BERDEL

53. B Ö L Ü M

1 AY SONRA

İlkbaharın hafif esintisi saçlarımı okşuyordu. Oturduğum sandalyeden bacaklarımı sallayarak gözlerimi kapattım. Kısa kollu elbisemin uçuştuğunu hissederken derim altın gibi parlıyordu derin nefesler aldım. Eskiden olduğu gibi kuş sesleri yükseliyor huzur beni kollarının altına almıştı.

Tabi çok sürmedi.

"Verda! Koş kapıya oğlum geldi!" Iraz'ın sesi bütün büyüyü bozdu sinirle gözlerimi açıp ayaklarımı yere vura vura kapıyı açtım.

Bars Sait'e yaslanmıştı o istemese de Sait abisinin yürüyemeyeceğini düşünüp ağırlığını üstüne alıyordu. Bu yüzden Bars sinirli gibiydi fazla bekletmeden içeri girmeleri için kenara çekilirken

"Nasıl? Var mı bir şey?" Dedim. Bars Sait'ten ayrılarak kendi başına yürümeye çalıştı.

"İyi ya şükürler olsun. Yara epey küçülmüş son pansumanları artık evde kendimizde yapabilirmişiz." Diyerek elindeki eczane poşetini göstererek içeri girdi Sait.

Bars merdivenlere yöneldiğinde göğsünü tutup dişlerini sıktı. Hala canı acıyor sanırım.

"Bars kahvaltı yap önce" Dedim bana dönmeden

"Sonra yaparım." Deyip bir iki adım atmaya çalıştı Sait koşarak abisinin yanına gitti.

"Dur abi bana yaslan-"

"Sait. Koçum yürüyebiliyorum." Dedi. Konaktaki herkes yine Bars'ın çevresini sardığı için ben uzakta kaldım. Iraz sürekli Bars'ın yanında küçük çocuğu gibi bakarken Dare nene kendi odasında bile uyumuyor bize yakın olan odada uyuyordu.

Bars odaya çıkınca Iraz hemen tepsi hazırlayıp Bars'ın yanına gitti. Bu iş canımı çok sıktığı için kahvaltı bile yapmak istemedim.

Bars hastaneden çıktığından beri yarım saat bile başbaşa kalıp konuşamadık. Iraz ve Dare nene o kadar dibimizdeydi ki nefes bile alamıyorduk özellikle Bars ilgiden baya sıkılmış gibiydi.

Bir de hastaneden çıktıktan sonra ulaşamadığım bir kişi daha vardı. Mert... Ne yaptıysam yapayım Mert'i bulamadım Bars'ı vurduktan sonra kayboldu sanki. Aklıma bir sürü ihtimal geliyordu. Ya annesinin ölümünü kaldıramayıp kendine bir şey yaptıysa? Aran'ı öldürmeden yapar mı ki?

Sofrayı toplarken Aran'a baktım. Bu süreçte hiçbir şekilde göze batmamıştı. Konaktan ayrılmamış benimle ve Bars'la bir kelime dahi konuşmamıştı. Tek yaptığı ailesiyle vakit geçirmek buna en çok Vildan seviniyordu yüzüne renk gelmişti kadının.

Bulaşıkları yıkadıktan sonra biraz sessizlik için mutfak masasında oturdum. Aklıma annem geldi. Annem Muğla'da birçok işte çalışmıştı ama uzun zamandır bir gıda fabrikasında işçi olarak çalışıyordu. İzin aldığı ilk gün direkt geleceğini söylüyordu tabi önümüzdeki bayramı da düşünürsek gelme imkanı daha çok artıyor ve benim de daha az vaktim kalıyordu.

Mutfakta tek başına otururken düşünmekten kafayı yememek için kalkıp odama gittim. Uzun zamandır ilk defa odada Bars dışında kimse yoktu. Yatağın olduğu içerideki odaya geçince Bars'ın uyukladığını gördüm. Aldığı ağrı kesicilerden dolayı hep uyuyordu.