No life without love (flikken maastricht)

deel 19

Eva p.o.v. ik wacht tot het moment dat ik wakker word naast Floris en dat hij net als elke ochtend vraagt waar ik over gedroomd heb en dat ik dan zeg dat ik gedroomd heb over dat hij me ten huwelijk vroeg , maar ik word niet wakker. Flo en ik zitten weer op het kleedje de zon is bijna onder en ik ben best moe. Mijn hoofd rust uit op floris' schouder. Is het dan echt gebeurd? Heeft hij me echt ten huwelijk gevraagt? Ik kijk naar de ring. Hij is prachtig wit-goud met een blauw-wittig diamantje. Precies wat ik mooi vind! "Flo? Droom ik? Knijp is in mijn arm." floris kijkt me lief aan. "Je droomt niet schat, dit is echt!" dan zoen ik hem. Hij zoent me hartelijk terug zo blijven we nog wel even zitten.

Wolfs p.o.v. ik stop de zoen en Eva kijkt me verbaasd aan. "We moeten de paarden terug brengen schat." verduidelijk ik mezelf. Ze zucht hoorbaar en stijgt op. Ik glimlach naar haar. Ik vind haar zo leuk!
De man staat al op ons te wachten. We geven de paarden aan hem. "Bedankt!" Eva heeft haar hand in die van mij gevouwen en we lopen hand in hand naar fde auto.
Even later komen we thuis, ik zie dat Eva in slaap is gevallen in de auto en ik breng haar in mijn armen naar binnen.

~de volgende ochtend~

Eva p.o.v. ik word wakker in bed, Floris ligt nog naast me te slapen. Meteen kijk ik naar mijn hand waar inderdaad een ring aan zit. De ring is dus echt en was het huwelijks aanzoek van Floris ook echt! Het was dus geen droom! Vrolijk stap ik het bed uit. Ik kan me niet herinnerren dat ik er gisteren in ben gestapt. Dan weet ik het weer; ik ben in slaap gevallen in de auto. Flo heeft me waarschijnlijk naar bed gebracht. Snel trek.ik wat kleren uit de kast en kleet me om. Net als ik mijn shirt uit heb voel ik armen om mijn buik heen. Die armen zakken langzaam naar mijn heupen. Ik draai me om en kijk recht in Floris zijn gezicht. "Goedemorgen, wat heb je gedroomd vanacht?" vraagt hij met zijn sexy ochtend stem. Ik bijt verleidelijk op mijn lip en de handen gaan van mijm heupen naar mijn billen. Ik druk mijn lippen op die van hem en langzaam beginnen we te zoenen. Ineens gaat de bel. Moet nou altijd alles onderbroken worden? Met een zucht sta ik op en doe ik mijn shirt aan en loop naar de voordeur waar Marion staat. "Hey Eef! Ik stoor toch niet." ik zucht. Jawel je stoort wel. denk ik bij me zelf maar ik zeg : "nee hoor, tuurlijk niet, kom verder!" even later zitten we op de bank. Marion is vrolijk allemaal dingen aan het vertellen maar ik luister maar half. Ik denk aan gisteren avond. Het was zo leuk, zo romantisch... Dan stopt Marion met vertellen en kijkt ze naar de ring. "Eef? Wat is dat voor ring?" ik hoor in haar stem dat ze het eigenlijk al wel weet. Toch begin ik te blozen. "Nou gisteren avond gingen we samen een strandwandeling te paard maken en toen we op een kleedje op het strand van de zonsondergang genoten heeft hij me... Heeft hij me ten huwelijk gevraagt!" wat voelt dit goed on ts vertellen! "Oh! Eef! Gefeliciteerd!" ik knuffel Marion en dan komt Floris binnen. "Hey schat." ik sta op en geef hem een kus op zijn wang. Marion kijkt ons aan. "Ik wist altijd al dat jullie bij elkaar pasten!" we kijken allebij te gelijk naar Marion. "Dan heb je altijd gelijk gehad!" zegt Floris. Ik ga weer op de bank zitten. "Nog gefeliciteerd Wolfs met je kindje en met de bruiloft. Wanneer word die eigenlijk gehouden?" ik kijk naar Floris en die haalt zijn schouders op. "We hebben nog geen datum afgesproken. Maar dat kunnen we nu regelen! Misschien over precies een maand? Dan is het op 14 september." Floris en Marion kijken me verwachtingsvol aan. Het is leuk om het zo snel te doen maar dat lukt nooit. "Maar er is nog zoveel te regelen dat lukt nooit in een maandje." "ach, dan help ik jullie toch dan kan het wel!" ik kijk dankbaar naar Marion. "Zou je ons echt willen helpen?" Marion knikt. "Tuurlijk! Daar zijn vriendinnen toch voor?" "dan word het 14 september!" plant Floris voor ons. "Dan nog ander nieuws" begint Marion "Er is een man die me leuk lijkt te vinden!" Floris kijkt Marion raar aan. "Maar je hebt een vriend?" ik lach naar Floris. "Zo is Marion! Haha" Marion blijft nog tot het middag eten en dan gaat ze naar huis. Vanmiddag moet ik nog naar de trauma therapie en voor de rest doen we vandaag niks. Morgen moet Floris weer werken en moet ik me maar proberen te vermaken. Vandaag heb ik ook voor het eerst geen pijnstillers meer en ik heb toch weer veel pijn. Die rot luuk! Floris merkt dat ik er weer aan denk. "Luuk is vermoord eef, hij kan je niks meer doen. En anders zou ik hem wel vermoorden!" ik glimlach naat Floris. Hij heeft gelijk maar ik heb er wel pijn van. "Ik wil wel dat mijn vrouw gelukkig is en dat werkt niet als je steeds aan luuk denkt." het klinkt zo goed als hij mij zijn vrouw noemt. Wij gaan nooit meer uit elkaar!