Chapter 17

55.5K 2.3K 1.1K
                                    

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Chapter 17

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Chapter 17

Marianne

Halos hindi ko maalala kung paano kami nakaakyat sa kwarto ni Ryan. Nakakulong ang isipan ko at walang ibang laman kundi ang halik niya at haplos sa akin. Mainit ang mga palad niya. Sabik ang mga labi sa bawat isa. 

The mating was so obvious and excited. He wanted us as one, feeding each other’s starvations. 

Uminit ang mukha ko nang marinig ang ungol at nahihirapang daing na tumatalon sa bawat sulok ng kwarto. Pinikit ko ang mga mata. Sinuklay ko ang pawisan niyang buhok habang abala siya sa dibdib ko. I arched my body in every sweet lick of his warm tongue over my nipple. It feels like I’m on fire everytime he touches me. In every heavy breath lifted me up like an illusion trick. And brought me back on the smooth and heavenly soft cushion when he towed me to the hilt, and I murmured his name and gripped on his tight shoulder. Nakalimutan ko ngang may naiwan akong mga gamit sa ibabaw ng kama. Hinawi niya iyon at binagsak sa sahig. Narinig ko pero hindi ko pinansin para itabi. 

Siya na lang ang nakikita ko at nararamdaman. Nang ibaba niya ang temperature ng air-conditioning, pinagmasdan ko lang siya at sabik na hinintay ang paghalik niya sa akin. He put down the flowers. Kukunin ko iyon mamaya at tititigan hanggang sa malanta ang bawat petals. 

A minute has passed, when he’s inside me, I totally forgot the main reason and the value of myself. 

Hindi ako handa noong sagutin si Seb. O baka wala talaga akong balak na gawin iyon. I know he was a perfect man. Wala na akong mahihiling pa sa isang simpleng buhay na kaya niyang ibigay sa akin. But I still doubted. Because he wasn’t Ryan. He wasn’t him. He wasn’t my first man. But Joe Ryan matters to me. He’s so important in every fiber of my body. 

And what about my value? A woman’s reputation. I surrendered myself without the assurance of a long term relationship. Pero sa tuwing nariyan na siya, it took only one brush of his kiss then I’m gone and paralyzed. It will take a rest before the tricked fog will leave me sane again. 

He gave his last deep thrust and emptied his self then collapsed his big body on me. His groans lasted for a couple of seconds and went into sleep. The loving was almost quite in words and loud in my moans and his groans. Our bodies slapping at each other’s heated skin. 

Secret ServiceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon