2. B Ö L Ü M

42.2K 1.1K 127
                                    

Bütün gece uyku tutmamıştı. Sürdüğüm merhemlerde bir işe yaramıyordu. Pencerenin önünde öyle dışarıyı izliyordum. Kendime sadece bir soru sordum.

Hiç evlenme hayalim var mıydı?

Böyle bir ailede hiçbir şeye heves kalmaz. Hayal kurmaya bile.

Sabah olduğunda kapının önünde bir sürü araba vardı. Aşağıdaki odaya eşyaları koyuyorlardı.

"Bunlar ne?" Dedim.

"Çeyizlerin ve gelinliğin."

"Ne zaman olacak bu evlilik?"

Annem sustu. Dışardan bir kadın geldi. Annemden daha büyük olduğu belliydi. Ama giyimi kuşamı dikkat çeken biriydi. Beni rahatsız edici şekilde baştan aşağı süzdü.

"Verda mısın?" Dedi. Başımı aşağı yukarı salladım.

"Bu akşam imam nikahın var. Haftaya da düğünün." Dedi.

Aklımda tek olan şey biletti. Bileti tam olarak ne zaman saat kaçta alacağımdı. Muğla'ya gidecektik. Küçükken bir kadınla tanışmıştık. Onlar Muğla'dan gelmişti. Hep hayalim olarak kalmıştı.

"Sana diyorum!" Kadının uyarıcı sert sesiyle bütün düşüncelerimden sıyrıldım.

"Kalk şimdiden giy bunları akşama kaç saat kaldı. Hadi!"

Kadın o kadar çemkirerek konuşuyordu ki eğer kalkmazsam döveceğinden çekindim.

"Bu çeyizleri de yarın avluda dizeriz dua eder gösteririz. Siz?" Diyerek anneme küçümseyerek baktı.

"Bizde çeyizleri gösteririz. Sizin kadar çok yok ama oğlumuza elimizde olan her şeyden koyarız." Dedi mahcup gülümsemeyle.

Kadının kendini çok büyük görmesi annemin kadının yanında ezilip büzülmesi sinirimi bozdu. Elbiseyi alıp odama çıktım. Çıkmadan önce kadın anneme

"Zaten çok bir beklentimiz yok. Çapınız yetseydi oğlun kızımı kaçırmazdı." Dedi.

Hızla elbiseyi giyip aşağı indim. Bu kadın sinir bozucu oluyorsa ben bu kadından daha sinir bozucu olurum.

Annem büyülenerek bakarken o kadın ve yanında tanımadığım başka bir kadın yüzlerini astı.

Anladığım kadarıyla Bars'ın annesi olacak kadına bakıp

"Ben bu elbiseyi beğenmedim." Dedim. Kadın şaşırarak

"Ne demek beğenmedin?"

"Boğdu beni. İçinde de hiç rahat değilim." Dedim.

"Ee ne yapalım yani?" Dedi diğer kadın.

"Başka elbise var mı?"

Herkes şaşkınlıkla bana bakıyordu. Kınayıcı birkaç laftan sonra başka elbise için beklemeye başladık. Madem töresidir kızıdır berdelidir kuralları var bende böyle biriyim. Zevkle oturup onlarla beklemeye başladım.

Uzun sürenin sonunda bir elbise de karar vermiş ve olabildiğince karşı tarafa hayatlarının en berbat üç saatini yaşatmıştım. En sonunda arabalar ardı ardına geldi.

Ailemi başka arabaya gönderdiler ben ise diğer kadınların olduğu arabaya bindim. O an sadece ağlamak istedim. Kendimi o kadar yalnız hissettim ki.

"Benim adım Nazlı." Dedi sabahtan beri bizimle olan kadın. Elini uzatmış bana bakıyordu. Elini sıkıp

"Verda." Dedim.

"Ben eltin oluyorum. Bars'ın büyük abisinin eşi."

"Memnun oldum."

"Aşratoğlu ailesinin 5 çocuğu var. Dördü erkek sonuncusu kız. Bars iki numara ailede ki tek bekardı." Dedi. Başımı salladım.

"Korkma Verda. Ben sana olabildiğince yardımcı olacağım. Ama şimdiden korkma." Diye fısıldadı.

Şimdiden mi korkma?

