..KAYBOLDUM

İLİKLERİME KADAR

Ezel'den...

Akşam olmuştu,Öykü'yü bekliyordum.

Evimizde hazırlanmak bile çok güzeldi.
Temeli atılmış hayallerin bir kanıtı gibi.

Aldığım lacivert gömlek ve beyaz pantolonu giydim.
Resmen bizim ileride yaşayacağımız evimizde hazırlanıyorduk.

Öykü yanıma o muhteşem zarafetiyle geldi.

Mürdüm rengi mini saten,sırt dekolteli elbisesini giymişti.

Kıyafetlerine karşılmasına hiç haz etmiyordu.Ne kadar kıskandığımı bir anlasa belki dikkat ederdi.

Valeye arabayı bıraktık ve clubten içeri girdik.

Club gerçekten ihtişamlıydı ve çok genişti.
Saatin erken olmasına rağmen de kalabalıktı.Önlerdeki localardan rezerve olana geçtik.

Viski söyledim,Öykü'ye de meyveli kokteyl söyledik.

Artık alkol içmiyordu,yaşadıklarımızdan dolayı alkole sardığını söylemişti.

Daha böyle bir şey yaşanmasını ikimiz de kaldıramazdık.
O Okan piçi olayı arkasından çevirdiğim son olaydı,bir daha asla böyle bir şey yaşanmayacaktı.

Sahne de after parti öncesi bir kadın şarkı söylüyordu.

"Sibel Can-Eyipo söylemeye ne dersin?Biraz hareket gelmeli."derken gülümsedi.

Öykü'yle sürekli birbirimize söylediğimiz şarkılardan sadece biriydi.

"Ben varım."diyip elini tuttum.

Şarkı bitince sahneye geçtik.

Birbirimizden gözlerimizi ayırmadan muhteşem bir düet yapmıştık.

Gelen alkışlar da bunun ispatıydı.
Sahneden indiğimiz de Öykü'ye babası video attı.

Hemen bizi çekip atmışlar.

- 'İyi performans kızım,şimdi faded' yazmıştı.

Kulağına eğildim Öykü'nün.
"Baban da mı faded'ı seviyor?"

"Sürekli dinlediğim için o da alışmıştı ve sürekli dinlemeye başlamıştı.O zamanlar anlamını bile bilmeden seviyordu.Şimdi anlamını da biliyor,düğününde bu şarkıyı çal derdi her zaman."

"Ee o zaman düğünümüzden önce babanı kırma da sahneye çık bakalım."

Onu öperek sahneye uğurladım.

Öykü'nün sahiplendiği bu şarkıyı artık ben de onunla beraber sahiplenmiştim.

Öykü sahneye çıktı ve yine o muhteşem duruşuyla gözlerimin içine bakarak 'faded'ı söyledi.

Islık ve alkış sesleriyle sahneden indi,babasının ortağı masaya gelip selam verdi.

"Keşke bizim mekanımızda söylesen her zaman abicim."

"Artık her geldiğimde söylerim."diyip gülümsedi Öykü.

Öyküyle çıkmaya karar verdik,gideceğimiz yer belliydi.

Arabadan inip kumsalda oturduk.

"Doruk,sana hiç yaklaşmaya çalışmadı dimi?"

Bir anda ağzımdan çıkmıştı bu soru.

"Hayır,alacağı tepkiyi iyi biliyordu."

"İşte benim kadınım."diyip onu dudağından öptüm.

"Nereden,nereye Ezel?İnsan düşünmeden duramıyor."

"Hayatımın dönüm noktası olacağını hissediyordum ama benim için hayatın sadece sen olacağını düşünmemiştim.Sen olmasan annemin acısını bu kadar hızlı atlatamazdım.Sen,benim iyikimsin."

"O kadar şey yaşadık ama senden nefret ederken bile senin omzunda ağlamak istedim."

"Ne olur bir daha gitme,ben buna dayanamam."diyip avuçlarını öptüm.

"Artık gidelim sevgilim."dedi sakallarımı okşarken.

Onu evinin önünde bıraktım.

Sanki uzun zamandır görmemişim gibi sarıldım.Aşkın ne demek olduğunu bana iliklerime kadar hissettiren kadın.