandıramadığım bir duyguya neden oluyordu.Her gece kabus görüyordu.Terden sırılsıklam bir şekilde uyanıyor sakinleşmeye çalışıyor sonra da uyuyordu.Bazen sabaha kadar yatakta kıvrılıp yattığı bile oluyordu.

Lanet olsun ki bende onu izlemekten uyuyamıyordum.Bu neydi?Onu sevgilisinden ayırdığım için vicdan azabımı duyuyordum yani?Mantıklı tarafım evet öyle derken varlığını unuttuğum yer ise kendini kandır sen diyordu.Öyle lanet bir haldeydim ki kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim.

Poyraz bana yardımcı olurdu ama ona anlatıp dalga geçmesine dayanamazdım.Zaten böyle davranmam çok ama çok saçmaydı.Ona acımamalıydım.

Bu fikirle aniden yerimden kalkıp odasına doğru sert adımlarla ilerledim.Hayır ona acımıyordum.Hayır !

Onun babası benim hayatımı lanet bir yere dönüştürmüştü.Hatta benim yaşadığıma hayat bile denmezdi ki! İçime doluşan öfkeyle daha hızlı adımlar atmaya başladım.

Artık planlarımı sırasıyla yapma zamanıydı.

Ve bu listede ek bir maddeye yer yoktu.

Listemde vicdana yer yoktu...

_________________________________________________________________

AZRA

Canavarım tam üç gündür odaya uğramıyordu.Bu beni sevindirirkekötü bir plan kuruyor düşüncesi kötü hissetmeme neden oluyordu.

Zaten bir kaç gündür kabus görüp duruyordum.Bazı geceler uyuyamıyordum bile.O kadar gerçekçi ve kötü rüyalar görüyordum ki uyumak mümkün olmuyordu.Bu süreyi çaktırmadan duvarı delmeye çalışmakla değerlendiriyordum.Yatağımı iyice büyüyen deliği kapatmak için kullanıyordum.Farkedilmeden artık dışarıyı görmem lazımdı.

Elimdeki çatalı boş tabağın üzerine koyup suyu içtim.En azından yiyecekler iyiydi.Yeteri kadar yemek getiriyordu.Tam ayağa kalkıp açtığım boşluğa gidecekken kapının o kulak tırmalayıcı gıcırtısını duydum.Lanet olsun bu gıcırtıyı unutmuştum nerdeyse.

Kapıdan içeri canavarım girince şaşırdım.Çok ama çok sinirli görünüyordu.Hiçbir şey söylemeden klasik hareketini yapıp bileğim koparırcasına sıktı.Sonra beni ortadaki kırmızı sandalyeye sürükledi.Lanet olsun yine hayvanlığına dönmüştü demek ki.

Beni oturtup bileklerimi tavana doğru zincirledi.Bu yine yapıyordu böyle?Asıl soru ben neden hiçbir şey yapmadan sadece ona bakıyordum.

Bana bir süre şaşkınlıkla baktıktan sonra tükürürcesine konuştu.

-Ne o vahşi kızımız gitti mi? dedi alaylı sesiyle.İşte şu an tamda ilk gün ki canavardı.Yani hiç acıması olmayan cani Berk'ti.

-Vahşi kız hala burda da ben güçlü çocuğu göremedim. dedim alayla.Bu sözlerim üzerine gözleri yeşilden sıyrılıp simsiyah bir renge büründü.Halbuki yeşil çok güzeldi.