Asıl merak ettiğim Bars'ın kaç yaşında olduğuydu. Aklımda bir sürü soru vardı gerçi. Araba durunca etrafa baktım. O kadar kalabalıktı ki. Alt tarafı bir imam nikahı neden herkes burda.

Başımı kapatıp beni yönlendirdikleri yere oturdum çok ağır parfüm kokusu vardı. Yanımda evleneceğim adam vardı. Bir an deli gibi merak ettim yüzünü.

İmamın söyledikleri, mehir, bizim onayımız derken aklımda hala sadece Bars'ın yüzü vardı.

Nikah bitince sabahki kadın annemle yanıma geldi.

"Senle annen düğün olana kadar bizde kalacaksınız." Dedi. Anneme baktığımda babama bakıyordu.

Sadece 1 hafta Verda. Sonrası kurtuluş.

Ev dedikleri yere geldiğimizde ağzım açık kalmıştı. Konağın başından sonuna bir sürü insan vardı. Bizim evimiz küçücüktü ve çekirdek aileydik. Bu evi ve insanları gördükçe ruhum daraldı.

Avluda ki koca masanın etrafında bir sürü insan düğünü konuşuyorlardı. Bunun aslında berdel olmadığını saygınlığını korumalarını söyleyip duruyorlardı.

Nazlı yanıma gelip çay uzattı bana.

"Bak biz bu konakta 13 kişi kalıyoruz çocuklar hariç tabi. Şu başta oturan babaanne. Bu Ömer ağa Beran, Bars, Aran, Sait ve Heja'nın babası. Beran en büyükleri benim eşim. Heja'da.. biliyorsun abin Baran'a kaçtı." Dedi. Kendimi daha fazla tutamayıp

"Bars hangisi?" Dedim. Nazlı etrafa bakındı.

"Şurda bak babaannenin yanında."

Uzun boylu esmer sert mizaçlı biriydi. Kirli sakalları yüzüne sinirli ifade bırakıyordu. Tahmin ettiğimden daha gençti.

"Bu evde tek bekar Bars'tı işte. Heja Bars'ın gözdesiydi. O yüzden eğer üstüne gelirse normal karşıla. Bak şunlar eltilerin.."

Nazlı konuşmaya devam ediyordu ama ben Bars'a kitlenmiştim. Annem sürekli bu ailenin baskıcı olduğunu söylüyordu. Kaçamayacağımdan korkuyordu. Bars'ın her hareketiyle bana babamı aratmayacağını anladım.

"Niye hiç evlenmedi?"

Nazlı bir şey anlatırken sorumla onu bölmüştüm. Nazlı alelacele

"Bars.. yoğundur. Yani çok çalışıyor bu işlere gelemezdi." Yalan söylediği o kadar belliydi ki... İçimden bir bunun ailenin sırrı olduğunu söylüyordu. Başımı salladım.

Sürekli saate ve telefonuna bakıyordu. Neden bilmiyorum ama içimde bir kuşku vardı. Acaba evlendi de evlendiği kıza bir şey mi yaptı?

"Hadi artık çok geç oldu. Geri kalan yarın halledilir." Dedi Bars'ın annesi. Nazlı'nın söylediğine göre Iraz'dı kadının ismi.

Annemle bana bir oda ayırmışlardı. Ne yaparsam yapayım bir türlü uyuyamıyorum. Anneme baktığımda derin uykusunda olduğunu fark ettim. Yatağın içinde sağa sola dönmekten daralmıştım.

Kapıyı açıp dışarı çıkrım. Koridorda merdiven korkuluğuna tutunup avluya baktım. Evi baştan aşağı süzsem de ev o kadar büyüktü ki her defasında ilk defa görüyor gibiydim.

Çaprazımda olan odada loş ışığın açılıp kapandığını fark ettim. Ayrıca odadan garip bir gölge düşüyordu.

İster istemez heyecanlanıp sağıma soluma baktım. Odaya doğru adım atarken beni izleyen birileri var mı diye etrafa bakındım. Odanın penceresinden baktığımda şaşkınlıkla geri çekildim.

13-14 yaşlarında bir kız çocuğu vardı. Kız tekerlekli sandalyede kendi kendine eğleniyordu.

Anlam veremedim bir türlü. Tam içeriye girecekken merdivenden sesler geldi. Koşarak odama geri döndüğümde kapıda dikilmiş engelli kızı anlamaya çalışıyordum. Bu ailenin ne sırları var?

BERDELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin