Gözlerimin içine öyle derin bakıyordu ki;beni mahkum eden adama sarılıp,dertlerimi anlatıp,omzunda ağlamak istiyordum.
Çarpışmaya gelene kadar bırakmamanızı rica ediyorum.
Ondan sonra zaten bırakmazsınız.
Kahvaltıya indiğimde babam ve annem oturmuş beni bekliyordu. Annem oturduğum gibi konuşmaya başladı.
"Artık okula gitsen,hayatına devam etsen diyoruz oğlum."
"Pazartesi başlıyorum."
"Bence de artık başla oğlum."derken babam yüzüme bile bakmadı.
Odama geçip telefonu elime aldım.
'Faded' açtım.
Belki de gerçekten kaybolmuştur diye düşünürken telefon çaldı.
Doruk Arıyor...
"Selam kardeşim.Bugün bize gelsene,Eren'de geliyor,hiç konuşamadık."
"Tamam akşam uğrarım kardeşim."
Üzerime pantolon,gömlek geçirdim.
Arabaya bindim ve mezarlığa doğru gittim. Ürkek adımlarla yürüdüm,uzun zaman olmuştu.
Ondan utanıyordum. Kardeşimin intikamını bir saniye olsun unutup,sakar şirini düşündüğüm için çok utanıyordum.
Melis'in mezarına çöktüm.
"Kardeşim ben geldim.Özür dilerim uzun zamandır yoktum,kafamı toplamalıydım.
Şimdi kendimi daha güçlü hissediyorum. Çok az kaldı o adamın cezasını vericem,sana söz veriyorum çok az kaldı Melis... Evdekiler de seni çok özledi,sensiz hiçbir şeyin anlamı yok."
Derin derin nefes almaya başladım. Gözyaşlarım kardeşimin toprağıyla buluşuyordu.
"Geçenlerde bir kızla tanıştım,aslında adını bile bilmiyorum.Ona sakar şirin diyorum çünkü kahveyi üzerime döktü.Kimseye hissetmediğim şeyleri hissettim bir anda.Sanırım senin sürekli bahsettiğin aşk sanırım bu Melis.
Hani diyodun ya bana "Sen hiç aşık olamazsın,sevemezsin." Ben aşık oldum kardeşim,çok yanlış zamanda karşıma çıktı. Doğru his,yanlış zamanlama.
Benim daha önemli işlerim var,seni yattığın yerde rahat ettirmek.Şimdi gidiyorum tekrar gelicem. Seni seviyorum kardeşim."
Gözyaşlarımla beraber uzaklaştım oradan.
Hiçbir zaman cevap gelmeyecek kardeşimden, hiçbir zaman.
Şahsi evime doğru yola çıktım. Kapıyı açtığımda yardımcı kadın evi temizlemiş çıkıyordu.
Evimi gezmeye başladım,çok uzun zaman olmuştu.
Hiçbir şey değişmemiş gibi ama o kadar çok değişmişti ki.
Elime albümü aldım,koltuğa oturup bir sigara yaktım.
Melis'le fotoğraflarımıza bakarken uyuya kalmışım. Uyandığımda saat akşam 9'du.
Arabaya atladım ve Doruklara sürdüm.
Yardımcı kadın kapıyı açtı.
Doruk ve Eren ayağa kalkıp bana sarıldılar.
"Kardeşim nasıl gidiyor?"dedi Eren mahçup bir tavırla.
"İdare ediyoruz işte kardeşim,senin nasıl gidiyor?"
"İyi gider,manita yaptı aşk yaşıyorlar."dedi Doruk kahkaha atarak.
"Sen kendine bak,kızın peşinden ayrılmıyorsun. Bak Ezel önüne,kıza hediye almış."dedi Eren gözleriyle sehpadaki kutuyu göstererek.
"Ya oğlum saçma sapan konuşma."dedi Doruk gözlerini kaçırarak.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kutuyu açtım,gümüş bir anahtarlık vardı mikrofon şeklinde.Telefon kabı Ö harfi ve o da mikrofon temalı.
"Vay vay kardeşlerim aşık olmuş."dedim gülümseyerek.
"Darısı başına Ezel.Güzel şeymiş aslında tek gecelik nereye kadar?"dedi Eren çok bilmiş bir tavırla.
Aklıma yine sakar şirin gelmişti,Eren'in kahkahasıyla irkildim.
Pizzayı önüme çekip bir dilim aldım.
"Ben daha açılmadım,duygularından emin değilim." dedi Doruk.
"Buzlar kraliçesi o,nasıl emin olabilirsin ki buuuuz." dedi ve gülmeye başladı Eren.
"Buzlar kraliçesi he."dedim sahte bir gülümsemeyle.
"Evet yani,bana ne gözle baktığını bile anlamıyorum.O yüzden onu kaybetmemek için ona açılamıyorum."dedi Doruk gözlerini hediyeye dikerek.
"Bence zamanı değil kardeşim.Yanlış anlama ama o kız gerçekten zor bir karakter."dedi Eren.
"Ben hayatımda hiç onun gibisini görmedim zaten." dedi Doruk iç çekerek.
"Kardeşimi bu hale getiren kızı tanımak istiyorum." dedim Doruk'un omzuna vurarak.
"Pazartesi günü geliyorsun dimi?Okul çıkışı hep beraber oturalım."dedi Doruk heyecanla.
"Hem Gamze'ye bir selam verir Ezel belki."dedi kahkaha eşliğinde Eren.
"Gamze kim?"
"Tanırsın artık."dedi Eren gülmeye devam ederek.
"Aman beni karıştırmayın hiç o işlere,ben yengelerimi tanımak istiyorum.Neyse benim kalkmam lazım gençler."
"Otursaydın ya Ezel,hemen kalķıyorsun."
"İşlerim var,görüşürüz yine artık buralardayım."
Arabaya bindiğimde yine onu düşünüyordum.
Belki de bir daha asla onu göremeyecektim. Zaten ben intikamı seçmiştim. Kendi yolumda ilerlemeliydim.
Kafamın dağılması için radyoyu açtım.
'Sevmek bil ki doğmaktır yeni baştan. Aşık oldum galiba yavaştan. Ooo sevince.' ◽️Erkin Koray-Sevince
