Öykü'den...
Dersten çıkınca annemi arasam mı diye düşünüyordum.
Kafeye geçip bir kahve söyledim.
Sigaramı yaktım ve heyecanla annemi aradım.
Telefonu açmadı.
Ben de ne diyeceğim diye toparlamaya çalışıyordum.
Annem Arıyor...
- "Alo anne?"
- "Ne yapıyorsun Öykü?"
- "Okuldayım,sen?"
- "Arkadaşlarımın yanına geçiyorum,kahvaltı yapıcaz.Acil değilse sonra ara,araba kullanıyorum."
- "Anne aslında acil.Ee şey diyecektim ben anne..."
- "Ne oldu Öykü?"
Cesaretimi toplamaya çalışıyordum.
Derin bir nefes aldım.
- "Anne,Ezelle babası bize gelmek istiyor."
- "Öykü onu diyecektim sana kızım,biz istemiyoruz."
- "Nasıl yani anne?"
-"Biz babanla konuştuk,bir sene daha bekleyin.Hem az kalmış okulunun bitmesine."
- "Anne saçmalama,ben Ezel'e ne diyeceğim şimdi?"
- "İsterseniz yüzük falan takalım ama düğün işi kesinlikle okul bittikten sonra."
- "Anneeee!"
- "Kararımız bu Öykü."
...
-"Öykü..."
Telefonu yüzüne kapattım.
Hesabı ödedim ve hemen kumsala attım kendimi.
Moralim o kadar bozuktu ki,Ezel bunun hayalini kurup duruyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ezel Arıyor...
Telefonu komple kapattım.
Ona ne diyeceğimi bilmiyordum.
Başımı bacaklarımın arasına koydum ve ağlamaya başladım.
O kadar sinirliydim ki,her şeyi mahvediyorlardı.
Ben şimdi ne diyecektim Ezel'e?
Arkamdan bir el dokundu.
Başımı kaldırdığımda hala ağlıyordum.
Karşımdaki Ezel'di.
"Öykü niye ağlıyorsun,ne oldu?"
Cevap veremedim.
Yanıma oturdu.
Yüzümü kendisine çevirdi.
"Öykü ne oluyor,biri bir şey mi yaptı sana?Hemen cevap ver!"
YOU ARE READING
..KAYBOLDUM
ActionGözlerimin içine öyle derin bakıyordu ki;beni mahkum eden adama sarılıp,dertlerimi anlatıp,omzunda ağlamak istiyordum. Çarpışmaya gelene kadar bırakmamanızı rica ediyorum. Ondan sonra zaten bırakmazsınız.
