{Zawgyi}
အျပင္ေလာကကို ထိေတြ႔ရမည္ဆိုတဲ႔
အသိစိတ္က ခင္ဗ်ားကို ဘာလို႔
ဒီေလာက္ေတာင္ အဆင္မေျပေစတာလဲ ?
ခင္ဗ်ား ဘာလို႔ တိတ္တဆိတ္ပဲ
ရွင္သန္သြားခ်င္ရတာလဲ
ဒါေတာင္မွ လူေသတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး
အျပင္ဘက္ကို ေယာင္လို႔ေတာင္
ေငးမႀကည့္ပဲ ေပါင္ေပၚ ေခါင္းအုံးလ်ွက္
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔ သားကိုပဲ တစိမ့္စိမ့္ႀကည့္လို႔
သားကို ခ်စ္လို႔ဆိုသည္လဲ မွန္ေပမဲ႔
အျပင္ပတ္ဝန္းက်င္ကို စိတ္မဝင္စားေသာ
လစ္လ်ွဳရႈမႈတစ္ခုလဲ အပါအဝင္ျဖစ္မည္ထင္
••...ခင္ဗ်ားေပါင္ေတြ နာေနေတာ့မွာ
ကြ်န္ေတာ့္ကို ေပးပါ...••
သားကို ႀကည့္ျပီး အျပံဳးႀကီးျပံဳးေနသူဟာ
ကြ်န္ေတာ့္ကို ရပါတယ္ဟူေသာ
အဓိပါၸယ္မ်ိဳးျဖင့္ ျပံဳးျပလာသည္
••...ေဆးရံုမွာ ခင္ဗ်ားပင္ပန္းလာခဲ႔မွာကို...••
ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ လက္လွမ္းေတာ့လဲ
ကြ်န္ေတာ့္ကို ျပန္တားျမစ္လာတာေႀကာင့္
စိတ္ကအလိုမက်စြာ စူပုတ္လိုက္မိသလို
သားက ကြ်န္ေတာ့္သားေလ
သားနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ ေသးေသးေလးကအစ
ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ပုပ္တတ္တယ္ဆိုတာ
ခင္ဗ်ားသိေအာင္ ေျပာျပထားရမယ္
ရုတ္တရက္ ျမင္ကြင္းထဲဝင္လာတဲ႔
လြင့္ပ်ံေနေသာ ခ်ယ္ရီပန္းေတြေႀကာင့္
ႏႈတ္ခမ္းေတြပင္ ဆတ္ကနဲဟကာ
အသည္းအသန္ လိုက္ေငးမိသလို
ပန္းပြင့္ေႀကြေတြနဲ႔ ေတာက္ေလ်ွာက္
ျပည့္ေနမဲ႔ လူသြားလမ္းေဘးတစ္ေနရာအား
ႏွစ္သက္စြာ ေငးေမာလိုက္ျပီးေနာက္
အေတြးထဲ ဝင္လာသည္က သူ
သူ႔ကို လွည့္ႀကည့္လိုက္ေပမဲ႔
သားရဲ႕ပါးေဖာင္းေဖာင္းေတြနဲ႔
လက္ေခ်ာင္းရွည္ရွည္ေတြေလာက္
ဘယ္အရာကမွ စိတ္ဝင္စားဖို႔ မေကာင္းဟန္
YOU ARE READING
떠나지마(Don't Go)
FanfictionSky Of Silver Star ... အထီးကျန်မှုတွေဟာ အရာရာတိုင်းတော့မဟုတ်ဘူး... ဒါပေမဲ့ လူတိုင်းအတွက် အထီးကျန်မှုဆိုတာ တစ်မျိူးစီတော့ ရင်ဝယ်ပိုက်ထားကြရတယ်... အားငယ်တတ်တဲ့ အထီးကျန်မှု... မချင့်မရဲဖြစ်နေရတဲ့ အထီးကျန်မှု... မြိုသိပ်ထားရတဲ့ အထီးကျန်မှု... ပေးဆပ်ရုံ...
