Varacolaci // M.Y.G

♧6♧

Tuvalete tıklattım. "İyi misiniz?" Ses gelmiyince içeri girdim. Vücudunu küvete yaslamış bana döndü. "İyiyim." Yüzü normal yüzünden daha beyazdı. Endişelenmemek elde değildi. "Sizi yatağa götürelim." Yanına ilerledim. "Dur, çok yaklaşma." Ne demek istiyor anlamadım. "Öyle şey olurmu hiç." Yanına ilerlemeye devam ettim. "SANA YAKLAŞMA DEDİM!" Diye hırlayınca korktum ve yaklaşmakttan vazgeçtim.

Tuvaletin bir köşesine oturup onu izledim. Gözleri kapalı kafası hala küvete yaslanmış. Uyuyor mu yoksa gözlerini mi dinlendiriyor bilemedim. "Yoongi Bey?" Gözlerini açtı. "Ne var?" Bu kadar sert ve kaba konuşmak zorunda mı? "Uyuyormusunuz diye merak ettim. Bide bir isteuiniz var mı?" "Var. Yapacak mısın?" Kafamı salladım. "Tteokbokkicinin önünde çantamı bırakmışım... onu bana getir." Yüzüme bile bakmadan söylemişti.

Ellimde Yoongi Bey'in çantası eve girdim. Neyseki kimse çantayı almamıştı. Tuvaletin kapısını açtığımda kimse yoktu. Endişelenmiştim. Hemen evi aramaya başladım. Neyseki yatak odamda uzanıyordu. "Ben geldim efen- Yoongi Bey." "Çantayı bana at ve odadan çık." Benim evimde ama bana emir veriyor! Sinir oldum! Dediklerini yapıp odadan çıktım.

Saat 3'ü gösteriyordu. Yoongi Bey 1 saatten beri odamda. İçeri girmeye karar verdim. "Yoongi Bey girebilirmiyim?" İçeriden 'gir' duyunca içeri girdim. Yoongi Bey'in ten rengi yerine gelmiş, dudakları kıp kırmızı ve gözleri parlıyordu. İğleşmişe benziyordu. "İyi misiniz?" "Evet daha iyiyim." Yanına yaklaştım... bu sefer kızmamıştı. "Yinede ateşinize bakabilir miyim?" Kafasını olumlu anlamında salladı. Ben elimi koyarak ateşten anlamıyorum. Eğilim Yoongi Bey'in anlına uzun bir öpücük kondurdum. Ateşi yoktu ama vücudu çok soğuktu. Hiç ateşi varmıydiki? Ateşi varmı diye kontrol etmişmiydim ben.

"Siz niye bu kadar soğuksunuz." Bana cevap vermedi sadece yüzüme baktı. Ne oldu şimdi? "Az önce ne yaptığının farkındamısın?" Ne yapmışımki ben? Ona öylece baktım. "Beni öptün. Beni daha önce kimse öpmemişti ve sen öptün." Niye bu kadar abarttı ki? "Ben ateşiniz varmı yokmu böyle anlıyorum." "Bana karşı birşey hissetmiyorsundur umarım." "Ne demek istiyorsunuz? Sizin yerinizde Kihyun olsaydı onu da öperdim yada kadın olsaydı. Siz bunu size özel sanıyorsanız yanılıyorsunuz." Limitimi aşmıştı! Odadan sinirli bir çıkış yapıp kapıyı çarptım.

Kanepeye uzanıp uyumaya çalıştım. Herşeyi geçtimde niye vücut ısısı çok soğuk?

Gözlerimi mutfaktaki seslerle açmıştım. Saate baktığımda daha sabahın 7'siydi. "YAHU KİM O? SAATE BAK! UYUYAN VAR!" Kim olabilirdi tabikide Yoongi. Kafamı battaniyenin altına sokup uyumaya çalıştım. "Uyan! Kahvaltı yap!"
Emir verir bir şekilde söylediğinden çok kızmıştım. "Yah burası benim evim. Benim evimde ben assistant değilim emir verir bir şekilde konuşma!" Beni sert yönümü görmemiş... yanında hanım hanımcık olanda kabahat. "Kimle konuştuğuna dikkat et!" "Bak yine yapıyorsun!" Derin bir iç çekti. "Yenacık hadi gel canım kahvaltı yapalım. Muah muah!" Aegyo yaparak söylemişti. "Ne yapıyorsun?" "Aegyo. Emir verir birşekilde söylemedim hadi gel kahvaltı yapalım CANIM." "Bana canım deme!"

En sonunda kahvaltı yapmaya başlamıştık. Daha doğrusu ben yapmaya başlamıştım. "Seni erken kaldırmazdım ama işe geç kalıcaz." Doğru ya! "Ha işte vardı demi?" "Siz yemiyecek misiniz?" "Ben sen uyanmadan birşeyler atıştırdım." Uzun zamandır kahvaltı yapmamıştım. ÖZLEMİŞİM.

İşe gitmek için hazırlanıyordum. Odamın kapısı tıklatıldı. "Yena ben önden gidiyorum eve gidicem. İşte görüşürüz." "Tamam." Yoongi Bey'in sapık olmadığını anladım. Bir gün boyunca evimde kaldı ve hiç birşey yapmadı. Sadece niye ondan uzak kalmamı istiyor onu anlamadım...