İntikam

İntikam-Poyraz

Merhaba arkadaşlar :) Bölümleri elimden geldiğince sık atmaya çalışıyorum.Yorum ve votelerinizi eksik etmeyin :)

Bu arada isteyene bölüm ithaf edebilirim :D İşte yeni bölüm :D

İNTİKAM 7.BÖLÜM

"İntikam yolculuğuna çıkacaksan, kendin için de bir mezar kaz..."

AZRA

İçimde milyonlarca fikir dönüp duruyordu.Canavarım beni tamamen zavallı ve aciz bir durumda bırakmıştı.İlk kez birinin önünde hıçkıra hıçkıra ağlamıştım.Lanet olsun ki zayıf noktamı bulmuştu.

Zayıf noktam babamdı...

Onun için her şeyi hiçe sayardım.Canım pahasına da olsa ona zarar gelmesine izin vermezdim.Bu düşünceyle motive olmaya çalışıyordum.Canavarın her zamanki gibi unuttuğu bir nokta vardı.

Ben ne olursa olsun vazgeçmezdim...

Hala burnumu sızlatan kokuya lanet ettim.Bir canavarın böyle muhteşem kokması haksızlıktı.Peki öyle bir canavar neden bana sarılıp beni teselli etti ki?Saçma salak düşüncelerimden sıyrılıp tekrar bulunduğum duruma yöneldim.

Bu lanet yerden nasıl çıkabilirdim ki? Rahatsız yataktan kalkıp odayı turlamaya başladım.

Ben düşüncelerimden ayıran bir erkek sesiydi.Fakat bu sesin sahibi canavarım değildi.Sese kulak kabarttım.Bir ihtimal bu kişi benim kurtuluşum olabilirdi.

Yerdeki siyah kazağı üzerime geçirdim.Vücudumu zaten bir erkek görmüştü.Yeni birinin daha görmesi gerekmiyordu.Fakat ortada bir sorun vardı bu kazak nerdeyse iç çamaşırımı gösteriyordu.Çok fazla kısaydı.

Neden bu kadar şansızdım ki zaten normalde bu gibi durumlarda katilin kıyafeti kurban kıza büyük gelirdi.Bu konuda bile şansızdım.

Kapının gıcırtı sesi beni dünyaya getirirken gördüğüm kişiyle donup kaldım.
Bu sarışın, mavi gözlü, beyaz tenli acayip yakışıklı bir çocuktu.Ben şaşkınlığımı üzerimden atamadan bu seferde kapıdan canavarım girdi.

İki gence bakarken bir süre bir şey düşünemedim.Karşımda tam anlamıyla iki zıt karekter vardı.Canavarım ne kadar esmer güzeliyse yeni çocukta o kadar sarışın güzeliydi.Canavarımın ormanı hatırlatan yemyeşil ve sert bakışların egemen olduğu gözleri vardı.Yeni çocuğun ise denizi andıran masmavi ve muzip bakışlı gözleri vardı.Biri rahat çapkın bir havadayken diğeri ise dimdik ve yıkılmaz bir yapıya sahipti.

Hala onları süzmeye devam ettiğimi anlayınca bakışlarımı kaçırdım.Yanaklarım domatesle kapışırken saçlarımı gözlerimin önüne çektim.

-Dostum kaçırdığın kızın bu kadar güzel olduğunu bilseydim inan daha önce gelirdim. dedi.Öyle muzip bir tonda söylemişti ki utansam mı kızsam mı karar veremedim.

Bunları söyledikten sonra beni baştan ayağa süzdü.Bacaklarımda bir süre oyalandı.Bu süzme olayını canavarın öksürüğü ile kesti.İlk kez canavarıma minnet duydum.

Çocuk etkileyici bir şekilde güldükten sonra bana doğru yaklaştı.Yanaklarındaki gamzelere resmen büyülenmiş gibi bakıyordum. Önüme gelip ellerimi tuttu.

-Merhaba güzellik ben Poyraz. dedi.

Yüzümde anlamlandıramadığım bir gülüş oluşurken konuşamadım.En sonunda konuşabildiğimde ağzımdan tek bir kelime çıktı.

