{Zawgyi}
ေဆးရံုအုပ္ႀကီး ရံုးခန္းထဲကေန
မသင့္ေတာ္တဲ႔ အျပဳအမူေတြနဲ႔
အိေျႏၵမဆည္ႏိုင္ေအာင္
ကြ်န္ေတာ္ ဘာလို႔ ထြက္ေျပးခဲ႔ရတာလဲ ?
ဘာလို႔ ကြ်န္ေတာ္ အျမဲတမ္း
ထြက္ေျပးဖို႔အျပင္ မစဥ္းစားတတ္ရတာလဲ ?
ဒါမွမဟုတ္ ကြ်န္ေတာ့္ကို
ထြက္ေျပးဖို႔က လြဲျပီး
ဘာအေျခအေနမွ မေပးလို႔လား ?
••...Baekhyun Baekhyun !...••
ဟင့္အင္း ! ကြ်န္ေတာ့္ကို မဆြဲထားပါနဲ႔
ကြ်န္ေတာ့္ကို မရပ္တန္႔ခိုင္းပါနဲ႔...
သို႔ေသာ္ လ်ွင္ျမန္သြက္လက္တဲ႔
အရွိန္ႏႈန္းနဲ႔ မီွလာကာ
ကြ်န္ေတာ့္လက္ကို ဆြဲ၍
ေရွ႕ဆက္မရေအာင္ ရပ္တန္႔ေစခဲ႔ျပန္သည္...
••...Baekhyun ခဏေလးပါ...••
••...လႊတ္ပါ...••
••...ခဏေလး ! Baekhyun
စိတ္ျငိမ္ျငိမ္ထားစမ္းပါ...••
••............••
••...ကိုယ္တို႔ စကားေျပာရေအာင္ေနာ္...••
••...ကြ်န္ေတာ့္မွာ ဒီေန႔မွ စေတြ႕ဖူးတဲ႔သူနဲ႔
ဘာစကားမွ ေျပာစရာမရွိပါဘူး စီနီယာ...••
••...ဒါဆို ဘာလို႔ ဒီေလာက္
အသည္းအသန္ ထြက္ေျပးေနတာလဲ...••
••...ထားေတာ့ ကိုယ္တို႔ အခုစကား
ေျပာသင့္တယ္လို႔ ကိုယ္ထင္တယ္
မေတြ႔ရတာ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ရွိေနျပီလဲ ?...••
••...ကြ်န္ေတာ့္ဘဝမွာ ႏွစ္ႀကိမ္ သုံးႀကိမ္
ေလာက္ပဲ ေတြ႔ဆုံဖူးတဲ႔သူနဲ႔
မေတြ႔ရတာႀကာျပီဆိုတဲ႔ အေျခအေနမ်ိဳး
မရွိပါဘူး...ကြ်န္ေတာ္ လူေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
ေတြ႔ဆုံးေနရတာမို႔ပါ...••
••...Baekhyun !...••
••...ေရွ႕ေလ်ွာက္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဂ်ဳနီယာ
တစ္ေယာက္အျဖစ္ ပိုမျမင္ပဲ
ဆက္ဆံေပးရင္ ေကာင္ူမွာပါ
သြားလိုက္ပါဦးမယ္ စီနီယာ...••
••...Baekhyun ! Baekhyun
က်စ္ !! ဟာကြာ !...••
ေခါင္းညႊတ္ႏႈတ္ဆက္ကာ
လွည့္ထြက္သြားျပီျဖစ္ေသာ
Baekhyun အား လိုက္မေခၚျဖစ္ေတာ့ပဲ
Kai ကို ဖုန္းဆက္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္......
KAMU SEDANG MEMBACA
떠나지마(Don't Go)
Fiksi PenggemarSky Of Silver Star ... အထီးကျန်မှုတွေဟာ အရာရာတိုင်းတော့မဟုတ်ဘူး... ဒါပေမဲ့ လူတိုင်းအတွက် အထီးကျန်မှုဆိုတာ တစ်မျိူးစီတော့ ရင်ဝယ်ပိုက်ထားကြရတယ်... အားငယ်တတ်တဲ့ အထီးကျန်မှု... မချင့်မရဲဖြစ်နေရတဲ့ အထီးကျန်မှု... မြိုသိပ်ထားရတဲ့ အထီးကျန်မှု... ပေးဆပ်ရုံ...
