Varacolaci // M.Y.G

♧26♧

"Evet demi?"
"Belki dedim ya!"
"Belki nasıl bir cevap?!" Gözümü üstümde bir gezdirdim. "Bilmiyorum." Sinirlenmeye başlıyordu. "Yaah!" Kaçmaya başladım. "Benimle oynama Yena." Arkama baktığımda Yoongiyi göremedim. Durakladım etrafıma baktım ve kimse yoktu. Onun bir vampir olduğunu unutmuştum. Kim bilir ne kadar hızlıdır. Bunun korkusuna dahada hızlı koşmaya başladım. Gözümü kapatıp elimden geldiğince hızlandım.

Koşarken neden birisi gözünü açmazki? Birşeye çarpıp popomun üstüne düştüm. Yoongi hafif eğilmiş bana bakıyordu. "Dene bile." Biraz sinirlenmiştim. Bana elini uzattı ama eline vurdum. "Beni küçünseme." Yine koşmaya başladım. Neden mi? Eğlenceli. Eğlenceli olan herseyi yaparım ve beni nasıl küçümser.

Yoongi'den

Neden deniyor? Manyak mı? Salak gibi etrafda koşuyor. Eğer tanımasam deliler hastanesinden kaçmış derdim.

"Hoşuna gidiyor herhalde." Yürüyerek kısa yoldan Yena'nın karşısına hemen çıkacak yolu kullandım. İnsanlar için gücümü kullanacak değilim herhalde.

"Ceeee!" Karşısında birden çıkınca korkmuştu. "Nasıl bu kadar hızlısın. Vampir olmak isterdim.." Bu dediği ister istemez sinirlenmiştim. O kadarda güzel birşey değil vampir olmak. Bileğinden tutup güçlüce arka sokağa çektim. Bir kaç insan vardı. "ÇIKIN BURDAN!" Sinirle bağırmıştım. "Ne istiyorsun LAN?!" Elinde sopalı biri bana doğru ilerledi. "Y-yoongi sana ne oldu?"

Yena'dan

Ben mi birşey dedim? Ne yaptımki Yoongi'nin içinde böyle birşey çıktı. "Vampir olmak mı istiyorsun?" Demek buna sinirlendi. Adam Yoongi'ye doğru ilerledi ve sopayla Yoongi'ye vurmaya çalıştı. Yoongi sopa ona tam vuracakken tuttu. "Bu-bu nasıl bir güç?" Adam daha çok çabaladı ama işe yaramadı. Arkadaşı yardıma geldi fakat hiç bir işe yaramadı. Ben ise olanları korkuyla sokağın başından izliyordum. "Kaçın!" Çok geçmeden adamlar Yoongi tarafın dövülünce kaçmaya karar verdiler.

"N-neden?" Kendime sordum. "Vampir tarafımı beğendin mi?" Bana doğru ilerledi. Geriledim. Korkuyordum çünkü bu benim tanıdığım Yoongi değildi. "Korkuyorsun değil mi? İşte eski ben ve asıl içimdeki olan canavar yada vampir mi desek?" Elimden tutup kendine doğru çekip sonrada duvara doğru itti. Vücudum soğuk duvar ve Yoongi arasındaydı. "Seni şuan vampir yapa bilirim." Bunu istememiştim. Ağzım açılıp 'hayır' diyemiyordu. "İstiyormusun?" Boynuma doğru yaklaştı. Gözleri o akşamki gibi kırmızıydı. Kihyunu dövdüğü akşamki gibi. "Ama eğer vampir olursan bunu bil insanlar senden nefret edicek... kimse tarafından sevilmiyeceksin." Derin bir nefes alarak boynumu tam ısıracakken ağzımı açabilmiştim. "DUR! BANA BAK YOONGİ. BU SEN DEĞİLSİN!" Dediğimi yapıp durdu. Bana baktı. "Ö-özür dilerim bana ne oldu bilmiyorum." Benim şaşkın gözlerim altında kalmıştı. Çok geçmeden koşmaya başlamıştı. "Bu neydi şimdi?" Olayın şokunda kendimi duvara sürtünerek bırakmıştım. Yağmur yağmayıda ihmal etmemişti. "ÇOK SAĞOL! YAĞMUR Bİ SEN EKSİKTİN! KENDİMDEN ZATEN NEFRET EDİYORUM VE SEVDİĞİM ÇOCUK GARİP DAVRANIYOR SENDE YAĞ HEP BERABER BOK OLALIM!" Kendimce konuşmaya başlamıştım.

Bugün eve gideceğimi sanmıyorum. Dışarıda yağmur arkadaşımın altında geziniyim. En iyisi... yoksa evde kendimi öldürürüm ben. Otobüs durağının altına girip gelip geçen insanları izlemeye başlamıştım. Çok kişi kalmamıştı zaten gece yarısı olmak üzere.

Kafamı yere eyip düşündüm. Hayatım düşündüm. "Bıktım artık." Önümde bir gölge fark ettim. "Bende." Kafamı yukarı kaldırıp bakana kadar o kişi bana sarılmıştı. "Biraz böyle kalalım." Kim olduğunu sesinden anlamıştım. Benin Yoongimdi bu. Kokusundan bile anlaşılıyordu.