PAST or PRESENT

38

Chapter 38
| Nursing My Long Lost Love |

∞ N I C K I ∞

Tanghali na ako nagising dahil gabi na rin akong nakauwi galing sa ospital dahil binabantayan ko si Dave. Medyo masama rin 'yung pakiramdam ko dahil naulanan ako kahapon.

Kahit na araw-araw pa akong magbantay sa kaniya hindi ako mapapagod basta magising lang siya.

I miss him so much.

At ito ako ngayon pupunta ulit sa room niya. May dala akong fruits para in case na gumising siya may makakain siya.

Pagbukas ko ng pinto ay nakita kong nando'n sila Leo, Franco, Kean at Kurt.

Lumapit agad sa akin sina Leo at Franco pati na rin si Kean at niyakap nila ako. Samantalang si Kurt naman ay diretsong nakatingin lang sa akin.

Hindi ko pa rin makalimutan 'yung ginawa niya sa akin.

"Nicki are you okay?" tanong sa akin ni Kean.

"Yes." maikling sagot ko at ngumiti.

Pagtapos ay nilagay ko na 'yung dala kong prutas sa mesa.

"Nicki gusto mo bang magpahinga? Kami na muna ang magbabantay kay Dave." sabi ni Franco pero umiling lang ako.

Gusto ko pagmulat ng mata ni Dave ako ang una niyang makikita. Kung maaari ayaw ko siyang iwan. Handa akong bantayan at samahan siya kahit kailan.

"Nicki are you sure? Namumutla ka." sabi naman ni Leo at hinawakan 'yung ulo ko.

"Ang init mo Nicki. Magpahinga ka muna at magpagaling." sabi ni Leo.

"No. Kaya ko pa." sabi ko kahit na sobrang sakit na ng ulo ko.

"I'll take care of her." sabi ni Kurt at hinila 'yung isang kamay ko. Wala akong magawa dahil nanghihina na ako. Gusto ko siyang pigilan pero wala akong lakas para gawin iyon.

"Pare? Baka magkagulo." sabi ni Franco.

"Wala akong gagawing masama. Aalagaan ko lang 'yung taong gusto ko." sabi ni Kurt at napatingin ako sa kanya.

"Pare ako na lang para walang gulo." sabi naman ni Kean.

"No. I said I'll take care of her. Only me and no one else." walang emosyong sabi ni Kurt at lumabas na kami ng kwarto ni Dave.

Paglabas namin ay pumunta agad kami sa parking lot ng ospital at isinakay niya ako sa sasakyan niya.

Habang nasa biyahe kami ay hindi ko siya kinikibo.

Hindi ko na namalayan na nandito na pala kami sa harap ng bahay namin.

Bumaba na ako at pumasok sa loob. Biglang nawalan nalang ako ng malay.

∞ K U R T ∞

Wala akong gagawing masama kay Nicki. I just want to take care of her dahil ayokong nakikita siyang gan'yan. Halata namang tinitiis nalang niya dahil gusto niyang bantayan si Dave sa ospital pero hindi na talaga niya kaya.

Nung makarating na kami sa bahay nila Nicki ay binuksan na niya 'yung pinto.

Wondering why I know the address?

Nung time na nakipaghiwalay si Kate pumunta agad ako sa bahay nila Nicki. I tracked her using gps. Then nung pagpunta ko nakita ko si Dave kausap 'yung mama ni Nicki kaya umalis nalang ako.

Kakapasok lang namin ni Nicki at mukhang walang tao.

Bigla nalang natumba si Nicki buti nalang ay nasalo ko siya.

"Nicki?" sobrang init niya.

Binuhat ko siya at dinala sa kwarto na may nakalagay na Nicki. Paniguradong kwarto niya 'yon dahil siya lang naman ang may pangalang gano'n sa pamilya nila.

Hiniga ko agad siya at nagmadali akong bumaba sa kusina nila.

