No life without love (flikken maastricht)

deel 22

Wolfs p.o.v. ik moet nog steeds lachen van de reactie van Eva toen de telefoon ging. Als ik hoor dat het Mechels is ben ik meteen serieus.

"Met wolfs"
.......
"Ik ga er meteen op af!"
.......
"Oké, dan kom ik nu naar het bureau"
.......
"Tot zo."
......

Eva kijkt me verbaasd aan. Zoë is gevonden, ze is inderdaad verkracht en de vriend van luuk is gevlucht maar we weten dat hij in zijn huis verstopt zit. "Ik ga mee voor Zoë!" ik zucht "sorry eef, dat kan niet ze ligt in Coma en is nog in levensgevaar niemand mag bij haar!" dan gaat Eva's telefoon.

"Met Eva."
........
"Wat erg voor Zoë!"
........
"Tuurlijk ik kom gelijk naar het bureau."
.......
"Ik ga wel samen met Wolfs."
.......
"Dag"

Dit keer is het mijn beurd om vragend te kijken. "Die Zoë heeft een dochtertje van 4,het meisje is gevonden maar kan niet naar haar moeder. Ze hebben gevraagt of ik even voor haar kan zorgen." ik knik goedkeurend en loop naar de auto waar we snel instappen en weg rijden naar het bureau.

Eva P.o.v. Ik loop het kantoor in waar Mechels met een schattig meisje staat te wachten. Ze heeft gehuild en heeft rode oogjes. "Fijn dat je er bent Eva, ik vind je altijd al een moeder type en vond dat jij wel even voor haar kon zorgen." Ik voel m best vereerd dat ze mij er voor gevraagd heeft. "Ben je nou aangekomen? Je moet wel goed sporten hoor! Je conditie moet top zijn!" Ik voel mijn wangen rood worden. "Het komt niet door minder sporten, ik krijg een kind!" Mechels kijkt me even verbaasd aan. "Och wat leuk! Jij een kindje van Wolfs!" Ze loopt vrolijk weer weg. Ik ben blij dat ze in een goede stemming was. Ik hurk voor het kleine meisje neer. Ze heeft mooie blauwe ogen en in haar haar heeft ze twee kleine staartjes, ze heeft een schattig roze jurkje aan wat door de modder buiten vies is geworden. "Ik ben Eva en vandaag mag je even bij mij blijven want mama is... Mama is een beetje ziek." Het meisje knikt en geeft mee hand. Rustig loopt ze mee naar mijn kantoor, fijn om daar weer eens te zijn! Ik geef een stoel aan het meisje en die gat gelijk zitten. " hoe heet je?" "Ik ben Roos" "wil je wat drinken Roos?" zachtjes knikt ze. Wat een lief meisje! Ik sta op en Roos pakt gelijk weer mijn hand. Hand in hand lopen we naar de kluisjes. "Wat vind jij lekker?" "chocomel!" ik lach om haar enthausiasme. Ik snap haar wel chocomel is ook gewoon heerlijk! "Ik loop naar mijn kluisje en pak er twee blikjes chocomel uit. Omdat ze hier alleen maar water hebben heb ik altijd chocomel in mijn kluisje. Ik pak wel een plastick bekertje want ik laat Roos niet uit een blikje drinken. Samen lopen we weer terug naar mijn kantoor. Roos drinkt in 1 keer haar bekertje leeg. "Had je dorst Roos?" ze knikt ik schenk haar bekertje nog een keer vol maar dan is het blikje leeg. Zelf drink ik ook mijn blikje leeg. Dam krijg ik een smsje van Floris :

Eef, ik ben bij Zoë maar het gaat niet goed met haar, de vriend van luuk is opgepakt. Xxx floris

Ik kijk vanuit mijn oog hoek naar Roos die haar chocomel op drinkt, ik heb medelijden met haar; haar moeder ligt in het ziekenhuis voor niks! Alleen naar door zo'n rot verkrachter! Ik voel me boos worden. Nu weet ik ook waarom ik niet mag werken totdat ik mijn trauma te boven ben.ondertussen heeft Roos haar chocomel ook op. "Zullen we naar mijn huis gaan,Roos?" ze kijkt me aan en knikt dan ontsnapt er een flinke gaap uit haar mond. Ik lach naar haar. Ik snap wel dat ze moe is het is al half acht. Ik stuur Floris nog even snel een berichtje :

Hey ik ben met de auto naar huid gegaan. Roos (het meisje van Zoë) gaat met me mee. Kan je wat regelen om naar huis te gaan? Xxx Eva

Al snel krijg ik een berichtje terug dat het goed is en samen met Roos ga ik naar huis.