No life without love (flikken maastricht)

deel 27

Eva p.o.v. de weken na het overlijden van Zoë zijn erg druk en rommelig. We zijn van alles aan het regelen voor het verhuizen, we zijn al drie keer komen schilderen en dat is nu klaar. Morgen gaan we de eerste spullen verhuizen en over morgen doe we ons bed en de rest van de spullen en gaan we echt in het huis wonen.ik zucht bij dat idee,dan woon ik dus echt niet meer in de ponti,ik ben blij dat ik vrij heb anders was het allemaal wel heel druk. Floris heeft ook vrij genomen en is nu samen met Roos naar het gemeente huis om haar achternaam te laten veranderen in Wolfs en om te regelen dat ze bij ons woont, ook word haar school achterhaald zodat ze gewoon weer terug naar haar oude school kan. De bruiloft is een maand verzet omdat het nu ook al zo druk is met de begrafenis. Zoë ligt mooi opgedekt in het ziekenhuis en vanavond komen haar laatste vrienden en vriendinnen afscheid nemen. We hebben nog niemand van haar familie over de vloer gezien. Ik vind het verhaal over haar familie toch een beetje raar. Over een week word de begrafenis gehouden, ik zie er tegen op. Het idee dat Zoë alleen maar overleed door haar eigen man.krijg ik niet uit mijn hoofd. Die man is toch niet goed snik!? Ik zou hem wat aan willen doen! Ik weet ook wel dat mijn gedachtes daar over nu erger zijn dan vroeger door de trauma die ik zelf heb, het gaat gelukkig al een stuk beter! Ineens krijg ik een berichtje van Marion :
Hey Eva! Hoe is het met alles regelen? Vast druk, hopelijk heb je even tijd voor dit berichtje. We hebben een dagboek van Zoë gevonden. Er staan belangrijke dingen in, ook over jou! Als je tijd hebt kan je even langs het bureau komen om het te lezen. Succes nog verder! Xxx Marion.
Ik twijfel even,avh waarom ook niet? Floris en Roos zijn toch nog niet terug dus ik loop wel even langs het bureau.

"Heey eef!" hartelijk komt Marion naar me toe. "Leuk dat je even langs komt! Het is zo saai zonder jou! Ze hebben nu ook een vervanger voor Wolfs en die kyra kan het niet zo goed met hem vinden." ik lach, zo fijn om weer even op het bureau te zijn en om de laatste roddels te horen. "Ach,hey van dongen!" Mechels komt net langs lopen. "Kom je even mee naar mijn kantoor? Kan je het dagboekje lezen, Marion kom jij ook maar mee." samen lopen we naar het kantoor van Mechels die zich nu even op Romeo richt. "Bel jij even de rijks politie Rotterdam?" dan komt Mechels naar ons toe lopen. "Kijk maar van dongen, dit schreef ze over jou."

Ik heb pijn, veel pijn. Het lijkt net alsof iemand mijn lichaam kapot heeft gescheurd. Ik denk steeds weer aan DAT moment, DAT moment wat ik juist wil vergeten. Over Roos hoef ik me geen zorgen te maken, die is bij Eva en ik vertrouw Eva, ze heeft het zelfde meegemaakt als ik. Eva is nu de beste vriendin die je je maar voor kan stellen, ze helpt me en als ik het niet haal wil ik heel graag dat ze dit leest: bedankt Eva! Je geeft hoop en vertrouwen!

Ik lees de bladzijde en krijg tranen in mijn ogen. Meteen voel ik een arm om me heen. "Ik zal altijd voor Roos zorgen Zoë, ik laat je niet in de steek!" ik ben blij dat ik nog even met Zoë heb kunnen praten voor dat het mis ging. Er komen twee andere agenten aan gelopen, Mechels gebaard dat we weg moeten gaan. We lopen samen ook weer het kantoortje uit. "Ik wist helemaal niet dat Zoë zo over mij dacht?" Marion kijkt me verbaasd aan."Eva,je bent gewoon super lief!dat vind iedereen." ik voel me toch wel een beetje trots. "Zullen we maar naar huis gaan? Ik mocht vanmiddag, en Floros en Roos zullen onder tussen wel thuis zijn." ik knik en dan word ik door Marion naar huis gebracht waar twee mensen op me staan te wachten. Twee mensen waar ik van houd en waar ik niet meer zonder kan... Floris en Roos!