Kumuha ako ng tuwalya at nilublob ko ito sa maligamgam na tubig.

Pagpunta ko sa kwarto niya ay inilagay ko agad ito sa ulo niya.

Umalis ako saglit para bumili ng gatorade pati na rin ng makakain niya at gamot.

Bumalik naman agad ako at nadatnan ko siyang lumuluha kahit na nakapikit.

"Nicki." tawag ko sa kanya.

"Kumain ka muna." sabi ko nang dumilat ang mata niya.

"Di ako gutom." hindi makatinging sabi niya sa akin.

"Wala akong pake basta kumain ka. Ayokong nagugutom ka." sabi ko at sinubuan ko siya nung lugaw na binili ko.

"Kurt bakit mo ginagawa 'to?" tanong niya matapos ko siyang pakainin.

"Kasi mahal kita." maikling sagot ko habang nililigpit 'yung kinainan niya.

"Pero hindi kita mahal. Alam mong-"

"Si Dave lang ang mahal mo at wala nang iba. I know that and I'm stupid to let you love Dave." sabi ko. Oo alam ko 'yung limitasyon ko bilang past mo. Bilang 'yung lalaking nanakit sa'yo.

"Kurt umalis ka na. Hindi kita kailangan." sabi niya ng hindi tumitingin sa akin.

"Kahit na anong sabihin mo hindi ako aalis sa tabi mo. Aalagaan kita hanggang sa gumaling ka." sabi ko at umalis na sa kwarto niya para hugasan 'yung pinggan na ginamit niya.

Bumalik na agad ako sa kwarto niya at dinatnan ko siyang natutulog. Inayos ko 'yung kumot niya at umupo ako sa tabi niya.

"Nicki I'm sorry for what I've done long time ago." naluluhang sabi ko habang hinihimas '0yung ulo niya.

"I'm so stupid to let you fell inlove with another man and that's not me." sabi ko at biglang pumatak na 'yung luha ko.

"Alam kong nasaktan kita no'n pero sana mabigyan mo ako ng chance para gawing tama lahat ng nagawa ko."

"Alam kong mali ang gagawin ko pero aagawin kita kay Dave. Papatunayan ko sa'yong ako ang nararapat para sa'yo." sabi ko at biglang nagising si Nicki.

Sinampal niya ako.

"How dare you Kurt?"

"You're here just to prove that you're the right guy for me?"

"Well kahit na anong gawin mo si Dave pa rin ang mahal ko." sabi niya at nasasaktan ako sa mga sinasabi niya.

"Nicki alam kong mahal mo si Dave pero alam ko ring minahal mo ako noon at hindi imposibleng mangyari ulit iyon." sabi ko sa kanya.

"Masaya ka na kay Kate diba? Bakit nandito ka pa at nanggugulo sa buhay ko?" galit na tanong niya.

"Wala na kami ni Kate." maikling sagot ko sakanya.

"So anong gusto mong gawin ko? Balikan ka at iwan si Dave?"

"OO NICKI! GUSTO KONG MAHALIN MO AKO ULIT DAHIL NGAYON KO LANG NAREALIZE NA MAHAL PALA KITA! MAHAL NA MAHAL KITA NICKI!" sabi ko at nagulat naman si Nicki.

"Kurt please hayaan mo na akong maging masaya. Hayaan mo na kami ni Dave maging masaya. Please ayaw ko ng gulo." nagmamakaawang sabi niya.

"Nicki mahal kita at gaya ng sinabi ko hindi ako susuko mapasa'kin ka lang ulit. Gano'n kita kamahal Nicki." sabi ko.

"Kurt please." sabi niya at pumikit sabay ng pagtulo ng luha niya.

"I'll make you fall inlove with me again. And I'll make sure that you'll be mine again, my long lost love."

TO BE CONTINUED

Talaga bang maaagaw ni Kurt si Nicki kay Dave lalo na ngayon na walang malay si Dave?