İntikam

İntikam-Harabe

Selam gençler yepyeni bölümle tekrar karşınızdayım :D Yorumlarınızı çok çok tatlı bu yüzden teşekkürler.Eğer karakterler hakkında aklınıza takılan bir şey varsa mesaj atabilirsiniz.Anladığım kadarıyla bazı arkadaşların aklında soru işaretleri kalmış.Neyse hepsinin cevap bulacağına inanıyorum.Uuzun bölümdü bol bol yorum ve vote bekliyorum.

(NOT:BAZI KISIMLARDA BİR KAÇ KÜFÜR BULUNMAKTA ŞİMDİDEN ÖZÜR DİLERİM.)

İyi okumalar ^^

İNTİKAM 10.BÖLÜM

"Hayat, kurallara göre oynanması gereken bir oyundur..."

BERK

Odadan çıktığımdan beri yerimde dönüp duruyordum.Nasıl bu hale gelmiştim? Az kalsın bütün oyunu bozup ona tecavüz edecektim.Böyle büyük bir hatayı nasıl yapabildim?Ya kendimi durduramayıp ona tecavüz etseydim nolurdu?O piç babası sadece kızının tecavüze uğradığını öğrenince yıkılırdı ama benim istediğim çok faklı bir şeydi.O pislik adama öyle acılar çektirecektim ki değil yaşamak kızını bile görmek istemeyecekti.Bu fikirle sırıttım.Bu oyunda kazanan yoktu.

Benim oyunumun sonunda herkes bir şekilde kaybedicekti..

Kimisi kızını,kimisi gururunu,kimisi de cesaretini...

Ne olursa olsun bu oyun herkesi harabeye çevirecekti...

 

POYRAZ

Birkaç gündür Berk'in yanında kalıyordum.Her ne kadar Azra'yı görmeye çalışsamda Berk her seferinde kesin dille reddediyordu.Koridorda adımlamaktan sıkılıp odasına daldım.

Odada bir ileri bir geri gezinip kara kara düşünüyordu.Ne düşündüğünü ,ne planladığını ben dahil kimse bilmiyordu.Berk'in yaşadıkları çok kötüydü evet ama bu masum kız bunların acısını çekmemeliydi.Ama ne yaparsam yapayım planlarından geri dönmeyeceğini de çok iyi biliyordum.Berk'i artık tanımak çok güçtü.O artık acımasız piçin tekiydi.

Ona yaklaşıp beni görmesini beklemeye başladım.Madem kızı kurtaramıyorum en azından yanında olabilirdim.Berk'in en azından bunu kabul edeceğini umuyordum.Beklemekten sıkılıp ona seslendim.

-Hey dostum sen iyi misin? dedim.Bir süre ses çıkarmadan odada dolanmaya devam etti.

-İyiyim. dedi kararlı ve soru kabul etmeyen bir ses tonuyla.Her ne kadar ona yardımcı olmak istesemde şuan bana ihtiyacı olan başka bir insan vardı.Azra'ya yardım edemeyeceksemde en azından yanında olacaktım.Vicdanım başka türlüsünü kaldıramazdı.

-Ben Azra'nın yanına gidicektim.Kız kafayı yemek üzre.En azından konuşabileceği içini akıtabileceği bir olursa iyi olur bence. dedim.

Yeşil gözleri rengini koyu bir yeşile bırakırken Berk'i izliyordum.Bana avını yakalayacak bir avcı gibi bakıyordu.Bundan tırssamda geri çekilmedim.Bu dünyada zarar vermeyeceği tek insan bendim.

Bundan 5 yıl önce hayatını kurtarmıştım.O günden beridir de aramızda büyük bir dostluk vardı.Onu arada kızdırsamda beni çok severdi.Arada kavga etsekte birbirimzi üzerinde ciddi yaralara neden olmazdık.

-Onun yanına gitmeyeceksin. dedi kopkoyu korkutucu bir ses tonuyla.

Biraz önce bana kıymaz mı dedim onu unutun.Bu adam dengesizin tekiydi!

 -Dostum kızı yemeyeceğim sadece konuşup içindekileri atmasını sağlayacağım kabul etmemen için bir neden yok. dedim.Hayır anlamıyordum Berk neden bu kızı bu kadar önemsiyordu ki?Tamam bu kız onun oyununda ona lazımdı ama bu kadarı çoktu.Kim kaçırdığı kız için böyle davranırdı?