Just The Strings (COMPLETED)

Kabanata 10

#JustTheStrings

Kabanata 10

Hindi ako agad nakasagot sa sinabi niya. Hindi ko alam kung dahil hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko... o dahil sa gulat ko na after all these days, kinausap niya na ulit ako. Nitong mga nakaraang linggo kasi, daig ko pa ang hangin sa hindi niya pagpansin sa akin. Iyon bang nakakasalubong ko siya pero hindi niya ako kinakausap. Nakatingin lang siya sa akin at ewan ko pero parang mas mahirap 'yun...

Kasi alam mo na alam niya na nandyan ka pero kahit ganun, hindi ka pa rin niya kinakausap.

Pasimple kong pinunasan iyong luha ko kahit alam ko na wala na namang silbi. Nakita niya na, e.

"I like all my friends," I simply answered. I didn't want to lie again but I didn't want to confirm things, too... Kahit na totoo naman na gusto ko si Parker, hindi ko naman siguro responsibilidad na ipagsigawan iyon sa mundo lalo na at hindi naman niya ako gusto.

Nakatitig lang kami sa isa't-isa nung biglang may marinig akong sigawan. Bigla akong kinabahan dahil alam ko na palabas na sila sa booth. Kahit nanginginig ang tuhod ko, pinilit ko na maglakad. Pero nung nakatapat na ako sa kanya, bigla niyang hinawakan iyong braso ko.

"Do you need to hide?" he asked me.

Tumingala ako sa kanya. Masyadong maraming tao sa field at kung gusto kong makatakas agad, hindi ko magagawa dahil masyadong masikip. Pero ayoko talaga na makita ako nila Parker... Ayoko na makita nila iyong reaksyon ko. Na hindi naman kasi dapat ganito dahil wala naman akong karapatan.

Kaya unti-unti akong tumango.

At palakas na rin ng palakas ang boses nila.

Hinila ako ni Saint sa isang gilid.

"Tell me if this is too close," bulong niya sa akin dahil nakayakap siya. Nakasandal iyong likod ko 'dun sa mga kahon habang nakaharang siya sa harap ko.

Sobrang lapit na tipong naririnig ko na iyong tibok ng dibdib niya.

Sobrang lapit na parang bibigay na talaga iyong tuhod ko.

"Congrats, my man! Married na kayo ng first love mo!"

"Ano, honeymoon na ba?"

"Gago, Parker, pakainin mo muna kami bago mag happy time!"

Sumisikip iyong dibdib ko sa mga naririnig ko. Hindi ko alam na first love pala niya si Cindy... Hindi ko alam na ganun pala sila ka-seryoso.

Pero biglang nawala ako sa pag-iisip nung ilagay ni Saint iyong dalawang kamay niya sa magkabilang tenga ko.

"If you don't want to hear it, you can always choose not to listen," he said while covering my ears. He was looking at me intently. Parang hindi na siya iyong Saint na una kong nakilala... Iyong parang laro lang lahat ng bagay.

"See? It doesn't hurt as much when you opt to love yourself first."

Ilang segundo kaming nanatili sa ganung posisyon. Nung hindi na namin naririnig iyong mga soccer players, binitawan ako ni Saint.

"Salamat," sabi ko.

"No problem," he replied.

Nakatayo lang ako sa harap niya. Hindi ko alam ang sasabihin. Wala naman na akong sasabihin pero parang ayoko pa na umalis siya... Kasi alam ko na pagkatapos nito, hindi na naman niya ako papansinin.

"I better get going," sabi niya tapos inilagay iyong kamay niya sa loob ng bulsa niya. Pero bago pa man siya maka-dalawang hakbang, napigilan ko na siya. Napatingin siya sa akin nung makita niya na nakahawak ako sa braso niya.