Special Chapter # 3

554K 15K 2.5K
                                    

#JustTheStrings

Being married to Saint would always be the best thing that could ever happen to me. He's the love of my life. He's my soulmate. He's definitely the one I wanted to spend the rest of my life with. Kahit na kasal na kami, kahit na naka-tingin na ako sa singsing na sinuot niya sa daliri ko, still... it felt surreal.

Saint kissed my knuckle. "Thinking about something?" he asked. I nodded and then smiled at him. "Everything's going to be fine," he said, caressing my knuckle.

"Paano ka nakaka-sigurado?" I asked.

He showed me a smile. "Because we're together," he replied and then pressed a light kiss on my forehead.

"You're so optimistic that it's kind of scaring me," I told him. Simula kasi nung maging maayos ulit kami, parang biglang sobrang positive na ulit ni Saint. Masaya ako na ganito siya pero may parte sa loob ko na hindi sanay. Lalo na at nung panahon na hindi kami maayos, parang ang bigat-bigat ng pagkatao niya.

Tapos ngayon... para na siyang ball of sunshine.

Nakaka-panibago lang talaga.

He grinned. "Mary, I will always be this happy, so long as you're with me. So get used to it, alright?"

I nodded. "Okay."

"Why? Aren't you happy?"

"Hala. Syempre naman masaya ako."

"Really?" he prodded.

I nodded. "Masaya ako na maayos na ulit tayo. Masaya ako na kasal na tayo."

"But?" he asked. I sighed. He really knew me well. Kahit na wala pa akong sinasabi, ramdam niya na agad na may iba akong nararamdaman. I wasn't sure if this was a good thing. Alam ko na dahil kasal na kaming dalawa, dapat wala na kaming tinatago sa isa't-isa. Pero mahirap din naman na sinasabi namin lahat. Hindi ako sanay. Hindi pa. Mas sanay pa rin ako na kinikimkim ko lahat. O kaya naman ay dinadaan sa ibang paraan gaya ng painting o photography...

Opening up to Saint would take a lot of getting used to.

"The future scares me," I admitted. "Everything about the future scares me."

He pressed my hand. "I'm with you," he said, staring into my eyes. "There's no need to be afraid, Mary. I won't leave you."

I smiled at the assurance that he gave me. Alam ko naman na hindi ako iiwan ni Saint. He already proved that he loves me... at ako rin naman, mahal na mahal ko siya. Siguro, natatakot lang ako dahil bigla na kaming dalawa na lang. Tapos malayo pa kami sa pamilya namin. Surely, my fear was warranted.

"We'll be fine," he cooed.

I looked at him and there was a promise in his eyes. Na nandito lang siya palagi. Na hindi niya ako papabayaan. And I knew that he'd do good on his promise.

Kasi kung may isang tao na ipagkakatiwala ko ang buhay ko, sigurado ako na kay Saint iyon.

"I know," I replied and smiled at him.

He pulled up the layer and smiled. "I'll wake you up when you need to eat," sabi niya. Hinalikan niya ulit ako sa noo bago ako pumikit.

This would be a long flight.

* * *

I had traveled plenty of times, but the jetlag would never escape me. Nang makarating kami ni Saint sa Gold Coast, hilung-hilo pa rin ako.

"If I didn't know better, I'd think that you're pregnant." Hinampas ko siya tapos tawa lang siya nang tawa. "Unless, of course you got pregnant via my dreams."

Just The Strings (COMPLETED)Where stories live. Discover now