İMGE - I

Bölüm 55: Kamp #2

İthaf: esmnrsl01
Tam tempo okumalar!
*

"Burası da güzelmiş ha!" dedi Alec benim gibi yeşil koltukta ters bir şekilde oturarak.

Jackson, "Uyumak için on numara yermiş," diyerek Alec'i desteklediğinde Dexter, "Bu kütüphaneler siz yatın diye mi yapılıyor lan!" dedi.

İkisi de aynı anda, "Evet." cevabını verdiklerinde Dexter savunmasız kaldı.

Dün aramızda verilen karara göre bugün gidilecek üniversite gezilerine ve bir günlük kampa katılma kararı almıştık.

Formda gereken tek şeyin çadır olduğunu yazıyordu ve Alec bize üç tane çadır getirmişti. Birinde kızlar, birinde erkekler, birinde ise Alec tek başına kalacaktı.

Alec'in neden tek başına kaldığına gelecek olursak... Jackson'ın horladığını ve Dexter'ın ayağının koktuğunu iddia etmişti ve bunun yüzünden ağır bir dayaktan kaçamamıştı.

Şimdi ise okulun dört yıldır bilinmeyen kütüphanesinde sadece biz vardık. Bizi götürecek olan otobüsleri bekliyorduk.

Kütüphane aslında oldukça güzeldi. Hatta okulun yıkık dökük bir harabe olduğu gerçeğini varsayarsak kütüphane mükemmel bir yerdi.

Beşgen şeklindeki geniş odada büyük boydan camlar okulun bahçesine bakıyordu ve içerisi mavi ve yeşil tonlarının hakim olduğu kitaplıklar ve üçerli koltuklarla dizayn edilmişti.

Bir köşede ise Jackson'ın birleştirerek üstüne yattığı rengarenk ve yumuşacık puflar vardı.

Alec ve ben yeşil koltukta bacaklarımızı havaya dikmiş bir şekilde ters oturuyorduk. Rosalie kitap kayıt ve ödünç verme işlemlerinin yapıldığı bilgisayar masasının patron koltuğunda oturuyordu. Sarah diğer bir koltuğun köşesine oturmuş, Elison'ın bacaklarını üstüne atmasına engel olmaya çalışıyordu. Dexter ise camın önüne bir sandalye çekmişti.

"Annen okula geri kabul edildiğini öğrenince ne yaptı, Alec?" dedi Elison bacaklarını diğer tarafa atarak.

Alec bu sorudan memnun olmamış olacak ki suratını buruşturdu.

"Tabii ki oğlunun ne kadar zeki olduğunu ve bu okulun bensiz yapamayacağını biliyordu,"

Boşa sıktığı bu palavrayı hiçbirimize yutturamamıştı çünkü okul daha düne kadar Alec'siz oldukça mutluydu.

"Ama babam hâlâ kredi kartlarımı açtırmadı. Araba ve evleri de vermiyor."

Bu sözüyle başta Jackson olmak üzere hepimiz yaptığımız yerden doğrulduk. Ben ters yattığımdan dolayı doğrulmaktansa daha çok yerw kapaklanmıştım.

"Baban senin kredi kartlarını mı kapattırdı?" dedi Dexter.

Alec kafasını salladı.

"Okuldan atıldığımı öğrenince çok sinirlendi. O sinirinin üstüne de eve bir kız geldi. Kızı hayatımda bir kere bile görmedim ama babama eski sevgilim olduğunu iddia etti. Neymiş efendim buna evleneceğimizi söylemişim de evlenmemişim. Deli midir nedir? Genç yaşımda evlendirecekler beni!"

Alec'in sarhoşken ya da ayıkken herhangi bir kıza bu sözü verdiğine yemin edebilirdim ama kanıtlayamazdım.

"İşte sonra babamda tamamen sinirlenip ne var ne yok aldı elimden. Zır delinin teki gelip iftira atıyor, kabak benim başıma patlıyor! Ne bitmez tükenmez çilem varmış lan benim!"

Kendi kendine sinirlenerek ani bir hareketle ayaklanmaya çalıştığında ters yattığı için benim gibi ilk adresi yer oldu.

Jackson bacaklarını bağdaş kurarak ellerini birleştirdi ve, "Ne yani?" dedi. "Sen şimdi beş parasız bir züğürt müsün?"