Chapter 33

1.4K 74 223
                                    

Chapter 33

La Estrella


I asked for closure, but life gave me things to overthink it felt more like torture.

I learned so many things and they were more than enough that rainy day. Pero maliban sa mga kasagutang nakuha ko, nakaani rin ako ng iba pang katanungan.

Marami din akong na-realize. Tulad ng kung gaano nagkaiba sina Yves at Gio. Not that I was making comparisons in a romantic approach, but the way they handled my curiosity.

Unlike Yves, Gio has been proactive when it comes to my questions. Nito ko lang napansin iyon. Kahit noong panahon na hindi kami gaano magkasundo, mas umiiwas pa ako sa mga tanong niya, kesa sa umiiwas siya sa mga tanong ko.

I learned that he'd most likely answer someone whenever a question has been served to him. Straightforward or ambiguous, it doesn't matter. He always has the answers to every question he's given.

In fact, maybe he was right. He didn't lie about his relation to Tobie. He simply didn't tell me because I didn't ask. Also, he wasn't obliged to reveal it anyway, because we weren't at the level where we casually discuss our pasts. Ngayon lang.

Kaya naman tinatak ko sa isip na kung may tanong man ako na konektado sa kanya, itatanong ko lang nang diretso. Because he would answer it, right?

"Pero sinong binibilog mo, Riz?"
Tinitigan ko nang mabuti ang sarili sa salamin bago ihilamos ang kamay sa mukha.

Binato ko ang pinakamalapit na unan sa dingding at napaungot!

"This is so frustrating! Stop overthinking!" paulit-ulit kong haluyhoy na parang orasyon bago ibaon ang isa pang unan sa mukha.

Sinong matino ang babangon tuwing umaga para tumunganga sa salamin at iensayo ang sariling utak kung paano dapat 'to tumakbo sa buong araw?

I heaved a deep breath before lifting up myself to bathe.

"By the way, we were looking all over the place for you yesterday, Gio. Saan ka nagpunta? Hindi ka na namin nakita pagkatapos ng tour."

Lahat ay intrigang napalingon sa Student Council President pagka-dismiss nito ng meeting.

Kakatapos lang namin mag-assessment tungkol sa nangyaring site visit at mukhang ngayon lang ito nakakuha ng pagkakataon para mang-usisa.

I fought my urge to flinch and went to Genesis quietly. Kaming tatlo lang kasi nina Luisa ang umattend dahil assessment lang naman ngayon. Ang Student Council, halos kumpleto dahil may ibang project pa silang aasikasuhin pagkatapos nito.

"There was something I needed to circle back around with my superior at work. Sorry for not letting you know immediately," I heard Gio answer flawlessly.

Naroon ang atensiyon ni Luisa habang papalapit sa amin ni Genesis. Kaya naman, laking gulat ko nang ngumuso ito at tinuro ako.

"Same goes for Riz! Strange, huh? That's very unlikely for the both of you to just leave without saying a proper goodbye."

Kung pwede lang siyang isako palabas ng conference room ay ginawa ko na. Now, everyone's attention went back and forth between me and Gio.

Halos mapapikit ako sa stress.

"M-May emergency lang kahapon kaya nagmadali ako. Nakapagpaalam ako nang maayos, 'di ba?" Kulang na lang ay kurutin ko siya sa tagiliran.

Luisa shrugged. "Well, your text message was a mess to me, so maybe you're right."

"Naisingit mo pa talaga 'yon."

Pinagtatawanan niya kanina ang message ko kahapon kaya saka ko lang natanto ang sandamakmak na typo roon.

Giovanni Clark: Gone Crazy (Golden Child Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon