"បងថេយ៍...."ដូប៉ាវបានដើរចូលមករករាងតូចដែលកំពុងតែឈរស្ងៀមមិននិយាយអ្វីនោះ។ ដោយគេទើបមកពីសាលាហើយឮអ្នកផ្ទះប្រាប់ថាជុងហានឹងថេយ៍អុីនៅហាងជាមួយនឹងរាងតូចទើបគេចូលមកតែម្តងទៅ។ ដោយមិនបានដឹងឡើយថានាយមកបានជួបជុងហ្គុកបែបនេះនោះធ្វើឲ្យគេរាងភ្ញាក់បន្តិចរួចទើបដើរចូលទៅរកថេយ៉ុង។
"បងមិនអីទេឬ? " ឈរក្បែររាងតូចរួចនាយកំលោះក៏សួរឡើងដោយក្តីបារម្ភខ្លាចថាមុននឹងបានបញ្ហាអ្វីជាមួយនឹងរាងក្រាស់។
"បងមិនអីនោះទេ ឯងមកក៏ល្អហើយ ពេលត្រឡប់ទៅវិញនាំថេយ៍អុីនឹងជុងហាទៅជាមួយផងពួកគេនៅត្រង់នោះ "ថេយ៍ឈរនិយាយជាមួយដូប៉ាវ ដោយមិនបានដឹងឡើយថាការសន្ទនារបស់ពួកគេទាំងពីកំពុងតែស្តិតក្រោយការសង្កេត របស់ជុងហ្គុក។
"បាទ ចោះគាត់?" ដូប៉ាវសំដៅទៅជុងហ្គុកដែលឈរនៅម្ខាងនោះ។
"កុំខ្វល់អី !"និយាយធម្មតាមុននឹងបន្តការដើររៀបកាបូបរបស់នាង។
"ចៅហ្វាយមិនអីទេឬ? "នាយចេមឃើញមិនស្រួលក៏ចូលមកសួរជុងហ្គុកព្រោះឃើញថាហេតុការនេះដូចជាមិនល្អសោះ ព្រោះថាក្មេងម្នាក់នឹងជានរណាមកពីការក៏មិនដឹងឬអាចជាក្មេងចិញ្ចិមរបស់ថេយ៉ុងក៏ថាបានដែរ។
"ឃើញយើងស្លាប់ហើយឬបានសួរបែបនេះ??"
"សួរព្រោះបារម្ភផងមិនបាន " នាយចេមងាកមុខទៅម្ខាងរួចនិយាយឡើងទាំងមុខស្អុយ។
"សួស្តី បងប្រុស"ក្រោយពេលថេយ៉ុងដើរចេញទៅបាត់ដូប៉ាវដោយយល់ខ្លាចថាខ្លួនខ្វល់សុជីវធម៌ក៏ចូលមកសួរនាំរាងក្រាស់តែម្តងទៅ។
"យើងមិនមែនជាបងរបស់ឯងទេ !ឯងជាក្មេងចិញ្ចឹមរបស់ថេយ៍ប្រពន្ធរបស់យើងតើមែនទេ??"ជុងហ្គុកដើរចូលមកកៀកដូប៉ារួចក៏សួរឡើងដោយសម្លេងមាំស្តាប់ហើយឡើងព្រឺសម្បុរតែម្តង។
"បាទ??"ពេលឮគេថាខ្លួនជាក្មេងចិញ្ចឹមប្រពន្ធគេបែបនេះដូប៉ាវហាក់មិនយល់ទើបសួរបញ្ជាក់÷
"យើងសួរថាឯងជាក្មេងចិញ្ចឹមរបស់ប្រពន្ធយើងតើមែនទេ?" សង្កត់សម្លេងដាក់ដូប៉ាវម្តងទៀត÷
YOU ARE READING
រឿង Model កំពូលស្នេហ៍(ចប់)
AdventureJk:តើប៉ារបស់ពួកក្មួយឈ្មោះអ្វីដែរក្មេងតូច? J'h:ពួកខ្ញុំគ្មានប៉ានោះទេព្រោះប៉ារបស់ពួកយើងឃើញស្រីក្រៅល្អជាងប្រពន្ធកូនរបស់គេ T'E: បងប្រុសមិចក៏បងនិយាយបែបនេះ?
