စစ်သူကြီးကတော်ဖြစ်လာခြင်း
Part 18
___________
ရှောင်ကျန့်ကို၀တ်စုံအပြည့်၀တ်ဆင်ပေးနေရသည် သူကတော့ငြိမ်နေတာပဲ ငြိမ်နေမှာပေါ့ သူအဆူခံထိထားတာလေ
စစ်သူကြီး၀မ်ကရော ပါးပါးကပါပေါင်းပြီးဆူထားတာပင်
မျက်နှာကလည်းဆူပုတ်နေတာပဲ ပါးလေးနှစ်ဖက်ဖောင်းလို့
ချစ်စရာလေးပင်။
"ခေါင်းမော့..."
"အင့်!..."
ခေါင်းမော့ဆိုတာနဲ့တင် အသားကုန်မော့ပေးလိုက်တာပင်
အဝါရောင်ဖျော့ဖျော့လေးနဲ့ ရှောင်ကျန့်က အရမ်းကိုချစ်ဖို့ကောင်းတယ် ။
"လာ....ဦးထုပ်ဆောင်းမယ်"
"...."
ရှောင်ကျန့်ကိုဦးထုပ်လေးဆောင်းပေးလို့ ကြိုးချည်ပေးလိုက်သည် စစ်သူကြီး၀မ်က ဦးထုပ်ကိုသေချာလေးပြုပြင်ပေးလို့
ရှောင်ကျန့်ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုအသာလေးကိုင်လို့ မှန်ရှေ့မှာပြသည်။
"အမတ်ရှောင်း....ဘယ်လိုနေလဲ..."
"...."
"ဒီနေ့မင်းကြီးနဲ့တွေ့ရမှာ အဲ့ဒီဆူပုတ်နေတဲ့မျက်နှာထားကိုပြင်"
"ဟွန့်!...."
ရှောင်ကျန့်က တစ်ဖက်ကိုမျက်နှာလွှဲသွားသည် တစ်နေ့ကဖြစ်တဲ့အကြောင်းအရာကို မနေ့က ယောက္ခမနဲ့ စစ်သူကြီး၀မ်ပါ
နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီးဆူထားလို့ အခုထိ စကားမပြော။
"လာ....သွားမယ်..."
"...."
နေရာကနေတုတ်တုတ်မျှမလှုပ်ချေ စစ်သူကြီး၀မ်သက်ပြင်း
ချလိုက်သည် ဘယ်လိုမျိုးကောက်စိန်ကများ သူ့စီရောက်လာတာပါလိမ့် ။
တံတောင်ဆစ်ကနေဆွဲမယ်ပြင်တော့လက်ပိုက်သွားတယ်
တကယ်ပဲ ဒီဟာလေး...သူလည်းမှားသေးတယ် ဆူတာကို
လည်းမကြိုက်။
"လာ ကျောပိုးသွားမယ် တက်...."
"...."
စစ်သူကြီး၀မ်က ရှောင်ကျန့်ရှေ့မှာကျောပေးထိုင်လိုက်သည်
မနေ့ကအရမ်းဆူထားတာ သူ့ကိုယ်လည်းဘာမှပေးမကိုင်
ဘာမှလည်းပေးမလုပ် အပြစ်အနေနဲ့ ပါးပါးက ဘိုးဘွားခန်းထဲမှာဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းထားတာ လောင်၀မ်ကတော့ အပြစ်အနေနဲ့
မုန့်မကျွေး သူ့ကိုနွားနို့ဆန်ပြုတ်ပဲတိုက်တာ
စိတ်ဆိုးလို့ မနေ့ညထဲက ကင်းကင်းနေတာ ဘယ်သူမှားတာလည်းအသိသာကြီးကို။
