37.Bölüm"üniversite"

172 6 0
                                    


kağan bizsiz bir hayat istiyor kafam bu sözlerle doldu ne için gitmek istiyordu bizi istemediği için mi yoksa bize zarar verdiği için mi "kağan canım niye gitmek istiyorsun"kağan ellerini yüzümün iki yanına koydu ağlıyordum"işte bu yüzden"eliyle göz yaşlarımı sildi"sizi seni hep ağlatıyorum siz üzülünce elimden birşeyler yapmak geliyor gururum buna izin vermiyor"neyseki bizden gitmek istemesinin sebebi bizi sevmediğinden değil bizim üzülmememiz içinmiş
"kağan sen gidince iyi mi oldu sanıyorsun biz dağıldık hadi kalk hasta olucaz"kağanın kolunu tutum ayağı kaldırmaya çalıştım fakat ısrarla kalkmıyor annemlerin mezarına bakıyordu bu olaydan bu kadar etkilendiğini bilmiyordum sonunda ayağa kalktı yağmurun altında baya bir ıslanmıştık kağanın bu halde arabayı kullanmasını istemedim bu yüzden ben kullandım arabayı arabada kağanla sürekli konuşmak istedim Fakat kağan pek oralı olmadı bazen hiç cevap vermedi bazense kafasını sallayarak geçiştirdi kağanın kesinlikle bir psikolog yardımına ihtiyacı vardı Fakat bunu ona söylesem bile asla kabul etmicek bunu adım kadar biliyorum o yüzden bunu diğerleriyle konuşup kağanı biz iyleştiricez gerekirse bu hayattan bu şehirden başka bir yere gidicez ama kağanı böyle bırakamayız kağan ne kadar güçlüyse o kadar güçsüz dışardan insanları umursamayan derdi olmayan biri olarak gözüküyor onu piskopat Olarak tanımıştım Fakat buna inanmadım sonunda eve geldik arabadan inip kağanın kapısını açtım Fakat o inmedi sadece yüzüme baktı başka çarem kalmadı batıyı çağırdım diğerleri de geldi elif anne"Buket kızım ne oldu size"cevap verdim"yagmurun altında kaldık  Fakat kağan iyi değil değişik davranıyor"elif anne kağanın yanına Koşarak gitti yağmurdu peşinden doğu"Buket kağan neden bu hâlde ne oldu"ardı ardına sorular geliyordu
Burak"Buket biri birşey mi yaptı"hemen ardından batı konuştu"güzelim susma hadi cevap ver"sesi sert gelmedi kendimi toplayıp cevap verdim"mezarlıkta böyle oldu yoruldum dedi işte sonrası bu sonra anlatırım"doğu"sen içeri gir üstünü değiştir biz kağanı içeri götürelim"hepsi kağanın yanına gitti bende eve gidip üstümü değiştirdim kalın şeyler giydim hasta olmaya niyetim yoktu kapıyı kilitleyip kağanların evine gidicektim o sırada posta gelmişti açıp okumadım direk kapının altına attım acelesi yoktu sonuçta merdivenleri inip karşıya kağanların evine gittim elif anne ve kağan salonda yoktu"nerde kağan"yağmur cevap verdi"elif annneyle kağanın odasındalar"başımı salladım yukarı çıktım kağanın odasının kapısını açtım kağan üstünü değiştirmiş yatakta annesinin kucağına kafasını koymuş gözlerini kapatmıştı elif anne kağanın saçlarını okşayıp birseyler mırıldanıyordu"oğlum iyi olacaksın sen güçlüsün"elif anne beni görmeden çıktım  bu kağana iyi gelebilirdi işte Şimdi sırası kağanın durumunu anlatmam gerekiyor içeriye girip televizyonu kapattım şaşırdılar burak"ne oluyor"karşılarına geçip oturdum"kağan iyi değil ona yardım etmemiz gerek"yağmur cevap verdi"tamam da ne için ve nasıl"Burak konuştu"ona nasıl yardım ederiz bilmiyorum ama kağan buna asla izin vermez"cevap verdim
"bakın kağan bizi bırakıp gitmekten bahsediyor"hepsi şaşırdı batı"bu ne demek"kaşlarımı çattım"kağan mezarlıkta bize acı çektirdiğini söyledi bizi bırakıp gitmekten bahsediyor ona piskolojik olarak yardım edicez" doğu cevap verdi"tamam önce kağanın neden böyle düşündüğünü anlayalım bu yüzden güzel bir yere gidelim"yağmur cevap verdi"Buket şu bana anlatığın dert Uçurumu oraya gidelim"herkes onayladı o sırada kağan ve annesi geldi kağanın yanına gidip elini tuttum hâlâ kafası dağınıktı ama olaylar yaşanmamış gibi davranıyordu"kağan iyi misin"Kağan elimi sıktı"evet iyiyim bebeğim"beraber televizyon izledik o sırada yağmurun annesi çağırdı yağmur pencereye çıktı annesi birşeyler anlatıyordu yağmur tamam diyip yanımıza geldi elif anne ne oldu diye sorduğunda cevap verdi yağmur"ya bu üniversite için okullar başlamış biz niye gitmiyoruz diyo" kafa dağıtmak için harika yeni bir başlangıç çok iyi olabilirdi cevap verdim"aa doğru bugün gitti zaten pazartesi başlıyoruz"hepsi onayladı saat epey geçmişti...
bu hayat aslında o kadar acı bir hayat ki neyi ne zaman getiriceği belli olmuyor bugünün yarınını düşünmeden yaşıyoruz bu hayatta bazı şeyleri anlamakta çok zorlanıyoruz bu hayatta biri size 10 lira verebilir bir başkasıda 20 lira verebilir büyük ihtimalle size 20 lira verenin sizi daha çok önemsediğini düşüneceksiniz  ama işin başında 20 lira verenin 200 lirası olduğunu 10 lira verenin ise sadece 10 lirası olduğunu göremiyorsanız hep kaybedersiniz..

Piskopat SevgilimOnde histórias criam vida. Descubra agora