Kız kardeşinin hatası yüzüden ceza alan ve ailesinden veto yiyen Rojbin, parasız pulsuz bilmediği bir şehre sürgün edilir. Tabi bu sürgüne ek deli dolu sınırsız kardeşi Fidan'a da katlanmak zorunda kalır.
Mega şehirden, Karadenizin ufak bir kasabası...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
●●●●●●●●● 1 YIL SONRA●●●●●●●●●●●
Rojbin, arkasından gelen arabaya eline ne geçerse atıyordu. Neticede yine uzun bir süre alışverişe çıkamayacaktı. Aslında, Alparslan her seferinde alışverişi haftalık yapması gerektiğini söylesede, Rojbin aylık yapmayı seviyordu. Her seferinde markete gelmek onun için ızdırap gibi birşeydi.
Düşünsenize çölyak hastasısınız ve her gün tonlarca abur cuburun olduğu bir markete girip kendinize işkence ediyorsunuz. Ah düşüncesi bile berbat.
"Hayatım tüm bunları kim yiyecek?"
Alparslan'ın sesiyle elinde tuttuğu kutu meyve suyunu bırakıp arkasına dönen Rojbin, kocasının gözüyle arabayı gösterip kaşlarını çatmasıyla alışveriş arabasına bakındı.
Aman Allah'ım!
"Afedersin sevgilim, ben bir an kendimi kaptırmışım. Bilirsin işte dalgınlık."
Rojbin, arabaya attığı paketlerce çikolatayı çıkarırken Alparslan'da düşünceli bir şekilde kendisini izliyordu. Adam haklıydı kendisine bu tarz şeyler yasaktı, kocası da formuna dikkat eden bir asker olunca bunların hepsi gereksizdi. Zaten Alparslan tatlıdan nefret ederdi.
"Bu günlerde fazla düşüncelisin güzelim, bir sorun mu var?"
Rojbin, alışveriş arabasını bırakıp yanına gelen kocasından gözlerini kaçırırken yalandan öksürüklerle genzini temizledi.
"Şirkette kaldı aklım, bilirsin Fidan bu işlere pek de hakim değil."
"Karıcım, Fidan o şirketi son bir yıldır idare ediyor. Hem sen de her fırsatta soluğu İstanbul'da alıyorsun. Hâlâ neyin derdini güdüyorsun anlamıyorum ki!"
Alparslan, sonlara doğru sitemini dile getirirken Rojbin, kocasının ellerini tutarak gülümsedi. Alparslan, her göreve gittiğinde ısrarla annesiyle kalmasını istesede Rojbin bunu İstanbul'a, şirkete giderek değerlendiriyordu. Her ne kadar şirket Fidan'ın yönetimi ile işlese de yönetim kurulu üyesi ve hissedarı olarak elini eteğini tam anlamıyla şirketten çektiği söylenemezdi.
"Yine aynı konuları açmayalım sevgilim. Hadi daha yapacak çok işimiz var."
Alparslan, kısa bir süre için gözlerini gözlerine kitlesede daha sonra pes edip arabayı sürmeye devam etti. Rojbin, onun bu haline gülümseyerek başka bir rafa geçecekken kocasının yeniden söylenmesi ile bir kez daha durmak zorunda kaldı. Acaba anlamış mıydı?
"Bana söylemek istediğin başka bir şey yok değil mi avukat?"
Avukatdemişti! Kesin bir şeylerden şüphe ediyor.
"N-ne gibi bir şey olacak sevgilim."
"Bilmem, ona da sen karar ver."
"Bir şey yok dedim ya Alparslan, neyi zorluyorsun anlamıyorum."
