Selam sevgili okuyucular :D Yorum ve voteler için çok teşekkürler :D Yorumlarınız beni acayip mutlu etti bütün herkese çok çok teşekkürler :D
Multimedyamız var.Dış bağlantı da şarkımız var dinlemenizi öneririm :D Neyse bu kadar sohbet yeter işte yeni bölüm :D
İNTİKAM 1.BÖLÜM
Başımdaki feci ağrıyla uyandım.Gözlerimi zorlukla açarken nerede olduğumu anlamaya çalışıyordum.
Neredeydim ve buraya nasıl geldim?
Kahretsin bu baş ağrısı da neyin nesi?
Bunları düşünürken aklıma son yaşadıklarım geldi.En son yeşil gözlü bir adam bana doğru geliyordu.Elindeki bezi burnuma tutmuştu.İnanamıyorum yoksa kaçırıldım mı? Çok zekisin Azra. Kesinlikle şaka için bunu yapmıştır adam.
Düşüncelerimden sıyrılıp etrafı incelemeye başladım.
Basık rutubet kokan bir odadayım.Üzerinde bulunduğum yatak tek kişilik ve oldukça rahatsızdı.Odadaki neredeyse her şey siyah ve gri ağırlıklı.Perdenin kenarından sızan ışığa bakılacak olursa hala aynı gün içindeyiz.Üzerimdeki kıyafetlere bakıp derin bir nefes verdim.En azından çıplak falan değildim.
Yavaşça yataktan kalkıp odada ilerlemeye başladım.İçerisi çok karanlıktı.Odadaki duvarlara dokunarak ilerledim ve ışığı açtım.Işık bu loş odada pek görüş açısı sağlamamıştı.Ama en azından artık odanın karşı tarafını görebiliyordum.
Karşıda üzerinde kelepçe,zincir ve daha anlayamadığım pek çok delici aletin bulunduğu bir masa vardı.Odanın tam ortasında da bu odaya tezat duran kıpkırmızı bir sandalye vardı.Sandalyenin kol ve bacaklarında kelepçeler vardı.Yukarıdan aşağıya bir zincir asılıyordu.Bunları görünce korkmadım desem yalan olur.Ben neredeydim böyle?
Hayatım boyunca hep farklı bir insan olmuşumdur.Bu aletleri gören bir kızın korkması, çekinmesi gerekirken ben neden bunları hissetmiyordum?İçimde sadece korku vardı.Bu korkunun sebebi ise yalnızca nerde olduğumu bilmememdi.Biraz daha ilerleyip masaya yaklaştım.
Hayatımda bu kadar garip ve korkutucu şeyler görmemiştim.Yoksa beni kaçıran kişi bunları bana mı uygulayacaktı?Birden tüylerimin ürperdiğini hissettim.Bu..bu çok korkunçtu.Böyle bir şeyi bir insan yapamazdı.Korkuyla masadan uzaklaştım.Rahatsız bir şekilde odada dolanırken bir kapı gıcırtısı duydum.Ardından da ağza alınmayacak bir küfür sesi işittim.
Yanıma aynı oda gibi baştan ayağa siyah giymiş bir siluet yaklaştı.Siluet biraz daha yaklaşınca onun sokakta gördüğüm yeşil gözlü adam olduğunu farkettim.
Ben iç sesimle hem fikir olmaya çalışırken genç bana doğru yaklaştı.Yüzünde -birazdan sana yapacaklarımdan kork- bakışı vardı.Bu bakıştan her ne kadar korksamda yüzündeki gülümsemeyi çekici bulduğumu itiraf ediyorum.
Kafamdaki saçma düşünceleri atıp sakin bir şekilde çocuğa doğru bir adım attım.
-Nerdeyim ben? dedim yine sakine yakın bir sesle.
Yüzünden önce bir şaşkınlık ifadesi geçti ama çok geçmeden bunu kaybedip gizemli ve düz bir bakışla bana bakmaya başladı.
-Nerde olduğumuzu mu merak ediyorsun. Cehennemine hoşgeldin.. dedi.
Bunu öyle ürpertici öyle sert söylemişti ki farkında olmadan bir adım geri attım.Benden buraya kadardı daha fazla sakin olmazdım.Bende onunkine meydan okur sertlikte içimdekileri döktüm.
-Lanet olsun ben neden burdayım?Benden ne istiyorsun?!? dedim.
Yine yüzünden o şaşkınlık belirtisi geçti.Hadi ama mal mal oturup ağlıyacağımı falan mı düşünüyordun yoksa.Tüh yazık.
YOU ARE READING
İntikam
General Fictionİntikam almak isteyen bir insan sınırları ne kadar zorlayabilir? Her şeyini kaybeden bir insanın artık durma sınırı var mıdır? Peki bu işin içine masum bir kız ve diğerleri girerse?Sonuç ne olur? *** Herkes kendi içinde oyunlar peşindeydi. Kimi cesa...
