{ Zawgyi }
ေျခာက္ေသြ႔မႈေတြခ်ည္း ျပည့္ႏွက္ေနတဲ႔
အခန္းက်ယ္ထဲကို ေနာက္တစ္ဖန္
ေျခခ်လာေလလိမ့္မည္ဟု မေတြးခဲ႔ဖူး
တိတ္ဆိတ္မႈေတြခ်ည္း စိုးမိုးေနတဲ႔
အခန္းက်ယ္ထဲကို ေနာက္တစ္ဖန္
ေရာက္ခ်လာလိမ့္မည္ဟု မေတြးခဲ႔ဖူး
ေလာကဓံမုန္တိုင္းနဲ႔ ႀကမၼာရိုင္းေတြက
ကိုယ့္ကို ေနာက္တစ္ဖန္ ျပစ္ဒဏ္ခတ္ဖို႔မ်ား
ျပန္လည္ပတ္လာတာမ်ားလား ?
ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ကို ေကာင္းမြန္ေသာ
ႀကမၼာတစ္ခုမ်ား ပို႔ေလသလား ?
ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္ မေတြးပစ္လိုက္ရဲပါဘူး
အယူသီးရာေရာက္တဲ႔ အေတြးေတြက
စိတ္ခ်မ္းသာခြင့္ မေပးဘူးဆိုတဲ႔အတိုင္း
ကိုယ္ ဘာကိုမွ မေမ်ွာ္ဝံ႔ဘူး
ညင္သာတဲ႔ တံခါးေခါက္သံဟာ
မင္း ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ မထင္ထားခဲ႔ဘူး
တိုးတိတ္တဲ႔ အသက္ရႈသံေတြဟာ
မင္း ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ မထင္ထားခဲ႔ဘူး
ဒီလိုမ်ိဳး ကိုယ့္ရဲ႕ ေရွ႕မွာ အမွန္တကယ္ပဲ
မင္း ေရာက္ေနလိမ့္မယ္လို႔
ဒီႏွစ္ေတြမွာ ကိုယ္ အိပ္မက္ထဲေတာင္
မက္ခြင့္ မရခဲ့ဘူး Hyun
ကိုယ့္ရဲ႕ အ့ံႀသမႈကို ႀကိဳတင္ယူဆထားပုံရတဲ႔
Hyun ဟာ ခပ္တိုးတိုးဆိုလာသည္
••...အရင္ဆုံး ကြ်န္ေတာ့္ကို ဝင္ခြင့္ေပးမလား...••
ထိုေတာ့မွ အသိစိတ္က လူကို
လႈပ္ႏိႈးလိုက္သလို ျဖစ္ျပီး
ေခါင္းကို အသာညိတ္ကာ ဖယ္ေပးလိုက္ေတာ့
ညင္သာစြာ ဝင္လာခဲ႔သည္
ကိုယ့္အခန္းထဲကို Hyun က ဝင္လာတယ္တဲ႔
YOU ARE READING
떠나지마(Don't Go)
FanfictionSky Of Silver Star ... အထီးကျန်မှုတွေဟာ အရာရာတိုင်းတော့မဟုတ်ဘူး... ဒါပေမဲ့ လူတိုင်းအတွက် အထီးကျန်မှုဆိုတာ တစ်မျိူးစီတော့ ရင်ဝယ်ပိုက်ထားကြရတယ်... အားငယ်တတ်တဲ့ အထီးကျန်မှု... မချင့်မရဲဖြစ်နေရတဲ့ အထီးကျန်မှု... မြိုသိပ်ထားရတဲ့ အထီးကျန်မှု... ပေးဆပ်ရုံ...