-Azra. dedim.Bana bakıp sırıttıktan sonra ellerimin ucunu öptü.

-Tanıştığıma çok memnun oldum güzelim. dedi.

Bir süre herkes birbirini izledikten sonra canavarım yanıma doğru geldi.

-İstersen artık ağzını akıtıp bakmayı kes. dedi sertçe.
Ben sözlerine anlam vermeye çalışırken bileğimin sertçe kavrandığını hissettim.Canavarım kolumu öyle sıkıyordu ki.

Beni yatağın üstüne adeta atarak bıraktı.Sonra da üzerimi ince yorganla örttü.Poyraz arkamızdan gülerken canavarım sinirli görünüyordu.Ben bu sinire anlam veremezken o da Poyraza dönüp sertçe söylendi.

-Hadi yürü gidelim.Burdaki işimiz bitti. dedi.

Sonrada önden o arkadan Poyraz gittiler.

Poyraz çıkmadan önce aceleyle
-Yine görüşücez güzelim. dedi ve göz kıptı.

Poyraz düşünmeyip onu zihnimin gerilerine attım.Canavarın davranışlarına anlam veremeyerek gözlerimi yumdum.

Ne yaparsam yapayım ona bir anlam veremezdim zaten...
Ama ona yapacaklarımdan sonra nutku tutulacaktı...
Hazırladığı oyuna kendi düşüceğinden habersiz son günlerini yaşıyordu...
__________________________________

BERK

Odaya girdiğimden beri içimde farklı bir his vardı.Neden Poyraz odaya gireceği için gergindim ki.Sanırım en iyi arkadaşımı ateşe atmak istemiyordum.Evet evet tek düşüncem buydu.

Poyraz içeri girip Azraya iltifat etti.Kahretsin ki üzerinde sadece benim kazağım vardı.Bacaklarının pürüzsüzlüğü göze çarpıyordu.Neden bu kadar güzel bacakları vardı ki?

Poyraz kızı resmen gözleriyle soyarken Azranın pembe yanakları dikkatimi çekti.Nasıl yani utanıyor muydu?
Bir süre birbirlerini hayran bakışlarla izlediler.Sonunda dayanamayıp Azranın yanına ilerleyip sertçe söylendim.Poyraza sımsıcak gülümsemesi beni delirtmişti.

Onu yorganın altına sokup Poyraza yöneldim.Onuda alıp odayı terkettim.

Bana ne olduğunu bilmiyordum...
Bu bilinmezlik beni sıkarken içimden lanetler okuyordum.
İntikam oyununa girerken sanırım bir mezarda kendime açmalıydım...

________________________________
ADNAN BEY

Her ne kadar istemesemde bunu yapmak zorundaydım.Kızımı kurtarmak için bu lanet adama el açmalıydım.Bu fikirle yumruklarımı sıktım.

Gururumdan ölsemde kızım için ölmeye razıydım.O benim hayatımdaki tek yaşam kaynağımdı.

Sekretere yaklaşıp lanet adamı sordum.Beni beklediğini duyunca şaşırsamda sesimi çıkarmadan odaya ilerledim.

Masadaki oturan adama doğru ilerledim.Grileşmiş saçları yaşlandığını gösterse de hala eskisi gibi yakışıklıydı.Uzun boyu ve dimdik duruşuyla bir padişah pozuyla masada kurulmuştu.

Beni görünce dudaklarında alaylı bir ifade oluştu.

-Bende senin ne zaman geleceğini merak ediyordum.Uzun süre oldu eski dostum. dedi.

İlk kez gururumu hiçe sayıyordum.
Ama elimde gururumdan çok daha değerli bir şeyim vardı.

Kızımı kurtarmak zorundaydım...
________________________________

Merhaba arkadaşlar 7. bölümün sonuna da geldik.Telefondan yazdığım için imla hataları olabilir.Kusura bakmayın.Hafta sonu daha uzun bölüm atacağım.

Yorum ve votelerinizi bekliyorum.

SEVİLİYORSUNUZ ^^