Ezel'den...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hala yatakta kıvranıyordum.
Ben deli değilim!
Onun buraya geldiğine yemin edebilirim.
Saate gece 2
Arabaya atlayıp Selinlere sürdüm.
Selin Aranıyor...
Biraz çaldıktan sonra açtı:
"Alo Ezel?"dedi uykulu sesiyle.
"Selin aşağıya in."
"Ezel ne saçmalıyorsun?"
"Ben çıkarım o zaman."
"Tamam tamam bekle."
Selin aşağıya indi.
Uykulu gözlerini beklerken o endişeli bir haldeydi.
"Öykü evime geldi."
"Bu saçmalık."
Gözlerimin dolmasına engel olamadım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Artık gözyaşlarımdan utanacak durumu çoktan aşmıştım.
"Yalvarırım bunu bana yapma."
"Ezel öyle bir şey yok."diyerek gözlerini kaçırdı.
Artık daha da emindim.
" 'Yukarı çıkıcam' diyince hemen telaşla aşağıya indin.
Bari sen bunu bana çok görme,çok acı çekiyorum Selin.
Günlerce burada bekleyebilirim."
"Ezel,Öykü...Öykü burada evet."
"Şu an yukarıda mı?"
Kafasını salladı,yürümeye başladım.
Apartmanın önüne gelince:
"Dur Ezel!"
Arkamı döndüm.
"Durmaktan yoruldum ben."
"Şu an da evde uyuyorlar."
"Uyuyorlar?"
"Can da geldi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
..KAYBOLDUM
ActionGözlerimin içine öyle derin bakıyordu ki;beni mahkum eden adama sarılıp,dertlerimi anlatıp,omzunda ağlamak istiyordum. Çarpışmaya gelene kadar bırakmamanızı rica ediyorum. Ondan sonra zaten bırakmazsınız.
