{Zawgyi}
••...Hy Hyung ...••
Hyung တဲ႔......
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မရွိသလို ေမ်ွာ္လင့္တာမ်ိဳးလဲ
မရွိပါပဲနဲ႔ ဒီတစ္ခြန္းေလးမွာတင္
ခႏၶာကိုယ္က အားအင္ေတြ
အကုန္ စုပ္ယူခံလိုက္ရသလို......
တကယ့္က္ုိပါပဲ.........
ကိုယ္နဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ႔ မင္းရဲ႕
ႏႈတ္ဖ်ားမွာေတာင္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္တာ
ကိုယ့္ကို မဟုတ္ခဲ႔ဘူး.........
နာက်င္မႈနဲ႔ အသားက်ျပီးသား
သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါလ်ွက္နဲ႔
မင္းနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္
ရင္မဆိုင္ရရင္ေတာင္ နာက်င္ေနရစျမဲ......
ကိုယ္ Sanyeol မဟုတ္ေႀကာင္း
မင္းရဲ႕ Hyung မဟုတ္ေႀကာင္း
ေျပာျပခ်င္လိုက္တာေလ......
Chanyeol ဟာ ကိုယ္ပါ...ဆိုတာကို
မင္းကိုယ္တိုင္ အသိအမွတ္ျပဳေပးတာ
လိုခ်င္လိုက္တာ...တစ္ခါေလာက္ပါပဲ...
တစ္ခါေလာက္ပဲ ကိုယ့္ကို
အသိအမွတ္ျပဳေပးရင္ေကာင္းမွာ......
ပို၍ ျဖဴလာေသာ အသားအေရ...
ပို၍ ပိန္က်လာေသာ မ်က္ႏွာ...
ပို၍ ရင့္က်က္လာဟန္ရွိေသာ အသြင္အျပင္...
မေတြ႔ရတာ လြန္စြာမွ ႀကာေနပါေသာ
Hyung ကို နာမည္ေလးေခၚဖို႔ေတာင္
တုန္လႈပ္မႈ ရင္တုန္မႈ စိုးထိတ္မႈမ်ားစြာနဲ႔ပါ...
ကြ်န္ေတာ္ Hyung ကို
ရင္မဆိုင္ႏိုင္ေသးဘူးပဲ......
ကြ်န္ေတာ့္ကမာၻမွာ Hyung ရွိေနတုန္းပဲ......
Hyung သည္လည္းပဲ အရမ္း
အ့ံႀသေန၍လားမသိ ...
ကြ်န္ေတာ့္ကို္ ညိွဳးႏြမ္းတဲ႔
မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ႀကည့္ေနျပီး
မည္သို႔ေသာ စကားကိုမ်ွ မဆ္ုိေခ်......
ဒီေနရာမွာ ဒီလိုျပန္ေတြ႔ဖို႔
ေမ်ွာ္လင့္မထားဘူးထင္သည္......
••...Appa !!...••
••...အင္ ! အင္း !...••
သားက Hyung လက္ကို
ဆြဲထားသည္ကေန ေနာက္တစ္ဖက္ျဖင့္
ကြ်န္ေတာ့္လက္ကို လာကိုင္ကာ
သတိေပးေတာ့မွ သားရွိေနတာကို
သတိရျပီး သားမရိပ္မိေအာင္
ထပ္၍ ႏႈတ္ဆက္ရေတာ့သည္.........
YOU ARE READING
떠나지마(Don't Go)
FanfictionSky Of Silver Star ... အထီးကျန်မှုတွေဟာ အရာရာတိုင်းတော့မဟုတ်ဘူး... ဒါပေမဲ့ လူတိုင်းအတွက် အထီးကျန်မှုဆိုတာ တစ်မျိူးစီတော့ ရင်ဝယ်ပိုက်ထားကြရတယ်... အားငယ်တတ်တဲ့ အထီးကျန်မှု... မချင့်မရဲဖြစ်နေရတဲ့ အထီးကျန်မှု... မြိုသိပ်ထားရတဲ့ အထီးကျန်မှု... ပေးဆပ်ရုံ...
