DENİZ SUBAYIM

꧁11꧂

Sevgili okurkuşlarım bakın duyuruları okumadan gelip gidip mesaj atıyorsunuz. Yok kitap FİNAL olmuş ama 10 bölüm tek var diyip, diyip duruyorsunuz. Yok böyle FINAL mi olurmuş, bu nasıl tamamlanmış hikaye gibi bir çok mesaj ve yorum alıyorum. Bu yorumları yapmadan evvel tanıtım kısmında ki duyuruyu okumuş olsaydınız anlardınız ama neyse ben bir kez daha yazayım. Kitap toplamda 35 bölümden oluşuyor. Aslında bu tamamlanmış bir hikaye ama ben bölümleri düzenlemeye aldığım için kaldırdım ve yavaş yavaş ekliyorum.

Bir de şöyle yorumlar yapanlar var. "Alt tarafı bir düzenleme, destan mı yazıyorsun yazar yeni bölüm nerede?" Arkadaşım ben robot muyum, makinamıyım her dakika sana bölüm atayım. Ayrıca kitabın ilk halini okuyanlar varsa bilir bizim hikayemiz önceden Rojbin'in ağzından anlatılıyordu ama ben düzenlemede 3. şahıstan yazdığım için resmen bölümü komple silip yeniden yazıyorum ve bu sıfırdan yazmaktan daha zor kaldı ki aynı şekilde Osmanlı Günesi'de düzenlemede ve bir de güncel yazdığım bir hikayem daha var. Ben sırf sizler için 3 kitaba da ara vermeden devam ediyorum niye, siz üzülmeyin diye. Bana kalsa Deniz Subayım'a da Osmanlı Güneşi'n de ara verip Yönüm Sana'yı final yapana kadar dönmezdim ama sırf sizler üzülmeyin, kırılmayın diye ben üç kitaba aynı anda devam ediyorken sizde bana biraz anlayış gösterip yorumlarınızı ona göre yaparsanız çok sevinirim.

                       💫Patlama💫

Rojbin, Alparslan'dan alamadığı cevap karşısında bakışlarını caddenin karşı tarafına çevirdi. Geldiği günden beri sessizliği ile gönlünü fetheden bu küçük ilçe şimdi bir çığlığa boğulmuştu. Kasaba sakinleri korkuyla ve panikle hareket edip oradan oraya koşuştururken, siren sesleride durumun ehemmiyetini belirtmek istercesine acı acı çalarak insanlara eşlik ediyordu.

"Eve gir avukat!"

Rojbin, yüzbaşının yardımıyla çöktüğü yerden kalkarken onun silahını beline yerleştirip bahçe kapısına doğru gidişini izledi. Gözünde ki o duygu olayların gerçekliğini adeta gözler önüne seriyordu. Yüzbaşı böylesine telaş yapmışsa durum sandığından daha kötüydü.

"Bende geleyim, bel-"

"İçeri gir Rojbin!"

Yüzbaşıyı tanıdığı günden beri ilk defa bu kadar sinirli gören Rojbin geri adım attı. Belki kendisinin ona ayak bağı olacağını düşünüyordu, bakışlarını onun üzerinden çekmeden geri geri giderken eve girmeden gitmeyeceğini anladı ve evinin yarı açık olan kapısından içeriye girdi.

Yüzbaşı vakit kaybetmeden koşarcasına evlerinden uzaklaşırken, Rojbin kardeşinin bir anda kendisine sarılmasına aynı şekilde karşılık verdi. Fidan'ın kalbi gümbür gümbür atarken Rojbin, onun saçlarını okşayarak sakinleştirmeye çalıştı.

"Tamam yok bir şey, geçti güzelim!"

"Abla neler oluyor?"

"Bende bilmiyorum Fidan ama şimdilik evde kalmamız daha iyi olacak. Tahminimce büyük bir patlama olmuş olmalı."