Varacolaci // M.Y.G

♧19♧

"Günaydın!" "Günaydın Yena-yaaa!!!" İş yerinde çalışanlar geri selam verdi.
"G-günaydın Yoongi Bey." "Günaydın Yena." Garip birşey vardı. Düz bir yüz yerine gülümsüyordu. "Birşey mi oldu? Sevgilinizmi oldu..." "Neden merak ediyorsun? Olmasını istermiydin?" Etraftaki çalışanların hepsi bize bakmaya başladı. "E-efen-" "Cevap ver." "Çokta umursamazdım." Yüzü birden asıldı. Neden böyle yapıyorsun?

O konuşmadan sonra çok konuşmadık. "Yena odama gelirmisin?" Bana daha fazla iş verdi. Sanki bilerek yapıyor. "Bunları da al. Bide evet birisiyle çıkmaya başladım." Birden bana verdiği dosyaları düşürdüm. Bunu beklemiyordum... "Ah benim hatam!" Hemen dosyaları toplamaya başladım. Bazı kağıtlarda çıkmıştı. Bi tanesini alıcakken Yoongi üstüne bastı. Kafamı yukarı kaldırdığımda Yoongi ile yüz yüze geldim. Hemen yana kaydırdım fakat Yoongi yüzümü tuttu. "Gerçekten hiç mi umrunda değil?" "E-evet- aaaa" "Ne ne noldu?" "Yüzümü çok sıkıyorsun!" Kıkırdadı. "Pardon." Yüzümü bırakıp ayağa kalktı ve ellerini cebine attı. "Öyle olsun Kim Yena." Yüzüne bakmadan hemen toplanıp odadan çıktım.

Saat 3'e geliyor. Bu seferki geçenkinden daha çok uzun sürdü. Yoongi odasındamı bilmiyorum... bakmak istemiyorum. "Yena? Hala burdamısın?" Gördüğün gibi buradayım. "Evet. Uzun sürdüde... daha bitmedi." Kafasını sallayıp odadan çıktı. ACIMA DUYGUSU VAR MI ACABA? İşime geri döndüm fakat kapım tekrar açıldı. "Şimdi ne-"

Yoongi'den

Yena'nın ofisinden çıktım merdivenlerden indim tam şirketten çıkacakken çığılık sesi duydum. Hemen yukarı çıkıp noluyor diye bakmaya gittiğimde Yena'nın boynuna buçak tutmuş siyah kapşonlu bir adam gördüm. Hemen odaya dalmak istemedim. "Ne istiyorsun?" Yena sordu. "Seni." Adamın dediğini duyduğumda sinirim tepeme çıkmıştı. Hemen odaya daldım. "Bak buda seni bende alan kişi." Stalker? "Bırak onu." Çok net konuşmuştum. "Yoksa ne olur? Kanımımı emersin?" Ne? Nasıl biliyor? Yenaya gözüm kaydı şaşkınlıkla bana bakıyordu. "Neyden bahsediyorsun?" "Senin hakkında herşeyi biliyorum. Gerçi Yena'nın konuştuğu kişiler hakkında herşeyi biliyorum. Benim olmazsa kimsenin olamaz!" Buçağı yenanın kolunda gezdirirken azıcık kesti. Yena inlediğinde artık kendimi tutamamıştım. "Kan güzel değil mi? Hoşuna gitmiyormu? Emmek istermisin?" Tamam birşey yapacakken durdum. "Seni iğrenç yaratık. Yena sende korkmuyormusun?" Yenaya kaydı gözüm bu olanlara inanamıyormuş gibi görünüyordu. "Sakin ol Yena. Kurtulucaksın." Adam güldü. "Sen Yena'yı öldürüceksin." Adamı mümkün olduğunca umursamaya çalıştım bu dedikleri eski anıları hatırlatıyor. "POLİS!" Polis içeri girip Yenayı bir hamlede kurtardı. "İyi misin?" Yüzüme bakmadan devam etti. Polisi çığlık sesi duyduğumda hemen aramıştım... biraz panik oldumda.

Yena'ya polis birkaç soru sorduktan sonra bıraktı. Arkasından yavaşça takil etmeye başladım. Saat sabahın 4'ü. Nereye gidiyor? Yakınlardaki bir parka girip bir banka oturdu. Yanına oturdum. "Neden bana söylemedin?" Ona sordum. "Asıl sen bana neden söylemedin?" "O adamın dedikleri yalan-" "O adam beni benden daha iyi biliyor. Beni 1 yıldan beri takip ediyordu. Kimseye söylemedim çünkü kendimi güçlü sandım... içime attım. Aynı senin yaptığın gibi." "Evet vampirim. Mutlumusun?" "Evet benimle paylaştığın için." Benden korkmuyormu? "Benden korkmuyormusun?" "Hayır. Küçükken vampir arkadaşım vardı..." Gözleri yaşlandı ama ağlamadı. "Ahh neyden bahsediyorum ben! Uykum var..." Daha çok yaklaştım ve omzuma vurdum. "Kafanı koy." Hiç korkmadan koydu. Demekki ben Yena'yı bu yüzden seviyorum. Kanı bana kokmuyor diyerleri gibi değil farklı.

Farklı...