DENİZ SUBAYIM

꧁30꧂

💫Aşktan Bahaneler💫

"Senin burada ne işin var?"

"Size de merhaba Rojbin hanım!"

Rojbin, kendisine meydan okuyan adamın ne istediğini bu sözleriyle açıkça görmüştü. Demek birbirlerini tanımamazlıktan geleceklerdi. Güzel, öyle olsun bakalım.

"Size de merhaba Alparslan bey!"

Gülümsemesini saklamak adına başını selam alır gibi öne eğip sandalyesine geri oturan Alparslan, oldukça eğleniyor gibiydi. Rojbin, Mardin'li olduğunu ayrıca çok ünlü bir şirketin tek varisi olduğunu daha yeni öğrendiği kocasının karşısında pişmiş kelle gibi sırıtmasını umursamamaya çalışarak masanın başına geçerek yerine oturdu.

Bunun hesabını çok pis verecekti!

"Toplantıya başlamadan önce kendimi tanıtayım, ben TLC grup Ceo'usu ve eş başkanı Rojbin Tatlıcı!"

"Memnun oldum Rojbin hanım, bende Yörükoğlu inşaat eş başkanı Alparslan Yörükoğlu."

"Bende memnun oldum Alparslan bey!"

Tanışma faslı ikilinin arasında oldukça baskın geçerken masada ki diğer simalar ile tanışan Rojbin, akıl sağlığı için toplantıyı hemen başlattı. Aradan yarım saat geçmiş ve sözleşme kuralları ile şartları bir kez daha yüzyüze görüşülmüştü. Rojbin, kendisinden önce Okan'ın onay verdiği projeye imza atmakta çekince görmezken biran önce toplantının bitmesini diledi. Malum sorulacak bir hesabı vardı.

"Anlaştığımıza göre imzaları atalım derim."

Rojbin, toplantıyı bitirmek için işleri hızlandırırken Alparslan'da onu onaylanmıştı. Sevinç, elindeki dosyayı her ikisinin önüne de bırakırken tereddütsüz bir şekilde imzaları attılar.

Tebrikler havada dolaşırken Alparslan ve ekibi veda etmek için ayağa kalktılar. Rojbin, yerinden kıpırdamazdan Alparslan'a aşağıdan bakmak durumunda kalmıştı. İkili birbirlerinin gözlerinin tam içine bakarken, Rojbin onun yüzünde ki haylaz sırıtıştan yine bir muzurluk yapacağı hemen anlamıştı ve çok gecikmeden Alparslan kendisinden beklenen o hareketi yaptı.

"Gidelim mi güzelim?"

Rojbin'in gözler kocaman, her iki tarafın ekip üyeleri şok, elinde dosyalarla bekleyen sekreterler vefat ve geldiklerinden bu yana müstakbel kocasını kesen Yörükoğlu yönetim asistanı olan esmer afet kıskançlıktan çatlamış durumdaydı.

Rojbin, utana sıkıla cevap vermek yerine bu adamın kendisine ait olduğunu göstermek adına göğsünü kabarta kabarta cevap verdi, tabi biraz kinayeli bir sesle.

"Gidelim hayatım!"

Odada ki herkesi geride bırakarak yan yana toplantı salonundan çıktılar.
Kapının kapanmasına ramak kala Alparslan'ın sıcak elleri, elini buldu. Parmakları bir kafes misali kendisinin parmaklarını sararken bunu özlediğini fark etti. Ayrılalı çok az bir zaman olsada bunu özlemişti.

Aslında şuan elini çekip ona hesap sorması lazımdı ama şirkettekilerin şaşkın bakışlarına bir yenisi daha eklemek istemiyordu. En iyisi odasına gidene kadar beklemekti. El ele Rojbin'in öncülüğünde odaya girdikleri anda elini hırsla sevdiği adamın sıcak avuçlarından çeken Rojbin, odanın ortasında doğru sert adımlarla yürümeye başladı.